Skórzany rzemień lub pas, spleciony z takich materiałów, jak ścięgna zwierząt, sitowie lub włosie. W jego poszerzonej środkowej części umieszczano pocisk, często kamień. Jeden koniec procy był przywiązany do ręki lub nadgarstka, a drugi trzymano w ręce, żeby go w odpowiedniej chwili puścić. W starożytności oddziały procarzy wchodziły w skład wojsk (Sdz 20:16; 1Sm 17:50).