Wydalenie kogoś z ojczystego kraju lub własnego domu, często z nakazu najeźdźców. Hebrajski wyraz dosłownie znaczy „odejście”. Naród izraelski spotkały dwa wielkie wygnania. Północne, dziesięcioplemienne królestwo zostało uprowadzone do Asyrii, a później południowe, dwuplemienne królestwo trafiło do niewoli w Babilonie. Część wygnańców powróciła do swojej ziemi za panowania perskiego króla Cyrusa (2Kl 17:6; 24:16; Ezd 6:21).