Zewnętrzne przejawy żalu z powodu czyjejś śmierci lub z powodu innego nieszczęścia. W czasach biblijnych żałoba zwyczajowo obejmowała pewien okres. Żałobnicy głośno zawodzili, zakładali specjalny strój, posypywali głowę popiołem, rozdzierali szaty i bili się w piersi. Czasami na pogrzeby zapraszano zawodowe płaczki (Pwt 34:8; Est 4:3; Iz 60:20).