„BIBLIA jest niezrównana, skupia bowiem w sobie cywilizację ludzką i doświadczenie życiowe” — czytamy w czasopiśmie publikowanym przez Uniwersytet imienia Sun Yat-sena w Kantonie w Chinach. Immanuel Kant, wpływowy filozof z XVIII wieku, powiedział kiedyś: „Powstanie Biblii jako księgi dla ludu jest największym dobrodziejstwem w dziejach rodu ludzkiego. Wszelkie próby jej zdyskredytowania (...) są zbrodnią przeciwko ludzkości”. A w dziele The Encyclopedia Americana napisano: „Nie ulega wątpliwości, że Biblia wywiera wpływ nie tylko na żydów i chrześcijan. (...) Uważa się ją za etyczną i religijną skarbnicę, której nieprzebrany zasób nauk wydaje się jeszcze cenniejszy, gdy rośnie nadzieja na cywilizację światową”.

² Bez względu na to, jaką religię wyznajesz, czy nie chciałbyś dowiedzieć się czegoś więcej o takiej księdze? Do końca XX wieku całość lub fragmenty Biblii przełożono już na przeszło 2200 języków. Większość ludzi może ją więc czytać w zrozumiałym dla siebie języku. Ocenia się, że od czasu wynalezienia ruchomej czcionki została wydrukowana w czterech miliardach egzemplarzy.

³ Jeżeli masz Biblię, zechciej ją teraz otworzyć i przyjrzeć się spisowi treści. Zamieszczono tu nazwy ksiąg, począwszy od Księgi Rodzaju (1 Mojżeszowej) aż do Objawienia (Apokalipsy). Biblia to w gruncie rzeczy zbiór 66 ksiąg, mających około 40 pisarzy. Pierwsza jej część składa się z 39 ksiąg i jest znana jako Stary Testament, choć słuszniej nazywa się ją Pismami Hebrajskimi, ponieważ została napisana głównie po hebrajsku. Pozostałych 27 ksiąg tworzy  tak zwany Nowy Testament, a poprawniej: Chrześcijańskie Pisma Greckie, gdyż to chrześcijanie opracowali je w języku greckim. Spisanie całej Biblii trwało jakieś 1600 lat — od roku 1513 p.n.e. do 98 n.e. Jej pisarze nigdy nie mieli „narady redakcyjnej”; niektóre księgi powstawały co prawda w tym samym czasie, ale w miejscach odległych o tysiące kilometrów. Mimo to Biblia rozwija jeden temat i stanowi harmonijną całość — nie zawiera sprzeczności. Do głowy ciśnie się więc pytanie: Jak to możliwe, że 40 mężczyzn żyjących na przestrzeni 16 stuleci sporządziło tak spójną księgę?

⁴ Chociaż spisywanie Biblii ukończono ponad 1900 lat temu, jej treść intryguje też mężczyzn i kobiety w czasach nowożytnych. Odszukaj na przykład Księgę Hioba (Joba) 26:7. Pamiętaj przy tym, że fragment ten pochodzi z XV wieku p.n.e. Czytamy tu: „[Bóg] rozciąga północ nad pustką, ziemię zawiesza na niczym”. Teraz sięgnij do Księgi Izajasza, spisanej w VIII wieku p.n.e., i przeczytaj rozdział 40, werset 22: „Jest Ktoś, kto mieszka nad okręgiem ziemi, której mieszkańcy są jak koniki polne, Ktoś, kto rozpościera niebiosa jak delikatną gazę, kto je rozpina jak namiot, by w nim mieszkać”. Co przywodzą ci na myśl te dwa opisy? Jakiś kulisty obiekt ‛zawieszony’ w przestrzeni. Zapewne kojarzy ci się to ze zdjęciami przesłanymi ze współczesnych statków kosmicznych. Zastanów się: Jak to się stało, że wypowiedzi ludzi żyjących tyle wieków temu są tak dokładne pod względem naukowym?

⁵ Odpowiedzmy na jeszcze jedno pytanie dotyczące Biblii: Czy jest ona ścisła pod względem historycznym? Zdaniem niektórych stanowi tylko zbiór legend nie mający wartości historycznej. Rozważmy przykład słynnego króla izraelskiego Dawida, który do niedawna znany był wyłącznie z Biblii. Chociaż czołowi historycy uznają go za postać autentyczną, część sceptyków widzi w nim tylko legendarnego bohatera wymyślonego przez propagandę żydowską. A na co wskazują fakty?

 ⁶ W 1993 roku w ruinach starożytnego miasta izraelskiego Dan odkryto inskrypcję mówiącą o „domu Dawida”. Stanowiła fragment rozbitego pomnika z IX wieku p.n.e., upamiętniającego zwycięstwo nad Izraelitami. Niespodziewanie natknięto się więc na starożytną pozabiblijną wzmiankę o Dawidzie! Czy miało to jakieś znaczenie? Israel Finkelstein, pracownik Uniwersytetu w Tel Awiwie, powiedział: „Wraz z odkryciem inskrypcji zawierającej imię Dawida z dnia na dzień upadł nihilizm biblijny”. Co ciekawe, profesor William F. Albright, który przez wiele lat kierował licznymi ekspedycjami archeologicznymi w Palestynie, oznajmił kiedyś: „Jedno odkrycie za drugim poświadcza dokładność niezliczonych szczegółów i coraz bardziej potęguje uznanie dla Biblii jako źródła historycznego”. Ponownie nasuwa się pytanie: Jak to możliwe, że w przeciwieństwie do eposów i legend ta starożytna księga jest tak dokładna pod względem historycznym? A to jeszcze nie wszystko.

⁷ Biblia jest także księgą proroczą (2 Piotra 1:20, 21). Być może na dźwięk słowa „proroctwo” od razu przychodzą ci na myśl niespełnione przepowiednie samozwańczych wieszczków. Ale spróbuj odrzucić te uprzedzenia i otwórz Biblię na 8 rozdziale Księgi Daniela. Opisano tu wizję, w której dwurożny baran zmaga się z włochatym kozłem mającym „okazały róg”. Kozioł zwycięża, ale ów wielki róg zostaje złamany i na jego miejscu wyrastają cztery inne. Co oznacza ta wizja? W sprawozdaniu Daniela czytamy dalej: „Baran, którego ujrzałeś i który miał dwa rogi, wyobraża królów Medii i Persji. Włochaty kozioł to król Grecji; a wielki róg, który był między jego oczami, to król pierwszy. To zaś, że został złamany, wskutek czego w końcu wyrosły na jego miejscu cztery: Z jego narodu powstaną cztery królestwa, lecz nie z jego mocą” (Daniela 8:3-22).

⁸ Czy proroctwo to się spełniło? Spisywanie Księgi Daniela ukończono około 536 roku p.n.e. Jakieś 180 lat później, w roku 356, urodził się król  macedoński Aleksander Wielki, który podbił imperium perskie. To właśnie on okazał się „wielkim rogiem” między oczami „włochatego kozła”. Jak donosi historyk żydowski Józef Flawiusz, kiedy Aleksander jeszcze przed zwycięstwem nad Persją wkroczył do Jerozolimy, pokazano mu Księgę Daniela. Doszedł wówczas do wniosku, że wskazane mu słowa proroctwa odnoszą się do jego wyprawy wojennej przeciw Persji. Z podręczników historii świata możesz się też dowiedzieć, jak się potoczyły losy imperium Aleksandra, który umarł w 323 roku p.n.e. W roku 301 ostatecznie podzieliło je między siebie czterech jego wodzów, czyli ‛cztery rogi’, które zajęły miejsce „wielkiego rogu”. Znowu powstaje pytanie: Jak to możliwe, żeby w jakiejś księdze tak przejrzyście i dokładnie przepowiedziano, co się zdarzy 200 lat później?

⁹ Na wszystkie powyższe pytania odpowiada sama Biblia, oznajmiając: „Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne” (2 Tymoteusza 3:16). A zatem to Bóg natchnął około 40 mężczyzn do spisania tego, co teraz znajdujemy w księgach biblijnych. Również rozważone tu przykłady, dotyczące informacji naukowych, historycznych i proroctw, wyraźnie prowadzą do jednego wniosku: ta niezwykła księga, Biblia, nie jest wytworem mądrości ludzkiej, lecz dziełem Bożym. Jednakże wielu sceptycznie się dziś wypowiada o istnieniu jej Autora, Boga. Czy podzielasz ich wątpliwości?