1, 2. Co czuje Jehowa, kiedy staramy się być uczciwi?

 PEWNEGO dnia w drodze ze szkoły chłopiec znajduje portfel pełen pieniędzy. Mógłby go sobie wziąć, ale tego nie robi. Zwraca portfel właścicielowi. Kiedy mama chłopca się o tym dowiaduje, jest z niego bardzo dumna.

² Większość rodziców cieszy się, kiedy ich dzieci są uczciwe. Nasz niebiański Ojciec, Jehowa, jest „Bogiem prawdy” i też się cieszy z naszej uczciwości (Psalm 31:5). Chcemy Mu się podobać, dlatego „we wszystkim pragniemy postępować uczciwie” (Hebrajczyków 13:18). Omówimy cztery sfery życia, w których może to być wyzwaniem. Następnie zastanowimy się, dlaczego warto być uczciwym.

3-5. (a) Jak moglibyśmy oszukiwać samych siebie? (b) Co nam pomoże uczciwie ocenić samych siebie?

³ Żeby być uczciwym wobec innych, najpierw powinniśmy być uczciwi wobec samych siebie. Ale nie zawsze jest to łatwe. W I wieku n.e. bracia ze  zboru w Laodycei oszukiwali samych siebie — uważali, że podobają się Bogu, ale wcale tak nie było (Objawienie 3:17). My też moglibyśmy oszukiwać samych siebie, gdybyśmy nie przyznawali się przed sobą, jacy naprawdę jesteśmy.

⁴ Uczeń Jakub wyjaśnił: „Jeśli ktoś myśli, że czci Boga, ale nie panuje nad językiem, to oszukuje samego siebie, a jego oddawanie czci jest daremne” (Jakuba 1:26). Na przykład moglibyśmy wmawiać sobie, że jeśli robimy coś dobrego, to Bóg będzie ignorował nasze kłamstwa, nieżyczliwość albo sarkazm. Co nam pomoże unikać oszukiwania samych siebie?

⁵ Kiedy patrzymy w lustro, widzimy, jak wyglądamy na zewnątrz. A kiedy czytamy Biblię, możemy zobaczyć, jacy jesteśmy wewnątrz. Dzięki niej poznajemy swoje mocne i słabe strony. Dowiadujemy się też, co powinniśmy zmienić w swoim myśleniu, postępowaniu i mowie (odczytaj Jakuba 1:23-25). Jeśli nie przyznamy się do tego, że mamy słabe strony, nie uda nam się zrobić postępów. Potrzebujemy więc Biblii, żeby ocenić samych siebie uczciwie (Lamentacje 3:40; Aggeusza 1:5). Pomoże nam też modlitwa. Możemy prosić Jehowę, żeby zbadał nasze serce i wskazał nam słabości, nad którymi powinniśmy pracować (Psalm 139:23, 24). Pamiętamy, że „Jehowa brzydzi się przewrotnym, ale przyjaźni się z prawym” (Przysłów 3:32).

6. Dlaczego mąż i żona powinni być wobec siebie uczciwi?

⁶ Uczciwość jest też bardzo potrzebna w rodzinie. Kiedy mąż i żona są wobec siebie szczerzy, czują się bezpiecznie i wiedzą, że naprawdę mogą sobie ufać. Nieuczciwość w małżeństwie ma różne formy. Może obejmować oglądanie pornografii, flirtowanie albo związanie się z kimś uczuciowo. Psalmista napisał: „Nie zadaję się z tymi, którzy oszukują, i unikam tych, którzy ukrywają, kim są” (Psalm 26:4). Powinniśmy być uczciwi wobec  współmałżonka nawet w myślach. W przeciwnym razie zaszkodzimy swojemu małżeństwu.

7, 8. Jak za pomocą Biblii rodzice mogą uczyć dzieci uczciwości?

⁷ Uczciwości muszą uczyć się też dzieci. Rodzice mogą im w tym pomóc, korzystając z Biblii. Opisuje ona osoby, które były nieuczciwe. Na przykład Achan stał się złodziejem, Gechazi skłamał dla korzyści materialnych, a Judasz kradł pieniądze i zdradził Jezusa za 30 srebrników (Jozuego 6:17-19; 7:11-25; 2 Królów 5:14-16, 20-27; Mateusza 26:14, 15; Jana 12:6).

⁸ Biblia opisuje też osoby, które były uczciwe. Na przykład Jakub kazał synom zwrócić znalezione pieniądze, Jefte i jego córka dotrzymali złożonej Bogu obietnicy, a Jezus był uczciwy nawet w stresujących sytuacjach (Rodzaju 43:12; Sędziów 11:30-40; Jana 18:3-11). Te przykłady pomogą dzieciom zrozumieć, dlaczego uczciwość jest ważna.

9. Dlaczego rodzice powinni dawać dzieciom dobry przykład pod względem uczciwości?

⁹ Rodzice powinni pamiętać o ważnej zasadzie biblijnej: „Czemu skoro uczysz drugiego, nie uczysz samego siebie? Głosisz: ‚Nie kradnij’, a sam kradniesz?” (Rzymian 2:21). Dzieci wiedzą, kiedy rodzice co innego mówią, a co innego robią. Jeżeli uczysz dzieci, żeby były uczciwe, ale sam taki nie jesteś, to będą zdezorientowane. Jeśli widzą, że rodzice kłamią nawet w drobnych sprawach, prawdopodobnie będą robić to samo (odczytaj Łukasza 16:10). Z drugiej strony kiedy rodzice są uczciwi,  ich dzieci najpewniej wyrosną na uczciwych ludzi i będą dawać dobry przykład swoim dzieciom (Przysłów 22:6; Efezjan 6:4).

10. Jak możemy być uczciwi w rozmowach z braćmi i siostrami?

¹⁰ Powinniśmy też być uczciwi wobec braci i sióstr w zborze. Zwykłe rozmowy łatwo mogą się zamienić w plotkowanie, a nawet rzucanie oszczerstw. Jeśli nie mamy pewności, czy jakaś informacja jest prawdziwa, może się okazać, że przekazujemy kłamstwa. O wiele lepiej jest ‛panować nad swoją mową’ (Przysłów 10:19). Uczciwość nie oznacza, że musimy mówić wszystko, co myślimy, co wiemy albo o czym słyszeliśmy. Nawet jeśli coś jest prawdą, nie musimy tego powtarzać. W przeciwnym razie moglibyśmy wtrącać się w nie swoje sprawy albo być dla kogoś nieżyczliwi (1 Tesaloniczan 4:11). Niektórzy usprawiedliwiają się: „Po prostu jestem szczery”. Ale słudzy Jehowy chcą, żeby ich słowa zawsze były ujmujące i miłe (odczytaj Kolosan 4:6).

11, 12. (a) Dlaczego ktoś, kto poważnie zgrzeszył, powinien szczerze porozmawiać ze starszymi? (b) Jakiego myślenia powinniśmy unikać, jeśli zgrzeszył nasz przyjaciel? (c) Jak możemy być uczciwi wobec organizacji Jehowy?

¹¹ Jehowa wyznaczył starszych, żeby pomagali braciom w zborze. Ułatwimy im to, jeśli będziemy wobec nich szczerzy. Dlaczego? Pomyśl: Kiedy jesteś chory i idziesz do lekarza, czy ukrywasz przed nim, co ci dolega? Gdybyś to zrobił, czy lekarz  byłby w stanie ci pomóc? Podobnie jeśli popełniliśmy poważny grzech, nie możemy tego ukrywać. Powinniśmy pójść do starszych i szczerze z nimi porozmawiać (Psalm 12:2; Dzieje 5:1-11). A teraz wyobraź sobie inną sytuację: Poważny błąd popełnia twój przyjaciel. Co zrobisz? (Kapłańska 5:1). Czy stwierdzisz: „Przecież nie mogę wydać przyjaciela”? Czy raczej będziesz pamiętał, że starsi mogą pomóc mu odbudować i umocnić więź z Jehową? (Hebrajczyków 13:17; Jakuba 5:14, 15).

¹² Powinniśmy też być uczciwi wobec organizacji Jehowy. Dlatego uczciwie wypełniamy sprawozdanie ze służby kaznodziejskiej albo różne wnioski, na przykład do służby pionierskiej (odczytaj Przysłów 6:16-19).

13. Jak możesz być uczciwy wobec współwyznawców w sprawach zawodowych?

¹³ Chrześcijanie powinni oddzielać wielbienie Boga od spraw zawodowych. Na przykład nie będziemy ich załatwiać w Sali Królestwa ani w służbie. Nie będziemy też wykorzystywać braci i sióstr pod względem finansowym. Jeśli zatrudniasz współwyznawców, płać im tyle, ile obiecałeś, i dotrzymuj terminu wypłaty. Nie zatrudniaj nikogo „na czarno” — podawaj w umowie prawdziwe wynagrodzenie pracowników i zapewniaj im świadczenia, które zgodnie z prawem im się należą, między innymi płatny urlop (1 Tymoteusza 5:18; Jakuba 5:1-4). A jeśli to ty pracujesz u współwyznawcy, nie oczekuj wyjątkowego traktowania (Efezjan 6:5-8). Dobrze wykonuj  swoją pracę i uczciwie wykorzystuj czas (2 Tesaloniczan 3:10).

14. Co powinieneś zrobić, jeśli razem ze współwyznawcą prowadzisz interesy?

¹⁴ A co, jeśli razem ze współwyznawcą prowadzisz interesy? Może się to wiązać z pewnymi inwestycjami albo pożyczką. W takiej sytuacji warto wziąć pod uwagę ważną zasadę biblijną: Zawsze spisuj umowę! Kiedy prorok Jeremiasz kupił kawałek ziemi, przygotował akt kupna i jego kopię. Zadbał, żeby podpisali go świadkowie. Postarał się też, żeby oba dokumenty przechowywano w bezpiecznym miejscu (Jeremiasza 32:9-14; zobacz też Rodzaju 23:16-20). Niektórzy obawiają się, że spisanie umowy może być odebrane jako brak zaufania. Ale tak naprawdę pozwala to uniknąć wielu nieporozumień, rozczarowań i konfliktów. Pamiętaj, że pokój w zborze jest o wiele ważniejszy niż jakiekolwiek interesy (1 Koryntian 6:1-8; zobacz dodatek 30).

15. Co Jehowa myśli o nieuczciwości w interesach?

¹⁵ Powinniśmy być uczciwi także wobec tych, którzy nie są naszymi współwyznawcami. Dla Jehowy jest to bardzo ważne. „Nieuczciwa waga budzi w Jehowie obrzydzenie, ale dokładny odważnik sprawia Mu przyjemność” (Przysłów 11:1; 20:10, 23). W czasach biblijnych w handlu często korzystano z wag. Niektórzy sprzedawcy oszukiwali klientów — używali niedokładnych wag i zawyżali ceny. Obecnie nieuczciwość w interesach też jest  powszechna. I tak samo jak kiedyś Jehowa jej nienawidzi.

16, 17. Jakie sytuacje mogą wystawić naszą uczciwość na próbę?

¹⁶ Wszyscy możemy znaleźć się w sytuacji, która wystawi naszą uczciwość na próbę. Może tak być, kiedy staramy się o pracę, wypełniamy jakieś dokumenty albo piszemy egzaminy. Wiele osób uważa, że nie ma nic złego w kłamaniu, wyolbrzymianiu faktów czy podawaniu mylących informacji. Wcale nas to nie dziwi. Biblia zapowiadała, że w dniach ostatnich ludzie będą „kochać samych siebie, kochać pieniądze, (...) nienawidzić tego, co dobre” (2 Tymoteusza 3:1-5).

¹⁷ Czasami może się wydawać, że ludzie nieuczciwi odnoszą same sukcesy (Psalm 73:1-8). Natomiast chrześcijanie z powodu uczciwości mogą zostać oszukani, źle potraktowani w pracy albo nawet zwolnieni. Ale uczciwość jest warta wszelkich poświęceń. Dlaczego?

18. Dlaczego warto być uczciwym?

¹⁸ Ludzie, którzy mają opinię uczciwych i godnych zaufania, należą w tym świecie do rzadkości (Micheasza 7:2). Taka opinia jest bardzo cenna. Każdy może na nią zapracować. To prawda, że niektórzy mogą cię wyśmiewać albo uważać za naiwnego. Ale znajdą się też tacy, którzy cię docenią i ci zaufają. Na całym świecie Świadkowie Jehowy są znani z uczciwości. Dlatego niektórzy pracodawcy  chętnie ich zatrudniają. A kiedy nieuczciwi pracownicy są zwalniani, Świadkowie zazwyczaj zachowują pracę.

19. Jak nasza uczciwość wpływa na przyjaźń z Jehową?

¹⁹ Kiedy jesteśmy uczciwi we wszystkim, zachowujemy spokój wewnętrzny. Tak jak Paweł możemy też być „przekonani, że mamy czyste sumienie” (Hebrajczyków 13:18). A co najważniejsze, naszą uczciwość ceni nasz kochający Ojciec, Jehowa (odczytaj Psalm 15:1, 2; Przysłów 22:1).