1. Podzielony, zimny jest świat.

Bóg pociągnął do siebie nas.

W zborze jedność, pokój nam dał,

nadszedł radości czas.

Piękny dar jedności

zachwyt budzi w nas.

Pracy zawsze dużo tu jest.

Udział swój możemy w niej mieć.

Chrystus dba lojalnie o zbór,

kocha swych wiernych sług.

2. Kto o jedność w zborze swym dba,

kto przejawia troskę i takt,

kto w miłości stara się trwać —

Boże uznanie ma.

Pokój nas orzeźwia

jak wiosenny wiatr.

Kiedy miłość łączy nasz zbór,

pokój z nieba zsyła nam Bóg.

Zjednoczeni chcemy Go czcić,

dla Niego wiecznie żyć.