„Reguły ustalane przez rodziców miały sens, kiedy miałam 15 lat, ale teraz mam 19 i uważam, że powinni mi dać więcej wolności” (Sylvia).

 Czy masz podobne odczucia jak Sylvia? Jeśli tak, możesz porozmawiać o tym z rodzicami, a ten artykuł ci w tym pomoże.

•  Co powinieneś wiedzieć

•  Co możesz zrobić

•  Co mówią twoi rówieśnicy

 Zanim zaczniesz taką rozmowę, weź pod uwagę kilka spraw:

•  Życie bez reguł zamieniłoby się w chaos. Pomyśl o ruchliwej ulicy. Co by się stało, gdyby nie było tam żadnych znaków, świateł ani ograniczeń prędkości? Reguły obowiązujące w domu, podobnie jak przepisy ruchu drogowego, pozwalają utrzymać porządek.

•  Reguły dowodzą, że rodzice się o ciebie troszczą. Jeśli nie wymagaliby od ciebie przestrzegania żadnych reguł, mogłoby to znaczyć, że nie przejmują się tym, co się z tobą dzieje. Czy tak postępują troskliwi rodzice?

 CZY WIESZ, ŻE... Rodziców też obowiązują reguły! Masz wątpliwości? Przeczytaj Rodzaju 2:24; Powtórzonego Prawa 6:6, 7; Efezjan 6:4 i 1 Tymoteusza 5:8.

 A co, jeśli nadal uważasz, że zasady ustalane przez twoich rodziców są niesprawiedliwe?

 Zanim zdecydujesz się na rozmowę, pomyśl. Jak ci wychodzi stosowanie się do reguł ustalanych przez rodziców? Jeśli masz z tym problem, nie jest to dobry moment, żeby prosić ich o więcej swobody. Zamiast tego zajrzyj do artykułu „Jak zdobyć zaufanie rodziców?”.

 Jeśli jednak wychodzi ci to całkiem nieźle, przygotuj sobie, co chcesz powiedzieć rodzicom. Gdy wcześniej to przemyślisz, a nawet zapiszesz, łatwiej ci będzie ustalić, czy twoje oczekiwania są rozsądne. Następnie poproś rodziców, żeby wybrali czas i miejsce rozmowy — tak żebyście wszyscy byli zrelaksowani i czuli się swobodnie. A kiedy już dojdzie do rozmowy, pamiętaj:

 Okazuj szacunek. Biblia mówi: „Szorstkie słowo wywołuje złość” (Przysłów 15:1). Potraktuj to jako przestrogę: Jeżeli zaczniesz się kłócić albo oskarżać rodziców o niesprawiedliwość, z rozmowy nic nie wyjdzie.

 „Im bardziej szanuję rodziców, tym bardziej oni szanują mnie. A gdzie jest wzajemy szacunek, dużo łatwiej dojść do porozumienia” (Bianca, 19 lat).

 Słuchaj. Biblia zachęca, żebyśmy byli ‛chętni do słuchania, nieskłonni do mówienia’ (Jakuba 1:19). Pamiętaj: chcesz porozmawiać z rodzicami, a nie wygłosić mowę.

 „W miarę jak dorastamy, możemy mieć wrażenie, że wiemy więcej od rodziców. Nic bardziej mylnego. Warto słuchać ich rad i wskazówek” (Devan, 20 lat).

 Wczuj się w położenie rodziców. Spróbuj spojrzeć na sprawę z ich punktu widzenia. Zastosuj się do biblijnej rady: „Miejcie na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też sprawy drugich” — w tym wypadku twoich rodziców (Filipian 2:4).

 „Dawniej miałem wrażenie, że ja i rodzice gramy w przeciwnych drużynach. Ale teraz zdaję sobie sprawę, że oni po prostu uczyli się, jak być dobrymi rodzicami, tak jak ja się uczyłem, jak stać się odpowiedzialnym dorosłym. Wszystko, co robili, robili z miłości i troski” (Joshua, 21 lat).

 Zaproponuj rozwiązanie. Powiedzmy, że rodzice nie chcą cię puścić na imprezę, na którą musiałbyś godzinę jechać samochodem. Dowiedz się, co ich martwi — to, że będziesz tak długo prowadził, czy sama impreza.

•   Jeśli chodzi o długą jazdę, to czy byliby skłonni zmienić decyzję, gdybyś nie jechał sam, tylko z kimś, kto jest dobrym kierowcą?

•   Jeśli natomiast problemem jest sama impreza, to czy nie uspokoiłoby ich, gdybyś wyjaśnił, kto tam będzie i kto odpowiada za przebieg tego spotkania?

 Pamiętaj, żeby odzywać się z szacunkiem i cierpliwie słuchać, co rodzice mają ci do powiedzenia. Słowami i zachowaniem pokaż, że ‛szanujesz ojca i matkę’ (Efezjan 6:2, 3). Kto wie, może zmienią zdanie. A jeśli nie?

 Uszanuj decyzję rodziców. To bardzo ważny, choć często przeoczany krok do uzyskania większej swobody. Jeśli zaczniesz się kłócić z rodzicami, bo nie dostałeś tego, czego chcesz, następnym razem może być ci o wiele trudniej coś osiągnąć. Z drugiej strony jeśli teraz chętnie się podporządkujesz, zwiększysz szanse na to, że rodzice zaczną podchodzić do niektórych reguł bardziej elastycznie.