Określenie „Alfa i Omega” odnosi się do Boga Wszechmocnego, Jehowy. Pojawia się w Biblii trzy razy — w Księdze Objawienia 1:8; 21:6 oraz 22:13 a.

 Álfa to nazwa pierwszej, a oméga — ostatniej litery alfabetu greckiego. W języku greckim spisano część Biblii powszechnie nazywaną Nowym Testamentem, obejmującą między innymi Księgę Objawienia. Ze względu na swoje miejsce w greckim alfabecie litery te trafnie symbolizują, że tylko Jehowa jest początkiem i końcem (Objawienie 21:6). Nigdy w przeszłości nie było żadnego innego Boga Wszechmocnego ani nie będzie w przyszłości. Tylko On istnieje „od czasu niezmierzonego po czas niezmierzony” (Psalm 90:2).

 W Biblii określenie to zostało użyte zarówno w stosunku do Boga Jehowy, jak i Jego Syna, Jezusa, ale w różnym znaczeniu. Przyjrzyjmy się dwóm przykładom.

•   W Księdze Izajasza 44:6 zapisano słowa Jehowy: „Ja jestem pierwszy i ja jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga”. W ten sposób Jehowa podkreśla, że jest jedynym wiecznym i prawdziwym Bogiem — nie ma innego (Powtórzonego Prawa 4:35, 39). W tym wypadku określenie ‛pierwszy i ostatni’ ma takie samo znaczenie jak tytuł „Alfa i Omega”.

•   Poza tym określenie „Pierwszy [pròtos, nie álfa] i Ostatni [éschatos, nie oméga]” pojawia się w Księdze Objawienia 1:17, 18 i 2:8. Jak wynika z kontekstu, osoba, o której mowa w tych wersetach, umarła, a potem ożyła. Dlatego wersety te nie mogą odnosić się do Boga, bo On nigdy nie umarł (Habakuka 1:12). Natomiast Jezus umarł, a potem zmartwychwstał (Dzieje 3:13-15). Był pierwszym człowiekiem, który został wskrzeszony do nieśmiertelnego życia w niebie, gdzie teraz żyje „na wieki wieków” (Objawienie 1:18; Kolosan 1:18). Od tej pory to on dokonuje wszystkich wskrzeszeń (Jana 6:40, 44). Dlatego był ostatnim, który został wskrzeszony bezpośrednio przez Jehowę (Dzieje 10:40). W tym znaczeniu może być nazywany „Pierwszym i Ostatnim”.

 Nie. Osoba mówiąca te słowa nie została jasno określona, a w tym rozdziale zapisano wypowiedzi różnych osób. Ten fragment tak skomentował biblista William Barclay: „Relacja nie została spisana w jakimś oczywistym porządku; (...) często bardzo trudno ustalić, kto jest podmiotem danej wypowiedzi” (The Revelation of John, tom 2, wydanie poprawione, s. 223). Dlatego „Alfę i Omegę” z Księgi Objawienia 22:13 można utożsamić z tą samą Osobą, która została tak nazwana w innych miejscach tej księgi — z Bogiem Jehową.