Wyrażenie „Nowa Jerozolima” pojawia się w Biblii dwa razy. To symboliczne miasto wyobraża grupę naśladowców Jezusa, którzy będą z nim panować w niebie, w Królestwie Bożym (Objawienie 3:12; 21:2). W Biblii grupa ta została też nazwana „oblubienicą” Chrystusa.

1.   Nowa Jerozolima znajduje się w niebie. W wypadku obu wzmianek Biblia opisuje, że to miasto „zstępuje z nieba”. Poza tym jego bram strzegą aniołowie (Objawienie 3:12; 21:2, 10, 12). Ogromne rozmiary miasta też wskazują, że nie może ono znajdować się na ziemi. Jest to sześcian mierzący w obwodzie „dwanaście tysięcy stadiów” a (Objawienie 21:16). Oznacza to, że jego ściany były wysokie na prawie 560 kilometrów, musiałyby więc sięgać w przestrzeń kosmiczną.

2.   Nowa Jerozolima to pewna grupa naśladowców Chrystusa, jego „małżonka”. Nową Jerozolimę nazwano „oblubienicą, małżonką Baranka” (Objawienie 21:9, 10). Symboliczne określenie „Baranek” odnosi się do Jezusa Chrystusa (Jana 1:29; Objawienie 5:12). „Małżonka Baranka”, czyli oblubienica Chrystusa, wyobraża chrześcijan, którzy będą z nim w niebie. Biblia porównuje więź łączącą Jezusa i tych chrześcijan do więzi między mężem a żoną (2 Koryntian 11:2; Efezjan 5:23-25). Co więcej, na kamieniach fundamentowych Nowej Jerozolimy jest wypisanych „dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka” (Objawienie 21:14). Ten szczegół potwierdza tożsamość Nowej Jerozolimy, ponieważ chrześcijanie powołani do życia w niebie ‛zostali zbudowani na fundamencie apostołów i proroków’ (Efezjan 2:20).

3.   Nowa Jerozolima współtworzy pewien rząd. W starożytnej Jerozolimie, stolicy Izraela, Dawid, jego syn Salomon oraz ich potomkowie zasiadali „na tronie Jehowy” (1 Kronik 29:23). Miasto to nazwano „świętym”, bo ta dynastia królów reprezentowała panowanie Boga (Nehemiasza 11:1). Nowa Jerozolima, również nazwana „miastem świętym”, składa się z tych, którzy dołączyli w niebie do Jezusa i ‛królują nad ziemią’ (Objawienie 5:9, 10; 21:2).

4.   Panowanie Nowej Jerozolimy przyniesie mieszkańcom ziemi wiele błogosławieństw. Słowa „zstępująca z nieba od Boga” oznaczają, że Bóg posługuje się Nową Jerozolimą, żeby mieć wpływ na inną dziedzinę niż dziedzina niebiańska (Objawienie 21:2). Wyrażenie to wskazuje na związek między Nową Jerozolimą a Królestwem Bożym. Za pośrednictwem tego rządu Bóg sprawi, że Jego wola będzie się działa „jak w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:10). Zamierzenie Boga co do ziemi obejmuje następujące działania:

   •   Usunięcie grzechu. W wizji przedstawiono, jak z Nowej Jerozolimy wypływa „rzeka wody życia” i nawadnia „drzewa życia”, które służą „do leczenia narodów” (Objawienie 22:1, 2). To leczenie pod względem fizycznym i duchowym doprowadzi do usunięcia grzechu, co pozwoli ludziom — zgodnie z pierwotnym zamierzeniem Boga — osiągnąć doskonałość (Rzymian 8:21).

   •   Naprawienie relacji między Bogiem a ludźmi. Z powodu grzechu ludzie oddalili się od Boga (Izajasza 59:2). Dzięki usunięciu grzechu ostatecznie spełni się następujące proroctwo: „Namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg” (Objawienie 21:3).

   •   Koniec cierpień oraz śmierci. Posługując się swoim Królestwem, Bóg „otrze z ich [ludzi] oczu wszelką łzę i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie” (Objawienie 21:4).