„Będziesz strzegł tych, którzy całkowicie na Tobie polegają. Cały czas będziesz zapewniał im pokój, bo właśnie Tobie ufają” (Izajasza 26:3, Przekład Nowego Świata).

 „Jego usposobienie jest trwałe, zapewnisz więc pokój, bo w Tobie złożył ufność” (Izajasza 26:3, KUL).

 Tymi zachęcającymi słowami prorok Izajasz podkreśla, że Bóg chroni osoby, które w pełni Mu ufają. Robi to, zapewniając im poczucie bezpieczeństwa i spokoju.

 „Będziesz strzegł tych, którzy całkowicie na Tobie polegają”. Ta część wersetu wspomina o osobach, które są całkowicie zdecydowane zawsze ufać Jehowie a Bogu. Tacy ludzie zdają sobie sprawę, że muszą na Nim polegać. Na przykład przy podejmowaniu ważnych decyzji nie kierują się własnym zdaniem, ale tym, co myśli Bóg (Przysłów 3:5, 6). Żeby ustalić, jaki jest pogląd Boga w danej sprawie, wnikliwie czytają Jego Słowo, Biblię, i rozmyślają o tym, co przeczytali (Psalm 1:2; 119:15). Kiedy stykają się z trudnościami, szczerze modlą się do Jehowy i proszą Go o pomoc (Psalm 37:5; 55:22). W ten sposób pokazują, że Mu ufają, a On w rezultacie zapewnia im pokój.

 „Cały czas będziesz zapewniał im pokój”. W tekście oryginalnym słowo oznaczające „pokój” występuje tu dwukrotnie, co w języku hebrajskim służyło podkreśleniu. Żeby uzyskać podobny efekt, można użyć sformułowań „nieustanny pokój”, „doskonały pokój” lub „całkowity pokój”. Inaczej mówiąc, ci, którzy w pełni ufają Jehowie, cieszą się pokojem — spokojem wewnętrznym, który nie zależy od okoliczności (Psalm 112:7; 119:165). Ten pokój wynika z tego, że ktoś ma bliską, osobistą więź z Jehową i stara się robić to, co słuszne w Jego oczach (Przysłów 3:32; Izajasza 48:18).

 To, że Bóg ‛cały czas zapewnia pokój’, nie oznacza, że chroni swoich sług przed każdą trudnością i uwalnia ich od wszelkich zmartwień (1 Samuela 1:6, 7; Hioba 6:1, 2; Psalm 31:9). Pomaga im raczej sobie z nimi radzić (Izajasza 41:10, 13). Odpowiada na modlitwy swoich sług, dając im mądrość i siły oraz pocieszając ich (Psalm 94:19; Przysłów 2:6; Izajasza 40:29). Dzięki temu mogą zachować spokój nawet w trudnych sytuacjach (Filipian 4:6, 7).

 Prorok Izajasz żył w VIII wieku p.n.e. W tamtym czasie wielu mieszkańców Judy nie służyło wiernie Jehowie Bogu. Dlatego On pozwolił, żeby ich stolica, Jerozolima, została zniszczona w 607 roku p.n.e.

 Jednak ponad sto lat przed zniszczeniem Jerozolimy Izajasz napisał proroczą pieśń, w której wysławiał Jehowę; znajduje się ona w 26 rozdziale (Izajasza 26:1-6). Ta pieśń mówi o przyszłości, kiedy pewne miasto w Judzie, najwyraźniej Jerozolima, zostanie odbudowane.

 Jerozolima została odbudowana po roku 537 p.n.e. Kiedy do tego doszło, wierni Żydzi, którzy powrócili z niewoli, mogli czuć się bezpiecznie i powiedzieć: „Mamy potężne miasto” (Izajasza 26:1). Jednak to nie warowne mury czyniły je potężnym. Bezpieczeństwo miasta zależało od błogosławieństwa i ochrony Jehowy (Izajasza 26:2).

 Podobnie jest dzisiaj. Osoby, które całkowicie ufają Jehowie, czują się bezpieczne, bo On jest ich „Skałą”, czyli schronieniem (Izajasza 26:4).

 Obejrzyj poniższy film, żeby poznać zarys treści Księgi Izajasza.