OBJAŚNIENIA WERSETÓW BIBLIJNYCH

Rzymian 10:13 — ‛Każdy, kto będzie wzywał imienia Pańskiego’

NAGRANIE

„Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony” (Rzymian 10:13, Przekład Nowego Świata).

„Każdy zaś, kto będzie wzywał imienia Pańskiego, osiągnie zbawienie” (Rzymian 10:13, Biblia Warszawsko-Praska).

Znaczenie Rzymian 10:13

Bóg jest bezstronny i wszystkim ludziom daje możliwość uzyskania wybawienia oraz życia wiecznego niezależnie od ich narodowości, rasy czy pozycji społecznej. Jednak żeby z tego skorzystać, musimy wzywać imienia Jehowy a, które jest osobistym imieniem wszechmocnego Boga (Psalm 83:18).

W Biblii wyrażenie „wzywać imienia Jehowy” znaczy coś więcej niż tylko poznać imię Boże i używać go podczas oddawania Mu czci (Psalm 116:12-14). Chodzi też o to, żeby ufać Bogu i szukać u Niego pomocy (Psalm 20:7; 99:6).

Imię Boże było ważne dla Jezusa Chrystusa. Pierwsze słowa podanej przez niego modlitwy wzorcowej brzmią: „Nasz Ojcze w niebie, niech będzie uświęcone Twoje imię” (Mateusza 6:9). Jezus pokazał również, że jeśli chcemy żyć wiecznie, to musimy poznać i kochać Jehowę oraz być Mu posłuszni (Jana 17:3, 6, 26).

Skąd wiemy, że to Jehowa jest „Panem” wspomnianym w Rzymian 10:13 w Biblii Warszawsko-Praskiej? Ponieważ werset ten powołuje się na Joela 2:32 (Joela 3:5, BWP), gdzie w oryginalnym tekście hebrajskim występuje imię Boga, a nie tytuł „Pan” b.

Kontekst Rzymian 10:13

Z 10 rozdziału Listu do Rzymian dowiadujemy się, że nasza więź z Bogiem jest zależna od tego, czy wierzymy w Jezusa Chrystusa (Rzymian 10:9). Potwierdzają to różne cytaty z tak zwanego Starego Testamentu. Człowiek dowodzi swojej wiary, kiedy ‛publicznie ją wyznaje’— obejmuje to głoszenie dobrej nowiny o wybawieniu. W rezultacie inni mają możliwość rozwinąć wiarę, która prowadzi do życia (Rzymian 10:10, 14, 15, 17).

Przeczytaj 10 rozdział Listu do Rzymian i zapoznaj się z podanymi tam przypisami objaśniającymi oraz odsyłaczami.

a W starożytnych rękopisach biblijnych imię Boga występuje około 7000 razy. W języku hebrajskim występuje ono w postaci czterech liter i jest znane jako tetragram. W języku polskim jest tłumaczone na „Jehowa”, jednak niektórzy uczeni wolą formę „Jahwe”.

b Pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich najprawdopodobniej używali imienia Bożego, kiedy cytowali fragmenty „Starego Testamentu” zawierające to imię. W dziele The Anchor Bible Dictionary napisano: „Istnieją pewne dowody, że w pierwotnym tekście N[owego] T[estamentu] tetragram, imię Boże, Jahwe, występował w niektórych lub we wszystkich cytatach ze S[tarego] T[estamentu]” (tom 6, strona 392). Więcej informacji można znaleźć w „Dodatku A5” („Imię Boże w Chrześcijańskich Pismach Greckich”) znajdującym się w Piśmie Świętym w Przekładzie Nowego Świata.