Roman Baranowskij

• Urodzony: 1974 (Bałakowo, obwód saratowski)

• Z życiorysu: Utrzymuje siebie i matkę, remontując mieszkania. Lubi grać na gitarze, w szachy i w piłkę nożną

  Jako nastolatek zastanawiał się nad sensem życia. Jak wspomina: „Czasami prosiłem Boga, żeby mi pokazał właściwą drogę”. W 1993 roku zaczął studiować Biblię przy pomocy Świadków Jehowy. W 1997 roku został ochrzczony

Walentyna Baranowskaja

• Urodzona: 1951 (Wannowka, Kazachstan)

• Z życiorysu: Pracowała jako księgowa i planistka, w 2006 roku przeszła na emeryturę. Lubi gotowanie oraz pisanie piosenek i wierszy

  W 1995 roku razem z synem zaczęła studiować Biblię przy pomocy Świadków Jehowy. Szczególne wrażenie zrobiło na niej to, jak się dowiedziała, że Bóg nie może kłamać. W 1996 roku została ochrzczona

Nocą 10 kwietnia 2019 roku uzbrojeni funkcjonariusze służb bezpieczeństwa w Abakanie wtargnęli do czterech domów, w tym brata Romana Baranowskija i jego matki Walentyny. Funkcjonariusze skonfiskowali ich Biblie, urządzenia elektroniczne i osobiste zapiski. Wszczęto przeciwko nim postępowanie karne.

„Kiedy nastąpiła rewizja”, wspomina Roman, „mieliśmy właśnie zebranie w tygodniu, na którym omówiliśmy 1 Koryntian 10:13. Jest w nim ważna myśl — Jehowa nie przydziela nam konkretnych prób (...). On sobie nie myśli: ‚Jesteś silny, więc uda ci się przejść tę próbę. Ale ty jesteś słabszy, więc ciebie czeka łatwiejsza próba’. Gdyby tak było, wszystko zależałoby od naszych sił. Każdego z nas mogą spotkać różne trudne sytuacje. Jeśli polegamy na siłach od Jehowy, każdą z nich możemy znieść”.

W lipcu 2020 roku Walentyna doznała udaru. Wspomina: „Im bardziej pogarszał się mój stan zdrowia, tym wyraźniej dostrzegałam, że Jehowa jest przy mnie. Było tak dzięki temu, że nigdy nie przestałam się modlić i czułam, że On mnie niósł na rękach. Czułam taki spokój, że trudno mi to nawet opisać!”.

Wszystkie te przejścia sprawiły, że Walentyna wyciągnęła bardzo ważny wniosek: „Jestem zdecydowana służyć naszemu Ojcu wiecznie i dochowywać Mu wierności niezależnie od tego, co się stanie w moim życiu”.

Roman mówi, że jego wiarę umocniło rozmyślanie nad przykładami wiary z czasów biblijnych i współczesnych. W czasie takich rozmyślań często zadaje sobie pytania: „W jakiej sytuacji znalazły się te osoby i dlaczego? Co im pomogło dochować wierności? Jak Jehowa je wspierał swoim świętym duchem?”. Odpowiedzi na takie pytania jeszcze bardziej przekonały Romana, że bez względu na rodzaj próby „Jehowa w razie potrzeby udzieli też nadludzkiej siły”.

Modlimy się o to, żeby Jehowa wciąż był „schronieniem i siłą” dla Romana, Walentyny i wszystkich naszych drogich współwyznawców w Rosji (Psalm 46:1).