Anatolij Wilitkiewicz

• Urodzony: 1986 (Kraj Chabarowski)

• Z życiorysu: Pracuje jako stolarz budowlany. W 2008 roku ożenił się z Alioną. Lubią piesze wycieczki i biwakowanie

  Już w dzieciństwie rodzice rozbudzili w nim miłość do Stwórcy. Anatolija szczególnie poruszyła biblijna obietnica, że ludzie i zwierzęta będą kiedyś żyli w zgodzie. Został ochrzczony w 1997 roku w wieku 11 lat

Dnia 8 sierpnia 2018 roku brat Anatolij Wilitkiewicz został umieszczony na rosyjskiej liście osób podejrzanych o terroryzm. Razem z bratem Dennisem Christensenem był jednym z pierwszych Świadków uwięzionych w areszcie śledczym po tym, jak w kwietniu 2017 roku Sąd Najwyższy Federacji Rosyjskiej zakazał działalności Świadków Jehowy.

Śledczy zainstalowali w mieszkaniu Anatolija i Aliony ukryte kamery. Nagrali, jak Anatolij popełnia „przestępstwo” polegające na prowadzeniu z przyjaciółmi dyskusji biblijnych. Został on oskarżony o organizowanie działalności tak zwanej organizacji ekstremistycznej.

Kiedy policja zabrała Anatolija, jeden z funkcjonariuszy złośliwie powiedział Alionie, żeby ‛poszukała nowego męża’. Anatolij mówi: „Przesłuchanie wiązało się z ogromnym stresem. Wywierano na mnie presję emocjonalną. Powiedziano mi, że jeśli nie przyznam się do zarzutów, moja żona i osoby, które się u nas spotykały, poniosą tego konsekwencje. Wiele razy usłyszałem, że moja żona też trafi do więzienia. W takich chwilach modliłem się, żeby Jehowa pomógł mi zachować spokój”.

Anatolij spędził ponad dwa miesiące w areszcie śledczym, prawie dziewięć miesięcy w areszcie domowym, a na ponad półtora roku nałożono na niego ograniczenia w przemieszczaniu się. W więzieniu zapisywał w zeszycie przykłady postaci biblijnych, które również były prześladowane. Mówi: „Pamiętałem, że Jehowa nie uchronił tych osób przed trudnościami, ale jednocześnie ich nie porzucił. To bardzo dodawało mi sił i przekonania, że w podobny sposób Jehowa będzie działał na moją rzecz. Najważniejsze to zachować lojalność”. Pokrzepieniem były dla niego również listy od żony. „W jednym ze swoich pierwszych listów Aliona wysłała mi kilka zdjęć z rodziną i przyjaciółmi. Każdego wieczoru patrzyłem na te zdjęcia i starałem się sobie przypomnieć coś ciekawego, co przeżyłem z daną osobą. To sprawiało, że czułem, jakby ci ludzie byli obok mnie”.

Przykład lojalności Anatolija i Aliony jest zachętą dla nas wszystkich. Cieszymy się, że nasi bracia i siostry w Rosji pozostają silni duchowo mimo zaciekłych prześladowań. Dziękujemy Jehowie, że wysłuchuje modlitw, które za nich zanosimy (2 Koryntian 1:11).