Dnia 9 września 2021 roku Sąd Rejonowy w Birobidżanie (Żydowski Obwód Autonomiczny) skazał brata Andrieja Gubina na dwa i pół roku pozbawienia wolności. Ponieważ wykonanie wyroku zostało warunkowo zawieszone, brat nie musi iść teraz do więzienia.

Andriej Gubin

• Urodzony: 1974 (Saran, Kazachstan)

• Z życiorysu: Ma starszego brata i siostrę. W młodości, żeby wspierać rodzinę, pracował po szkole jako praktykant u ślusarza. Później został operatorem tokarki, a potem maszyn ciężkich. Lubi sport, pisanie wierszy i grę na instrumentach

• Już w młodym wieku martwiła go niesprawiedliwość i zło panujące na świecie. Dzięki studium Biblii odzyskał spokój wewnętrzny i znalazł sens życia. Kiedy dowiedział się, że Bóg przywróci na ziemi sprawiedliwość i pokój, postanowił oddać Mu swoje życie. Został ochrzczony w 1991 roku w wieku 17 lat. W 2007 roku ożenił się z Tatianą. W 2011 roku przeprowadzili się do Birobidżanu

Dnia 12 lutego 2020 roku funkcjonariusze Federalnej Służby Bezpieczeństwa (FSB) wszczęli dochodzenie dotyczące brata Andrieja Gubina. 17 września 2020 roku rozpoczął się jego proces.

To zaledwie jedno z 19 dochodzeń prowadzonych przeciwko naszym braciom i siostrom w Żydowskim Obwodzie Autonomicznym. Są one rezultatem masowych przeszukań przeprowadzonych w ramach akcji pod kryptonimem „Dzień Sądu”. 17 maja 2018 roku 150 funkcjonariuszy organów ścigania wtargnęło do 22 mieszkań Świadków Jehowy. Skonfiskowano wtedy karty bankowe, pieniądze, zdjęcia, komputery i urządzenia elektroniczne.

Władze zablokowały Andriejowi i Tatianie dostęp do kont bankowych. Z tego powodu znaleźli się oni w bardzo trudnej sytuacji finansowej. Trwające miesiącami dochodzenie poważnie odbiło się też na zdrowiu Tatiany. Ale małżeństwu temu sił dodaje regularne czytanie Biblii. Szczególnie pomogły im biblijne rady dotyczące radzenia sobie z trudnościami.

Zaufanie Andrieja do Jehowy i Jego organizacji umocniło się dzięki ogromnemu wsparciu, jakie otrzymał od swoich duchowych braci i sióstr. Na przykład pewnego dnia Andriej bardzo martwił się swoją sytuacją. Powiedział o tym bratu, przeciwko któremu też prowadzone jest dochodzenie. Brat ten zapewnił go, że takie uczucia są zupełnie normalne. Potem przypomniał mu, że Jezus traktował prześladowania za służenie Jehowie jako zaszczyt. „Kiedy to usłyszałem, uspokoiłem się” — mówi Andriej. „Jestem zdecydowany dalej wykonywać wolę naszego Ojca”.

Modlimy się, żeby dla Andrieja i Tatiany nadal źródłem wsparcia i pokrzepienia było Słowo Boże i ich duchowa rodzina. Jesteśmy pewni, że „dobrze się powiedzie tym, którzy boją się prawdziwego Boga” (Kaznodziei 8:12).