Dnia 4 września 2019 roku w trakcie procesu sześciu Świadków Jehowy w Saratowie zeznania pod przysięgą złożył znany rosyjski religioznawca i biegły sądowy Siergiej Igoriewicz Iwanienko. Doktor Iwanienko jest autorem dwóch prac naukowych o Świadkach Jehowy w Rosji. Poniżej zamieszczamy część jego wypowiedzi z procesu.

Życie i praktyki religijne Świadków Jehowy. „Świadków Jehowy wyróżnia to, że nie trzymają się oni jakichś surowych reguł ani nie podążają za jakimś konkretnym przywódcą, ale pomagają swoim wiernym rozwijać oparte na Biblii sumienie, by każdy z osobna mógł osobiście i dobrowolnie podejmować decyzje, kierując się Biblią”.

„Świadkowie Jehowy starają się trzymać tego, co jest napisane w Biblii, żyć zgodnie z zasadami podanymi przez Jezusa Chrystusa i jego uczniów w I wieku n.e.”

„Jeśli chodzi o wspólne wyznawanie swojej wiary, które polega na studiowaniu Biblii, odpowiadaniu na pytania na tematy biblijne i śpiewaniu pieśni, również opartych na tekście Biblii, to wyraźnie widać, że Świadkowie Jehowy dążą do tego, żeby we wszystkim opierać się na Biblii”.

„Wierzą też, że życie religijne chrześcijanina ma związek ze zborem. W tej sprawie Świadkowie Jehowy również analizują Nowy Testament i to, co tam napisano o Jezusie Chrystusie, jego uczniach, jego naśladowcach i wczesnym okresie istnienia kościoła chrześcijańskiego. (...) Świadkowie Jehowy są przekonani, że ich życie religijne musi się odbywać w ramach zboru”.

„Podkreślają, że uczniowie Jezusa Chrystusa są rozpoznawani po wzajemnej miłości”.

Działalność kaznodziejska Świadków Jehowy. „Świadkowie Jehowy są znani z aktywnego głoszenia. Uważam, że są na pierwszym miejscu, jeśli chodzi o działalność ewangelizacyjną i gorliwość. Każdy wierny musi głosić i poświęcać na to czas”.

„Zazwyczaj mówią: ‚Biblia mówi tak’. Każdy może wziąć Biblię i samemu to sprawdzić. Jeśli się z tym zgadza, to może do nich przystąpić. Jeśli się nie zgadza, nie przyłącza się do nich. Nikogo do niczego nie zmuszają”.

Oskarżanie Świadków Jehowy o ekstremizm. „Na początku za ekstremistyczne uznano niektóre publikacje Świadków Jehowy, ponieważ biegli uznali, że zawierają one twierdzenie, że religia Świadków Jehowy jest jedyną prawdziwą, a wszystkie inne są fałszywe. Inne wyznania uważają tak samo, ale zarzuty postawiono tylko Świadkom Jehowy. Twierdzenie, że tylko ich religia jest prawdziwa, a inne fałszywe, zinterpretowano jako propagowanie wyższości jednej religii nad innymi”.

„Z mojego punktu widzenia jako religioznawcy słabym punktem [wyroku sądu] jest to, że tak naprawdę jeśli tylko ktoś zechce, to w każdym wyznaniu znajdzie zapewnienia, że to właśnie ta religia jest prawdziwa, a wszystkie pozostałe są fałszywe lub w dużej mierze się mylą”.

„Każdy religijny człowiek z całą pewnością ma przekonanie, że jego religia posiada znajomość absolutnej prawdy, a inne są całkowicie fałszywe lub w dużym stopniu fałszywe. Gdyby było inaczej, to taki człowiek byłby uznany za hipokrytę”.

„Kiedy prawa Boże nie stoją w sprzeczności z prawami świeckimi, Świadkowie Jehowy sumiennie i konsekwentnie starają się przestrzegać praw świeckich. To nie przypadek, że tak często słyszy się o tym, że Świadkowie Jehowy zwracają właścicielom zgubione portfele albo płacą mandaty lub podatki, których płacenia mogliby uniknąć. To ich świadoma decyzja i dlatego ja nie śmiałbym oskarżać ich o jakikolwiek ekstremizm”.

Świadkowie Jehowy i Biblia. „Świadkowie Jehowy są wyjątkowi pod tym względem, że wykorzystują w swojej służbie i studiują różne przekłady Biblii. Bardzo im zależy na tym, żeby udostępniać Biblie w różnych językach. Biblia jest dla nich najważniejsza. Ich tłumaczenie Biblii faktycznie uznano u nas za materiał o charakterze ekstremistycznym (...). Osoby, które podjęły tę decyzję, prawdopodobnie myślały, że Świadkowie Jehowy są niewolniczo przywiązani do tego przekładu i że przerwą swoją działalność, jeśli zostaną go pozbawieni. To założenie było błędne. Świadkowie Jehowy dostrzegają wartość każdego przekładu Biblii”.

Wykorzystywanie jednostek prawnych do praktykowania wiary. „Wyrok Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej pokazał, że (...) większość zborów Świadków Jehowy nie była zarejestrowanymi jednostkami prawnymi (...). Dlatego nie można powiedzieć, że każdy Świadek Jehowy w jakimś miejscu automatycznie był członkiem jakiejś jednostki prawnej”.

„Jeśli chodzi o jednostki prawne, (...) starannie przeanalizowałem ich statuty, w których nie ma żadnej wzmianki o nadzorcach, starszych, pionierach; nie zawierają one takich terminów. Statuty zazwyczaj mówią o założycielach, grupie ograniczonej do około 10 osób. Nie odgrywają oni żadnej roli, jeśli chodzi o czysto kanoniczną działalność, zajmują się tylko aspektem prawnym. (...) Świadkowie Jehowy prowadzą taką samą działalność niezależnie od kraju czy regionu”.

„Świadkowie Jehowy przyjęli do wiadomości [wyrok Sądu Najwyższego o likwidacji ich jednostek prawnych] i nie próbują go w otwarty sposób obchodzić. Ale jednocześnie kontynuują swoją działalność jako wyznanie religijne, które nie zostało przez władze zdelegalizowane. Wciąż działają jako osoby prywatne, które praktykują swoją religię. Z ich perspektywy, jak również z punktu widzenia badań religioznawczych, ich działalność nie stanowi pogwałcenia wyroku Sądu Najwyższego”.

Świadkowie Jehowy i transfuzje krwi. „Biblia mówi, że ‚życie jest we krwi’; dlatego krwi nie można w żaden sposób używać. Kontekst tego zakazu dotyczy obostrzeń dietetycznych, ale oni interpretują go szerzej. Wierzą, że krwi nie można przyjmować w jakiejkolwiek formie — ani jako pokarmu (na przykład nie jedzą kaszanki), ani podczas transfuzji. Zgadzają się jednak na stosowanie drobniejszych frakcji krwi. Decyzję w tej sprawie każdy podejmuje indywidualnie (...). Brak zgody na transfuzję krwi nie oznacza, że chcą umrzeć, bo szukają fachowej pomocy i najlepszej opieki medycznej. Transfuzje krwi — w ich przekonaniu, ale też z medycznego punktu widzenia — wiążą się z ryzykiem, ponieważ grożą zarażeniem się AIDS lub innymi wirusami. Operacje bez użycia krwi dają większą pewność i na podstawie statystyk widzę, że ludzie zamożni często wolą nie mieć transfuzji krwi, ponieważ daje to większą gwarancję uniknięcia infekcji i powikłań”.

Świadkowie Jehowy i datki. „Każdy może postanowić, że nie będzie składał żadnych datków. Teoretycznie można całe życie chodzić na zebrania Świadków Jehowy i nigdy nie dać ani jednego rubla czy dolara. Każdy sam decyduje, czy coś ofiarować, czy też nie”.

Chociaż dr Iwanienko potwierdził, że Świadkowie Jehowy są porządnymi i przestrzegającymi prawo chrześcijanami, sąd zignorował jego zeznania i skazał wszystkich sześciu braci na kary pozbawienia wolności.

Władze Rosji wciąż fałszywie oskarżają naszych braci i niesprawiedliwie pozbawiają ich wolności, my jednak modlimy się o to, żeby Jehowa błogosławił naszym odważnym i wiernym współwyznawcom i pomagał im z radością okazywać wytrwałość (Psalm 109:2-4, 28).