Jedno z najważniejszych wydarzeń naszej nowożytnej historii miało miejsce 100 lat temu, w dniach od 5 do 13 września 1922 roku. Badacze Pisma Świętego (jak wówczas nazywano Świadków Jehowy) zorganizowali wtedy dziewięciodniowe zgromadzenie w Cedar Point w stanie Ohio. Wzięli w nim udział delegaci z USA, Kanady i Europy. Każdego dnia obecnych było średnio 10 000 osób, a przemówienia były wygłaszane równocześnie aż w 11 językach.

W Biurze Głównym Świadków Jehowy została otwarta nowa wystawa przedstawiająca to historyczne wydarzenie i jego wpływ na dzieło głoszenia. Na razie wystawę mogą zwiedzać tylko członkowie rodziny Betel, ale po wznowieniu wycieczek będzie ona dostępna także dla wszystkich.

Punkt kulminacyjny zgromadzenia w Cedar Point nastąpił 8 września. Tego dnia jakieś 8000 osób zgromadziło się nad malowniczym jeziorem Erie. Wszyscy zebrali się, żeby wysłuchać przemówienia brata Josepha Rutherforda pod tytułem „Królestwo”.

Po półtorej godziny przemawiania brat Rutherford doniosłym głosem zapytał obecnych, czy wierzą, że Chrystus już panuje. Bez wahania wykrzyknęli: „Tak!”. Brat Rutherford powiedział wtedy: „Wy macie nadać temu rozgłos. Dlatego rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie”. Po tych słowach rozwinięto ogromny transparent z napisem: „Rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie”.

Te słowa rozbudziły w obecnych zapał do służby kaznodziejskiej. Chociaż wielu z nich już było zaangażowanych w dzieło głoszenia, to przemówienie brata Rutherforda pobudziło ich do zwiększenia wysiłków w czasie, kiedy świadczenie od domu do domu stawało się coraz lepiej zorganizowane. Siostra Ethel Bennecoff, która miała wtedy prawie 30 lat, opowiadała, że Badacze Pisma Świętego zaczęli działać „z jeszcze większą niż dotąd gorliwością i miłością w sercach”. Siostra Odessa Tuck, która w roku 1922 miała 18 lat, stwierdziła: „Chcę naśladować Izajasza, który powiedział: ‚Oto jestem! Mnie poślij’”.

Dwa dni po przemówieniu brata Rutherforda Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego przyjęło rezolucję. Znalazły się w niej takie słowa: „Jako związek poświęconych Bogu naśladowców naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa sprzeciwiamy się wojnie, rewolucji, anarchii lub przemocy jakiegokolwiek rodzaju; sprzeciwiamy się wprowadzaniu ludzi w błąd przez kłamliwe i zwodnicze przekręcanie Słowa Bożego lub przez inne oszukańcze środki. Pragniemy z całego serca pokoju”. Ta rezolucja wyraźnie odróżniała Badaczy Pisma Świętego od innych ugrupowań religijnych, które popierały strony w toczącej się nieco wcześniej I wojnie światowej i zrobiły to ponownie podczas II wojny światowej.

W Strażnicy z 15 czerwca 1922 roku napisano: „Dołożymy wszelkich starań, żeby tegoroczne zgromadzenie było najlepszym, jakie kiedykolwiek się odbyło. (...) Mamy nadzieję, że to pamiętne wydarzenie pozostawi ślad w umysłach tysięcy osób, które będą na nim obecne”.

Ten cel z pewnością został osiągnięty. Sto lat później widzimy, że Jehowa nadal błogosławi dziełu głoszenia o Królu i jego Królestwie (Mateusza 24:14)