Zamieszczane w serwisie jw.org wiadomości o naszych prześladowanych braciach i siostrach zachęcają nas do okazywania wytrwałości. Informacje o tych osobach pomagają nam lepiej je poznać, a ich wypowiedzi upewniają nas, że nie tracą radości. Opisane poniżej przeżycia pokazują, jaką korzyść z tych artykułów odnoszą nasi współwyznawcy na całym świecie.

Brat Miguel Silva i jego żona Mónica (na zdjęciu powyżej) usługują jako pionierzy specjalni w Portugalii. Tak jak w wypadku wielu z nas pandemia bardzo zmieniła ich życie. Wiąże się to z dużym obciążeniem emocjonalnym. Jednak małżeństwo to poczuło się pokrzepione po przeczytaniu w serwisie jw.org wiadomości dotyczącej brata Konstantina Bażenowa. Chciał on czytać Biblię, ale w więzieniu nie miał do niej dostępu. Zamiast poddawać się zniechęceniu, brat stworzył swoją własną „Biblię”, zapisując zapamiętane wersety. To przeżycie nauczyło Miguela i Mónikę czegoś bardzo ważnego. Miguel wyjaśnia: „Nie skupiamy się na tym, czego nie możemy robić podczas pandemii, ale staramy się skupiać na tym, co jest w zasięgu naszych możliwości, i okazywać za to wdzięczność”.

Oprócz tego Miguel i Mónica postanowili każdego dnia poświęcać więcej czasu na czytanie Biblii i rozmyślanie. Mónica mówi: „Jesteśmy pewni, że kiedy zajdzie taka potrzeba, Jehowa przypomni nam wszystko, co gromadzimy teraz w naszych sercach”. Miguel dodaje: „Przeżycia brata Bażenowa pomogły nam spojrzeć na nasz ‚areszt domowy’ w trakcie pandemii jak na okazję, żeby zachęcać innych, wysławiać Jehowę pieśniami i podnieść jakość naszych modlitw”.

Siostra Christine Mouhima Etonde z Kamerunu usługuje jako pionierka stała. Przyznaje, że przez lata przerażały ją informacje o prześladowaniach. Jednak wyjaśnia, co pomogło jej zmienić swoje podejście: „Dzięki artykułom dotyczącym naszych braci i sióstr przechodzących prześladowania całkowicie zmieniłam swój sposób myślenia. Kiedy czytam o ich nastawieniu i konkretnych modlitwach, widzę ich uśmiech i dowiaduję się, jak bracia w różnym wieku zawczasu przygotowywali się na prześladowania, pobudza mnie to, żeby jeszcze lepiej poznać Jehowę. Moja miłość do Niego wzmocniła się do tego stopnia, że na myśl o prześladowaniach już nie ogarnia mnie strach. Oczami wyobraźni widzę, jak przechodzę je z radością, modlę się do Jehowy i o Nim rozmyślam”.

Brat Iulian Nistor i jego żona Oana z Rumunii byli poruszeni tym, jak brat Anatolij Tokariew bronił przed sądem swojej wiary. Robił to spokojnie, z szacunkiem i był zdecydowany zachować lojalność. Jego przykład skłonił Iuliana i Oanę do przemyślenia, jak oni postąpiliby w podobnej sytuacji. „Podczas rodzinnego wielbienia wyobraziliśmy sobie, że bronimy swojej wiary w sądzie. Niełatwo było mówić o naszych przekonaniach taktownie i z szacunkiem, tak jak robił to nasz brat” — mówi Oana. „To studium zbliżyło nas do braci i sióstr. Wyraźniej też dostrzegliśmy, jakie to ważne, żeby przygotować się do obrony swojej wiary i być dumnym z tego, że się jest Świadkiem Jehowy”.

Siostra Anna Ravoajarison z Madagaskaru pod wpływem artykułów z naszego serwisu postanowiła przeanalizować jakość swoich modlitw. Po przeczytaniu przeżyć brata Dżowidona Bobodżonowa Anna mówi: „Czasami jestem tak zajęta codziennymi sprawami, że moje modlitwy stają się mechaniczne. Jeśli nie poświęcę kilku minut, żeby przemyśleć, co powiem Jehowie, łapię się na tym, że ciągle powtarzam te same zdania”. Rozmyślanie nad przykładem Dżowidona pobudziło siostrę do zastanowienia się, jak ona zachowałaby się w jego sytuacji. Zadawała sobie pytanie, czy byłaby w stanie modlić się o konkretne sprawy w obliczu podobnej próby. Anna stwierdziła: „Zrozumiałam, jak ważne jest poświęcanie czasu na przemyślenie tego, co chcę powiedzieć Jehowie w modlitwie. Jestem bardzo wdzięczna za te artykuły”.

Brat Ruben Catarino i jego żona Andreia usługują jako pionierzy stali w Portugalii. Czytanie wiadomości przybliżyło ich do braci. Ruben mówi: „W przeszłości wiedzieliśmy, że w różnych krajach nasi bracia są prześladowani, ale ich nie znaliśmy. Nie mieliśmy pojęcia, kim są, jak wygląda ich życie ani jakie przechodzą trudności. Te artykuły pozwalają nam naprawdę ich poznać. Możemy zanosić za nich konkretne modlitwy, żeby wytrwali mimo trudnej sytuacji. Czujemy, że są nam bliżsi i że nasze modlitwy za nich mają większe znaczenie”.

Wielu z nas podziela odczucia siostry Cecilii Cardoso, pionierki stałej z Portugalii, która mówi: „Przeżycia braci i sióstr sprawiły, że teraz przykładam większą wagę do mojego studium osobistego. Jeśli poświęcę na nie więcej czasu, będę jeszcze bardziej ufać Jehowie i Go kochać. On pomoże mi patrzeć na to, czego się boję, jak na maleńkie ziarenko piasku. Doszłam do wniosku, że strach może zwyciężyć tylko wtedy, kiedy przestaniemy polegać na Jehowie”.

Jesteśmy bardzo wdzięczni za współczesne przykłady odwagi i wiary, o których możemy czytać w serwisie jw.org. Pod wpływem tych artykułów możemy „z pełnym przekonaniem mówić: ‚Jehowa mnie wspiera. Nie będę się bał’” (Hebrajczyków 13:6).