لُوقا دی اِنجیل 2‏:‏1‏-‏52

  • یسوع دی پیدائش ‏(‏1-‏7‏)‏

  • چرواہیاں نُوں فرشتے نظر آندے نیں ‏(‏8-‏20‏)‏

  • ختنہ تے پاک کرن دی رسم ‏(‏21-‏24‏)‏

  • شمعون مسیح نُوں ویکھدا اے ‏(‏25-‏35‏)‏

  • حناہ بچے بارے دُوجیاں نُوں دَسدی اے ‏(‏36-‏38‏)‏

  • ناصرت وَل واپسی ‏(‏39، 40‏)‏

  • 12 سال دا یسوع ہیکل چ ‏(‏41-‏52‏)‏

2  اوہناں دِناں چ بادشاہ اوگوستُس نے حکم دِتا کہ اوہدی ساری سلطنت چ مردم‌شماری کیتی جائے۔  ‏(‏ایہہ پہلی مردم‌شماری سُوریہ دے حاکم کورِنیسُ دے زمانے چ ہوئی۔)‏  ایس لئی سارے لوک اپنا ناں لکھوان لئی اپنے اپنے شہر گئے۔  یوسف وی گلیل دے شہر ناصرت توں یہودیہ چ داؤد دے شہر بیت‌لحم گیا کیونکہ اوہ داؤد دی نسل تے گھرانے چوں سی۔  اوہ ناں لکھوان لئی مریم نُوں وی اپنے نال لے گیا کیونکہ اوہناں دونواں دا ویاہ ہو گیا سی تے بچہ پیدا ہون دا ویلا نیڑے سی۔  جدوں اوہ بیت‌لحم چ سن تے بچے دی پیدائش دا ویلا آ گیا  تے مریم دا پہلوٹھا پُتر پیدا ہویا۔ اوہنے اوہنوں کپڑے چ لویٹ کے چرنی*‏ چ رکھ دِتا کیونکہ مسافر خانے چ اوہناں لئی کوئی جگہ نئیں سی۔‏  اوسے علاقے چ کجھ چرواہے رات دے ویلے اپنیاں بھیڈاں دی رکھوالی کرن لئی باہر میدان چ رہ رہے سن۔  اچانک یہوواہ دا اِک فرشتہ اوہناں دے سامنے آ کے کھلو گیا تے یہوواہ دا نُور اوہناں دے آلے دَوالے چمکیا تے اوہ بوہت ڈر گئے۔ 10  پر فرشتے نے اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏ڈرو نہ، مَیں توانوں اوہ خوش‌خبری سُنان آیا واں جدے توں سارے لوکاں نُوں بڑی خوشی ہوئے گی 11  کیونکہ اَج داؤد دے شہر چ تواڈے لئی اِک نجات‌دہندہ پیدا ہویا اے۔ اوہی مسیح تے مالک اے۔ 12  اوہنوں پچھانن دی نشانی ایہہ وے:‏ توانوں اِک بچہ کپڑے چ لویٹیا ہویا تے چرنی چ پیا ہویا ملے گا۔“‏ 13  اچانک اوس فرشتے نال اسمانی فوج دے ہور بوہت سارے فرشتے نظر آئے۔ اوہ سارے خدا دی حمد کردے ہوئے کہہ رہے سن:‏ 14  ‏”‏اسمان تے خدا دی وڈیائی ہوئے تے زمین تے اوہناں لوکاں نُوں اِطمینان ملے جنہاں توں خدا خوش اے۔“‏ 15  جدوں فرشتے اسمان تے واپس چلے گئے تے چرواہے اِک دُوجے نُوں کہن لگ پئے:‏ ”‏آؤ اَسی فوراً بیت‌لحم چلیے تے اوہ ساریاں گلاں ویکھیے جنہاں بارے یہوواہ نے سانوں دَسیا اے۔“‏ 16  اوہ چھیتی چھیتی گئے تے اوہناں نے یوسف، مریم تے بچے نُوں لبھ لیا جیہڑا چرنی چ پیا ہویا سی۔ 17  ایہہ ویکھ کے اوہناں نے لوکاں نُوں اوہ ساریاں گلاں دَسیاں جیہڑیاں فرشتے نے بچے بارے کہیاں سن۔ 18  جنہاں نے وی چرواہیاں دِیاں گلاں سُنیاں، اوہ بوہت حیران ہو گئے۔ 19  پر مریم نے ایہہ ساریاں گلاں اپنے دل چ سانبھ لئیاں تے سوچدی رہی کہ ایہناں دا کیہہ مطلب ہو سکدا اے۔ 20  فیر چرواہے خدا دی وڈیائی تے حمد کردے ہوئے واپس چلے گئے کیونکہ جیہڑیاں گلاں اوہناں نے ویکھیاں تے سُنیاں سن، اوہ بالکل اُنج ای ہوئیاں جیویں اوہناں نُوں دَسیاں گئیاں سن۔‏ 21  اَٹھویں دن جدوں بچے دا ختنہ کرن دا ویلا آیا تے اوہدا ناں یسوع رکھیا گیا۔ ایہہ اوہ ناں سی جیہڑا فرشتے نے مریم دے حاملہ ہون توں پہلاں اوہنوں دَسیا سی۔‏ 22  فیر موسیٰ دی شریعت دے مطابق جدوں اوہناں نُوں پاک کرن دا ویلا آیا تے اوہ بچے نُوں یہوواہ دے حضور پیش کرن لئی یروشلم آئے 23  جیویں کہ یہوواہ دی شریعت چ لکھیا اے کہ ”‏ہر پہلوٹھا مُنڈا یہوواہ لئی پاک*‏ کیتا جائے۔“‏ 24  نالے اوہناں نے قربانی وی چڑھائی جیویں کہ یہوواہ دی شریعت چ کہیا گیا اے:‏ ”‏گُھگھیاں دا اِک جوڑا یاں کبوتراں دے دو بچے۔“‏ 25  ویکھو، یروشلم چ اِک بندہ سی جدا ناں شمعون سی۔ اوہ بڑا نیک تے خدا پرست سی تے اوہدے تے پاک روح سی۔ اوہ اوس ویلے دا اِنتظار کر رہیا سی جدوں خدا اِسرائیل نُوں چھٹکارا*‏ دَوے گا۔ 26  نالے خدا نے پاک روح دے ذریعے اوہدے تے ظاہر کیتا سی کہ اوہ اوہدوں تک نئیں مرے گا جدوں تک اوہ یہوواہ دے بھیجے ہوئے مسیح نُوں ویکھ نہ لوے۔ 27  پاک روح دی رہنمائی چ اوہ ہیکل آیا۔ اوس ویلے یوسف تے مریم شریعت دے حکماں نُوں پورا کرن لئی ننھے یسوع نُوں لے کے اوتھے آئے ہوئے سن۔ 28  شمعون نے بچے نُوں اپنیاں بانہواں چ چُکیا تے خدا دی وڈیائی کردے ہوئے کہیا:‏ 29  ‏”‏اَے سارے جہان دے مالک، تیری گل پوری ہو گئی اے۔ ہُن تیرا غلام سکون نال مر سکدا اے 30  کیونکہ میریاں اَکھاں نے تیرا اوہ نجات‌دہندہ ویکھ لیا اے 31  جنہوں تُوں سارے لوکاں تے ظاہر کیتا اے۔ 32  ایہہ تیری قوم اِسرائیل دی شان اے تے اوہ روشنی اے جیہڑی قوماں تے چھائے ہوئے ہنیرے نُوں دُور کرے گی۔“‏* 33  بچے دے ماں پیو اوہدے بارے ایہہ ساریاں گلاں سُن کے بڑے حیران ہوئے۔ 34  فیر شمعون نے اوہناں نُوں برکت دِتی تے بچے دی ماں مریم نُوں کہیا:‏ ”‏ویکھ، ایس بچے دی وجہ توں اِسرائیل چ بوہت سارے لوک ڈِگ پین گے تے بوہت سارے اُٹھ کھلون گے تے لوک اوہدے کماں دے خلاف بولن گے۔ 35  اِنج بوہت سارے لوکاں دے دِلاں دے خیال ظاہر ہون گے۔ نالے اِک لمی تلوار تیرے دل نُوں چیرے گی۔“‏ 36  اوتھے اِک نبِیّہ وی سی جدا ناں حناہ سی۔ اوہ آشر دے قبیلے چوں فنوئیل دی دھی سی۔ حناہ بڑی وڈیری سی تے اوہدے ویاہ دے سَت سالاں بعد ای اوہدا شوہر فوت ہو گیا سی۔ 37  اوہ بیوہ عورت ہُن 84 سالاں دی ہو گئی سی۔ اوہ ہیکل آن چ کدی وی ناغہ نئیں کردی سی تے دن رات خدا دی خدمت کردی سی، روزے رکھدی سی تے اِلتجاواں کردی سی۔ 38  اوس ویلے اوہ وی یوسف تے مریم کول آئی تے خدا دا شکر کرن لگ پئی تے اوہناں سارے لوکاں نُوں بچے بارے دَسن لگ پئی جیہڑے یروشلم دے چھٹکارے دا اِنتظار کر رہے سن۔‏ 39  فیر یوسف تے مریم یہوواہ دی شریعت دے مطابق سارے کم کر کے گلیل چ اپنے شہر ناصرت واپس چلے گئے۔ 40  اوہ بچہ وڈا تے تگڑا ہوندا گیا۔ اوہ سمجھدار ہوندا گیا*‏ تے خدا دی برکت دا ہتھ اوہدے تے سی۔‏ 41  اوہدے ماں پیو ہر سال فسح دی عید منان لئی یروشلم جاندے ہوندے سن۔ 42  جدوں یسوع 12 سالاں دا سی تے ہر سال وانگوں اوہ سارے فسح دی عید منان لئی یروشلم گئے۔ 43  عید ختم ہون دے بعد جدوں اوہ واپس جا رہے سن تے یسوع یروشلم چ ای رہ گیا۔ پر اوہدے ماں پیو نُوں ایہدے بارے پتہ نہ چلیا۔ 44  اوہناں نُوں لگیا کہ یسوع باقی مسافراں دے نال ای اے۔ جدوں اوہناں نے اِک دن دا سفر کر لیا تے اوہ یسوع نُوں اپنے رشتے‌داراں تے جان پچھان والیاں چ لبھن لگ پئے۔ 45  پر جدوں اوہ اوہناں نُوں نہ لبھیا تے اوہ یروشلم واپس گئے تے ہر پاسے اوہنوں لبھن لگ پئے۔ 46  تِن دِناں بعد اوہ اوہناں نُوں ہیکل چ لبھیا۔ اوہ اوتھے مذہبی اُستاداں وچ بیٹھا اوہناں دِیاں گلاں سُن رہیا سی تے اوہناں کولوں سوال پچھ رہیا سی۔ 47  اوہدیاں گلاں سُنن والے سارے لوک اوہدی سمجھداری تے جواباں توں بڑے حیران سن۔ 48  جدوں اوہدے ماں پیو نے اوہنوں ویکھیا تے اوہ بڑے حیران ہوئے تے اوہدی ماں نے اوہنوں کہیا:‏ ”‏پُتر، تُوں ساڈے نال اِنج کیوں کیتا؟ ویکھ، مَیں تے تیرا پیو پاگلاں وانگوں تینوں لبھدے پھر رہے آں۔“‏ 49  پر یسوع نے اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏تُسی مینوں کیوں لبھ رہے سو؟ کیہہ توانوں نئیں پتہ کہ مَیں اپنے باپ دے گھر ای ہوواں گا؟“‏ 50  پر اوہناں نُوں اوہدی گل سمجھ نہ آئی۔‏ 51  فیر اوہ اوہناں نال واپس ناصرت چلا گیا تے اوہناں دا فرمانبردار*‏ رہیا۔ پر اوہدی ماں نے ایہہ ساریاں گلاں اپنے دل چ سانبھ کے رکھیاں۔ 52  یسوع وڈا ہوندا گیا تے اوہدی حکمت ودھدی گئی۔ خدا تے انسان دونویں اوہدے توں خوش سن۔‏

فٹ نوٹ

یاں، ”‏کُھرلی۔“‏ ایہدے چ جانوراں نُوں چارا پایا جاندا اے۔‏
یاں، ”‏مخصوص۔“‏
یونانی چ:‏ ”‏تسلی۔“‏
یونانی چ:‏ ”‏قوماں دِیاں اَکھاں توں پردہ ہٹائے گی۔“‏
یونانی چ:‏ ”‏حکمت نال بھردا گیا۔“‏
یونانی چ:‏ ”‏تابع‌دار۔“‏