لُوقا دی اِنجیل 8:1-56
-
یسوع نال خدمت کرن والیاں عورتاں (1-3)
-
بیہہ بون والے دی مثال (4-8)
-
یسوع نے مثالاں کیوں دِتیاں (9، 10)
-
بیہہ بون والے دی مثال دا مطلب (11-15)
-
دِیوے نُوں ڈھک کے نئیں رکھی دا (16-18)
-
یسوع دی ماں تے بھرا (19-21)
-
یسوع اِک طوفان نُوں روکدا اے (22-25)
-
یسوع باغی فرشتیاں نُوں سُوراں چ گھلدا اے (26-39)
-
یائیر دی دھی، اِک عورت یسوع دے کپڑیاں نُوں چُھوندی اے (40-56)
8 فیر ایہدے تھوڑے چِر بعد یسوع شہر شہر تے پِنڈ پِنڈ گیا تاکہ خدا دی بادشاہی دی خوشخبری دی مُنادی کرے۔ اوہدے نال 12 رسولاں دے علاوہ
2 کجھ عورتاں وی سن۔ یسوع نے ایہناں عورتاں چوں باغی فرشتیاں نُوں کڈھیا سی تے ایہناں دِیاں بیماریاں نُوں ٹھیک کیتا سی۔ ایہناں وچوں اِک دا ناں مریم مگدلینی سی جدے وچوں یسوع نے سَت باغی فرشتے کڈھے سن۔
3 اِک ہور عورت دا ناں یوانہ سی جیہڑی خوزہ دی بیوی سی۔ (خوزہ ہیرودیس دے گھر دا نگران سی۔) ایہناں دے علاوہ سُوسنّاہ تے ہور بوہت ساریاں عورتاں وی سن جیہڑیاں اپنیاں چیزاں تے پیسیاں نال یسوع تے رسولاں دی خدمت کردیاں سن۔
4 جیہڑے لوک یسوع نال شہر شہر جاندے ہوندے سن، اوہناں نال ہور بوہت سارے لوک وی آ کے رَل گئے۔ یسوع نے اوہناں نُوں ایہہ مثال دے کے تلیم دینی شروع کیتی:
5 ”اِک کسان بیہہ بون گیا۔ جدوں اوہ بیہہ بو رہیا سی تے اوہناں وچوں کجھ راہ دے کنارے ڈِگ پئے تے پیراں تھلے مِدے گئے تے اسمان دے پرندیاں نے آ کے اوہناں نُوں چُگ لیا۔
6 کجھ بیہہ پتھریلی زمین تے ڈِگے تے اُگن لگ پئے۔ پر پانی نہ ہون دی وجہ توں سُک گئے۔
7 کجھ بیہہ کنڈیاں والیاں جھاڑیاں چ ڈِگے تے جھاڑیاں نے نال نال ودھ کے اوہناں نُوں دَبا دِتا۔
8 پر کجھ چنگی زمین تے ڈِگے تے جدوں اوہ اُگے تے اوہناں نے 100 گُنا پھل دِتا۔“ ایہہ گلاں کہن دے بعد اوہنے اُچی آواز چ کہیا: ”میریاں گلاں نُوں بڑے دھیان نال سُنو۔“
9 پر اوہدے شاگرداں نے اوہنوں ایس مثال دا مطلب پچھیا۔
10 اوہنے کہیا: ”خدا دی بادشاہی دے مقدس رازاں دی سمجھ توانوں دِتی گئی اے۔ پر دُوجیاں لئی ایہہ گلاں بس مثالاں ای نیں کیونکہ اوہ میرے کم ویکھدے ہوئے وی نئیں ویکھدے تے میریاں گلاں سُن دے ہوئے وی ایہناں دا مطلب نئیں سمجھدے۔
11 ایس مثال دا مطلب ایہہ وے: بیہہ خدا دا کلام اے۔
12 جیہڑے بیہہ راہ دے کنارے ڈِگے، اوہ اوہناں لوکاں وَل اشارہ کردے نیں جیہڑے کلام نُوں سُن دے نیں۔ پر اِبلیس آ کے کلام نُوں اوہناں دے دِلاں چوں کڈھ لیندا اے تاکہ اوہ کِتے ایمان لیا کے بچ نہ جان۔
13 پتھریلی زمین تے ڈِگن والے بیہہ اوہناں لوکاں وَل اشارہ کردے نیں جیہڑے کلام نُوں سُن دے نیں تے ایہنوں خوشی خوشی قبول کر لیندے نیں، پر کلام نے اوہناں دے دل چ جڑ نئیں پھڑی ہوندی۔ اوہ بس تھوڑے چِر لئی ایمان رکھدے نیں، پر جدوں اوہناں تے اَزمیش آندی اے تے اوہ ایمان رکھنا چھڈ دیندے نیں۔
14 جیہڑے بیہہ کنڈیاں والیاں جھاڑیاں چ ڈِگے، اوہ اوہناں لوکاں وَل اشارہ کردے نیں جیہڑے کلام نُوں سُن دے نیں۔ پر زندگی دِیاں پریشانیاں، دھن دولت تے سُکھ آرام دی وجہ توں اوہناں دا دھیان بھٹک جاندا اے۔ اصل چ اوہ ایہناں ساریاں چیزاں دے بوجھ تھلے دَب جاندے نیں تے کوئی پھل نئیں لیاندے۔
15 پر جیہڑے بیہہ ودھیا زمین تے ڈِگے، اوہ اوہناں لوکاں وَل اشارہ کردے نیں جیہڑے کلام نُوں سُن کے ایہنوں اپنے نیک دِلاں چ جڑ پھڑن دیندے نیں تے صبر نال مشکلاں نُوں برداشت کردے ہوئیاں پھل لیاندے نیں۔
16 کوئی وی بندہ دِیوا بال کے اوہنوں کسے بھانڈے نال نئیں ڈھک دا یاں اوہنوں منجی تھلے نئیں رکھدا سگوں اوہنوں اُچی تھاں تے رکھدا اے تاکہ کمرے چ آن والے لوک روشنی نُوں ویکھ سکن۔
17 جیہڑی وی چیز تے پردہ پیا ہویا اے، اوہنوں بےپردہ کیتا جائے گا تے جیہڑی چیز نُوں چنگی طرحاں لُکا کے رکھیا گیا اے، اوہ اِک دن ظاہر ہو جائے گی تے اوہدے بارے پتہ لگ جائے گا۔
18 ایس لئی دھیان نال سُنو کیونکہ جدے کول ہے وے اوہنوں ہور وی دِتا جائے گا۔ پر جدے کول نئیں اے، اوہدے کولوں اوہ وی لے لیا جائے گا، جو اوہ سوچدا اے کہ اوہدے کول ہے وے۔“
19 فیر اوہدی ماں تے بھرا اوہنوں مِلن آئے۔ پر بِھیڑ دی وجہ توں اوہدے کول نہ جا سکے۔
20 ایس لئی کسے نے اوہنوں دَسیا: ”تیری ماں تے تیرے بھرا باہر کھلوتے ہوئے نیں تے تینوں ملنا چاہندے نیں۔“
21 اوہنے کہیا: ”میری ماں تے میرے بھرا ایہہ لوک نیں جیہڑے خدا دے کلام نُوں سُن دے تے اوہدے تے عمل کردے نیں۔“
22 اِک دن یسوع تے اوہدے شاگرد اِک کشتی چ بیٹھے تے اوہنے شاگرداں نُوں کہیا: ”آؤ، جھیل دے دُوجے پاسے چلیے۔“ ایس لئی اوہ نکل پئے۔
23 جدوں اوہ جا رہے سن تے یسوع سوں گیا۔ اوہدوں جھیل چ اِک بوہت وڈا طوفان آ گیا تے اوہناں دی کشتی پانی نال بھرن لگ پئی تے اوہناں دی جان خطرے چ پے گئی۔
24 ایس لئی شاگرداں نے اوہنوں جگا کے کہیا: ”اُستاد! اُستاد! اَسی ڈُبن والے آں!“ فیر اوہنے اُٹھ کے تیز ہوا تے ٹھاٹھاں ماردے پانی نُوں جِھڑکیا تے طوفان رُک گیا تے سکون ہو گیا۔
25 فیر اوہنے اوہناں نُوں کہیا: ”تواڈا ایمان کتھے گیا؟“ پر اوہ بڑے حیران تے ڈرے ہوئے سن تے اِک دُوجے نُوں کہہ رہے سن: ”ایہہ کون اے؟ ایہہ تے ہوا تے پانی نُوں وی حکم دیندا اے تے اوہ ایہدی گل من دے نیں۔“
26 فیر اوہ گلیل دی جھیل دے دُوجے پاسے گِراسینیاں دے علاقے چ پونچے۔
27 جیویں ای یسوع کشتی چوں اُتریا تے اوس شہر دا اِک بندہ اوہدے وَل آیا جنہوں باغی فرشتے چِمبڑے ہوئے سن۔ اوہ اِک لمے عرصے توں ننگا پھر رہیا سی تے اوہ اپنے گھر چ نئیں سگوں قبرستان چ رہندا سی۔
28 جدوں اوہنے یسوع نُوں ویکھیا تے اوہ چیکاں مارن لگ پیا تے اوہدے اَگے ڈِگ پیا تے اوہنے اُچی آواز چ کہیا: ”اَے یسوع! خدا تعالیٰ دے پُتر! تیرا میرے نال کیہہ واسطہ؟ مَیں تیری مِنت کرنا واں کہ مینوں سزا نہ دے۔“
29 (اوہنے ایہہ گل ایس لئی کہی سی کیونکہ یسوع باغی فرشتیاں نُوں اوس بندے چوں نِکلن دا حکم دے رہیا سی۔ اصل چ اوہ باغی فرشتے اکثر اوہنوں اپنے وَس چ کر لیندے سن۔* لوک اوہنوں بیڑیاں تے زنجیراں نال بنھ کے پہرے چ رکھدے سن۔ پر اوہ زنجیراں نُوں توڑ دیندا سی تے باغی فرشتے اوہنوں ویران علاقیاں چ لے جاندے سن۔)
30 پر یسوع نے اوہنوں پچھیا: ”تیرا ناں کیہہ اے؟“ اوہنے کہیا: ”پلٹن،“* کیونکہ بوہت سارے باغی فرشتے اوس بندے نُوں چِمبڑے ہوئے سن۔
31 اوہ یسوع اَگے مِنت کر رہے سن کہ اوہ اوہناں نُوں اتھاہ گڑھے چ جان دا حکم نہ دَوے۔
32 اوسے پہاڑ اُتے بوہت سارے سُور چر رہے سن۔ ایس لئی اوہناں نے یسوع اَگے ترلے پا کے اجازت منگی کہ اوہ اوہناں نُوں سُوراں وچ جان دَوے تے یسوع نے اجازت دے دِتی۔
33 باغی فرشتے اوس بندے چوں نکل کے سُوراں نُوں جا چِمبڑے تے سُوراں نے تیز تیز دوڑدے ہوئیاں پہاڑ توں چھالاں مار دِتیاں تے جھیل چ ڈُب کے مر گئے۔
34 پر جدوں اوہناں دے چرواہیاں نے ایہہ سب کجھ ویکھیا تے اوہ اوتھوں بھج گئے تے جا کے شہر تے پِنڈاں چ لوکاں نُوں سارا کجھ دَسیا۔
35 فیر لوک ویکھن آئے کہ کیہہ ہویا اے۔ اوہ یسوع کول آئے تے اوہناں نے ویکھیا کہ جیس بندے چوں باغی فرشتے نکلے سن، اوہنے کپڑے پائے ہوئے نیں تے اوہ اپنے پورے ہوش چ یسوع دے پیراں چ بیٹھا ہویا اے۔ لوک ایہہ ویکھ کے ڈر گئے۔
36 جیہڑے لوکاں نے ایہہ سب کجھ اپنی اَکھیں ویکھیا سی، اوہناں نے دُوجے لوکاں نُوں دَسیا کہ اوہ بندہ کیویں ٹھیک ہویا جنہوں باغی فرشتے چِمبڑے ہوئے سن۔
37 فیر گِراسینیاں دے علاقے دے بوہت سارے لوکاں نے یسوع نُوں کہیا کہ اوہ اوتھوں چلا جائے کیونکہ اوہ بوہت ای ڈر گئے سن۔ ایس لئی یسوع اوتھوں جان لئی کشتی چ چڑھ گیا۔
38 پر جیس بندے چوں باغی فرشتے نکلے سن، اوہ یسوع نُوں وار وار مِنت کردا رہیا کہ اوہ اوہنوں اپنے نال لے جائے۔ پر یسوع نے اوہنوں ایہہ کہہ کے گھل دِتا:
39 ”اپنے گھر واپس جا تے سب نُوں دَس کہ خدا نے تیرے لئی کیہہ کجھ کیتا اے۔“ ایس لئی اوہ چلا گیا تے اوہنے شہر چ ساریاں نُوں دَسیا کہ یسوع نے اوہدے لئی کیہہ کیتا اے۔
40 جدوں یسوع گلیل دے علاقے چ واپس آیا تے بوہت سارے لوک اوہنوں بڑی خوشی نال ملے کیونکہ اوہ اوہدا اِنتظار کر رہے سن۔
41 پر ویکھو! اوتھے یائیر ناں دا اِک بندہ سی جیہڑا عبادتگاہ دا نگران سی۔ اوہ یسوع دے پیری پے گیا تے اوہدے کولوں مِنت کرن لگ پیا کہ اوہ اوہدے گھر آئے
42 کیونکہ اوہدی 12 سال دی اِکلوتی دھی اینی بیمار سی کہ مرن والی سی۔
جدوں یسوع اوہدے گھر جا رہیا سی تے بِھیڑ اینی زیادہ سی کہ لوک یسوع تے ڈِگ رہے سن۔
43 بِھیڑ چ اِک عورت وی سی جنہوں 12 سالاں توں خون آ رہیا سی۔ اوہنے بوہت علاج کرایا سی، پر کوئی وی اوہدی بیماری نُوں ٹھیک نئیں کر سکیا۔
44 اوہنے پچھوں دی آ کے یسوع دے کپڑیاں دی جھالر نُوں چُھویا تے اوسے ویلے اوہدا خون آنا بند ہو گیا۔
45 فیر یسوع نے پچھیا: ”مینوں کنہے چُھویا اے؟“ جدوں ساریاں نے اِنکار کیتا تے پطرس نے کہیا: ”اُستاد، بِھیڑ اینی زیادہ اے کہ لوک تینوں دَبی جا رہے نیں تے تیرے تے ڈِگ رہے نیں۔“
46 پر یسوع نے کہیا: ”کسے نے تے مینوں چُھویا اے کیونکہ مَیں محسوس کیتا اے کہ میرے چوں طاقت نکلی اے۔“
47 اوہ عورت سمجھ گئی کہ ہُن گل چھپی نئیں رہ سکدی۔ ایس لئی اوہ ڈردی ڈردی اَگے آئی تے یسوع دے پیراں چ ڈِگ پئی۔ اوہنے سارے لوکاں دے سامنے دَسیا کہ اوہنے اوہنوں کیوں چُھویا اے تے اوہ کیویں اوسے ویلے ٹھیک ہو گئی۔
48 پر یسوع نے اوہنوں کہیا: ”دِھیئے، تُوں اپنے ایمان دی وجہ توں ٹھیک ہوئی ایں۔ جیوندی رہ۔“
49 حالے یسوع گل کر ای رہیا سی کہ عبادتگاہ دے نگران یائیر دے گھروں اِک بندے نے آ کے اوہنوں کہیا: ”تیری دھی مر گئی اے۔ ہُن اُستاد نُوں کھیچل نہ دے۔“
50 ایہہ سُن کے یسوع نے یائیر نُوں کہیا: ”پریشان نہ ہو* سگوں ایمان رکھ، اوہ بچ جائے گی۔“
51 جدوں یسوع یائیر دے گھر پونچیا تے اوہنے پطرس، یوحنا، یعقوب تے بچی دے ماں پیو دے علاوہ کسے ہور نُوں اپنے نال اندر نہ آن دِتا۔
52 سارے لوک رو رہے سن تے غم دے مارے اپنی چھاتی پِٹ رہے سن۔ ایس لئی یسوع نے اوہناں نُوں کہیا: ”نہ رووو کیونکہ بچی مری نئیں سگوں سوں رہی اے۔“
53 ایہہ سُن کے لوک اوہدا مذاق اُڈان لگ پئے کیونکہ اوہناں نُوں پتہ سی کہ اوہ مر گئی اے۔
54 فیر یسوع نے بچی دا ہتھ پھڑیا تے کہیا: ”کُڑیئے، اُٹھ جا!“
55 اوہ زندہ* ہو گئی تے اُٹھ بیٹھی تے یسوع نے کہیا: ”ایہنوں کجھ کھان لئی دَوو۔“
56 ایہہ ویکھ کے بچی دے ماں پیو توں اپنی خوشی سانبھی نہ گئی۔ پر یسوع نے اوہناں نُوں کہیا کہ اوہ ایہدے بارے کسے نُوں نہ دَسن۔
فٹ نوٹ
^ یاں شاید، ”لمے عرصے توں اوہنوں اپنے وَس چ کیتا ہویا سی۔“
^ ایتھے جیس یونانی لفظ دا ترجمہ ”پلٹن“ کیتا گیا اے اوہدا مطلب اے: ”بوہت وڈی فوج۔“
^ یاں، ”نہ ڈر۔“
^ یاں، ”اوہدا دم واپس آ گیا۔“