یوحنا دی اِنجیل 10:1-42
10 یسوع نے کہیا: ”مَیں توانوں سچ کہنا واں کہ جیہڑا بندہ دروازے دی بجائے کسے ہور پاسیوں چڑھ کے واڑے چ آندا اے، اوہ چور تے ڈاکو اے۔
2 پر جیہڑا دروازے چوں اندر آندا اے، اوہ بھیڈاں دا چرواہا اے۔
3 چوکیدار اوہدے لئی دروازہ کھولدا اے تے بھیڈاں چرواہے دی آواز سُن دِیاں نیں۔ اوہ اپنیاں بھیڈاں نُوں ناں لے کے بلاندا اے تے اوہناں نُوں باہر لے کے جاندا اے۔
4 جدوں اوہ اپنیاں ساریاں بھیڈاں نُوں واڑے چوں باہر لے آندا اے تے اوہ اوہناں دے اَگے اَگے ٹُردا اے تے بھیڈاں اوہدے پچھے پچھے جاندیاں نیں کیونکہ اوہ اوہدی آواز پچھان دِیاں نیں۔
5 اوہ کسے اجنبی دے پچھے نئیں جاندیاں سگوں اوہدے توں دُور بھج دِیاں نیں کیونکہ بھیڈاں اجنبیاں دی آواز نئیں پچھان دِیاں۔“
6 یسوع نے لوکاں نُوں ایہہ مثال دِتی۔ پر اوہ اوہدی گل نہ سمجھے۔
7 ایس لئی یسوع نے فیر کہیا: ”مَیں توانوں سچ کہنا واں کہ مَیں ای اوہ دروازہ واں جدے ذریعے بھیڈاں اندر آندیاں نیں۔
8 جیہڑے وی میری جگہ آئے نیں، اوہ سارے چور تے ڈاکو نیں۔ پر بھیڈاں نے اوہناں دی نئیں سُنی۔
9 مَیں دروازہ واں۔ جیہڑا میرے ذریعے اندر آندا اے، اوہ نجات پائے گا تے اوہ اندر باہر آیا جایا کرے گا تے اوہنوں ہریاں ہریاں چراگاہواں مِلن گیاں۔
10 چور صرف بھیڈاں نُوں چوری کرن، وڈھن تے تباہ کرن لئی آندا اے۔ پر مَیں ایس لئی آیا واں کہ اوہ زندگی پان۔ ہاں، ہمیشاں دی زندگی پان۔
11 مَیں چنگا چرواہا واں۔ تے چنگا چرواہا بھیڈاں لئی جان دیندا اے۔
12 بھیڈاں دی دیکھبھال لئی رکھیا ہویا دیہاڑیدار بندہ نہ تے اوہناں دا چرواہا ہوندا اے تے نہ ای مالک۔ ایس لئی جدوں اوہ بھیڑیے نُوں آندے ویکھدا اے تے اوہ بھیڈاں نُوں چھڈ کے بھج جاندا اے۔ فیر بھیڑیا بھیڈاں تے حملہ کر دیندا اے تے اوہ ایدھر اودھر وِکھر جاندیاں نیں۔
13 اوہ بندہ ایس لئی بھج جاندا اے کیونکہ اوہ دیہاڑیدار ہوندا اے تے اوہنوں بھیڈاں دی کوئی پرواہ نئیں ہوندی۔
14 مَیں چنگا چرواہا واں۔ مَیں اپنیاں بھیڈاں نُوں جاننا واں تے میریاں بھیڈاں مینوں جان دِیاں نیں۔
15 بالکل اونویں ای جیویں باپ مینوں جان دا اے تے مَیں باپ نُوں جاننا واں۔ مَیں بھیڈاں لئی اپنی جان دینا واں۔
16 میریاں ہور وی بھیڈاں ہے نیں جیہڑیاں ایس واڑے دِیاں نئیں۔ ایہہ ضروری اے کہ مَیں اوہناں نُوں وی اندر لیاواں۔ اوہ میری آواز سُنن گیاں تے ساریاں بھیڈاں اِکو ای گلّہ بن جان گیاں تے اوہناں دا اِکو ای چرواہا ہوئے گا۔
17 باپ مینوں ایس لئی پیار کردا اے کیونکہ مَیں اپنی جان دینا واں تاکہ ایہنوں دُبارہ حاصل کر لواں۔
18 کوئی وی انسان میری جان نئیں لے سکدا۔ مَیں اپنی مرضی نال اپنی جان دینا واں۔ میرے کول اپنی جان دین دا وی اِختیار اے تے ایہنوں دُبارہ حاصل کرن دا وی اِختیار اے۔ اِنج کرن دا حکم مینوں میرے باپ نے دِتا اے۔“
19 ایہناں گلاں دی وجہ توں یہودیاں چ دُبارہ پُھٹ پے گئی۔
20 اوہناں وچوں بوہت سارے کہن لگ پئے: ”ایہنوں کوئی باغی فرشتہ چِمبڑیا ہویا اے۔ ایہہ پاگل ہو گیا اے۔ تُسی ایہدیاں گلاں کیوں سُن رہے او؟“
21 پر کجھ لوک کہہ رہے سن: ”جنہوں باغی فرشتہ چِمبڑیا ہووے اوہ ایہو جہیاں گلاں نئیں کر سکدا۔ کیہہ کوئی باغی فرشتہ کسے اَنھے دِیاں اَکھاں ٹھیک کر سکدا اے؟“
22 اوس ویلے یروشلیم چ مخصوصیت دی عید منائی جا رہی سی۔ اوہدوں سردِیاں دا موسم سی
23 تے یسوع ہیکل چ سلیمان دے برانڈے چ ٹہل رہیا سی۔
24 فیر یہودی اوہنوں گھیر کے پچھن لگ پئے: ”تُوں کِنّاں چِر سانوں نھیرے چ رکھیں گا؟ جے تُوں مسیح ایں تے سانوں صاف صاف کیوں نئیں دَسدا؟“
25 یسوع نے جواب دِتا: ”مَیں توانوں دَسیا اے، پر تُسی میری گل دا یقین ای نئیں کردے۔مَیں اپنے باپ دے ناں تے جیہڑے کم کرنا واں، اوہی میرے بارے گواہی دیندے نیں۔
26 پر تُسی یقین نئیں کردے کیونکہ تُسی میریاں بھیڈاں نئیں او۔
27 میریاں بھیڈاں میری آواز سُن دِیاں نیں تے مَیں اوہناں نُوں جاننا واں تے اوہ میرے پچھے پچھے آندیاں نیں۔
28 مَیں اوہناں نُوں ہمیشاں دی زندگی دینا واں تے اوہ کدی تباہ نئیں ہون گیاں تے نہ ای کوئی اوہناں نُوں میرے ہتھوں کھوئے گا۔
29 میرے باپ نے مینوں جیہڑیاں بھیڈاں دِتیاں نیں، اوہ باقی ساریاں چیزاں نالوں قیمتی نیں۔ تے کوئی وی اوہناں نُوں میرے باپ دے ہتھوں کھو نئیں سکدا۔
30 مَیں تے میرا باپ اِک آں۔“*
31 یہودیاں نے اِک واری فیر اوہنوں مارن لئی پتھر چُکے۔
32 یسوع نے اوہناں نُوں کہیا: ”مَیں توانوں اپنے باپ وَلّوں بوہت سارے چنگے کم کر کے وکھائے۔ اوہناں وچوں کیہڑے کم دی وجہ توں تُسی مینوں پتھر مار رہے او؟“
33 یہودیاں نے اوہنوں کہیا: ”اَسی کسے چنگے کم دی وجہ توں نئیں سگوں تینوں ایس لئی پتھر مار رہے آں کیونکہ تُوں کفرُ بکیا اے۔ تُوں انسان ہو کے اپنے آپ نُوں خدا بنا رہیا ایں۔“
34 یسوع نے اوہناں نُوں جواب دِتا: ”کیہہ تواڈی شریعت چ ایہہ نئیں لکھیا کہ” مَیں کہیا: ”تُسی خدا او““؟*
35 جدوں خدا نے اپنے کلام چ اوہناں لوکاں نُوں”خدا“ کہیا اے جنہاں نُوں اوہنے قصوروار ٹھہرایا (تے خدا دا کلام غلط نئیں ہو سکدا)
36 تے فیر تُسی مینوں، جنہوں خدا نے مخصوص کر کے دُنیا چ گھلیا اے، ایہہ کہندے او کہ مَیں کفرُ بکیا اے کیونکہ مَیں کہیا، ” مَیں خدا دا پُتر آں“؟
37 جے مَیں اپنے باپ ورگے کم نئیں کر رہیا تے میرے تے یقین نہ کرو۔
38 پر جے مَیں اوہ کم کر رہیا واں تے فیر تُسی بھانویں میرا یقین نہ کرو، پر اوہناں کماں دا تے یقین کرو تاکہ تُسی جان لوو تے چنگی طرحاں سمجھ لوو کہ باپ میرے نال اِک مُٹھ اے تے مَیں باپ نال اِک مُٹھ آں۔“
39 ایس لئی اوہناں نے فیر اوہنوں پھڑن دی کوشش کیتی۔ پر اوہ اوہناں دے ہتھ نہ آیا۔
40 فیر اوہ دریائےیردن دے پار اوس جگہ تے چلا گیا جِتھے یوحنا بپتسمہ دیندا ہوندا سی تے اوتھے رہیا۔
41 بوہت سارے لوک وی اوتھے آئے تے آپس چ کہن لگ پئے: ”یوحنا نے تے کوئی معجزہ نئیں سی کیتا۔ پر اوہنے ایس بندے بارے جِنّیاں وی گلاں کہیاں، اوہ ساریاں سچیاں سن۔“
42 تے بوہت سارے لوک یسوع تے ایمان لے آئے۔
