حوا نے شیطان دی گل من لئی تے پھل کھا لیا۔‏ فیر اوہنے آدم نُوں پھل دِتا تے اوہنے وی کھادا۔‏

آدم تے حوا نے خدا دا حکم توڑ کے گناہ کیتا۔‏ ایس لئی خدا نے اوہناں نُوں باغ وچوں کڈھ دِتا۔‏

آدم،‏ حوا تے اوہناں دے بالاں دی زندگی مشکلا‌ں نال بھر گئی۔‏ اخیر اوہ بُڈھے ہو کے مر گئے۔‏ مرن توں بعد اوہ کسے ہور جہان وچ نئیں گئے۔‏ اوہ اُکا ای مُک گئے۔‏

اَسی سارے آدم تے حوا دی نسل آں ایس لئی اَسی وی مرنے آں۔‏ مُردے کجھ وی نئیں کر سکدے۔‏ نہ تے اوہ ویکھ سکدے نیں تے نہ ای اوہ سُن سکدے نیں۔‏—‏واعظ 9:‏5،‏ 10‏۔‏

یہوواہ ایہہ نئیں سی چاہندا کہ لوک مرن۔‏ اوہ ویلا نیڑے وے جدوں خدا موت دی نیندر سُتے ہوئے لوکاں نُوں زندہ کرے گا۔‏ جیہڑ‌ے لوک خدا دی گل سنن گے اوہ ہمیشاں تک زندہ رہن گے۔‏