Bebe oh ah pahpao inenen kerenpene. Koasoi pwukat kohsang rehn emen kompoakepahn peneineio me men kansenamwahwihala Bebe, ahpw Bebe lemeiong me ahn liho koasoi ko kamedekihala laudsang eh kansenamwahwihala. Bebe kin pwurepwurehng katamankihong pein ih: “Kaidehn ihme keieu mwahu en wiawi iei pahpa en mehla.” E sansal me ahnsou me Bebe ntingihedi dahme wiawio nan pwuhk ehu sounpar kei mwuri, e wie papahtoukihte dahme wiawio.

Nin duwen me Bebe wehwehkihda, e pahn anahne ahnsou reirei ong emen en pein powehdi eh pahtou, keieu ma me mehlao emen me e inenen karanih. Paipel kawehwehda ni pwung me mehla iei “imwintihti me pahn lohdi keieu mwuhr.” (1 Korint 15:26) Mehla kin wiawihong kitail oh sohte mehkot kitail kak wia pwehn kauhdi, e kin kalapw wiawi ni ahnsou me kitail sohte douluhl kaunopadahng, oh kihsang kitail irail kan me kitail kin kesempwalki. Sohte emen rehtail sohte kin iang medengkihla dahme mehla kin kahrehda. Eri e sohte kapwuriamwei ma kitail kin pehm me kitail kin sehsehla dahme kitail pahn wia ni ahnsou me emen mehsang kitail oh dahme kin wiawihong kitail mwurin emen eh mehsang kitail.

Ele ke pahn medewe: ‘Ia uwen werei en aramas men eh pahn sohla pahtou? Ia duwen aramas emen eh pahn kak nannanti en powehdi eh pahtou? Ia duwen ei pahn kak kansenamwahwihala irail akan me pahtou? Mie koapworopwor ong kompoakepatail kan me melahr?’