فصل ۱۳: به زنده‌گی ارزش و احترام قائل باشیم
۱ هدیهٔ حیات بسیار باارزش است
«تو سرچشمهٔ زندگی هستی» (مزامیر ۳۶:۹)
چه قِسم نشان می‌دهیم که زنده‌گی برای ما مهم است؟
اعمال رسولان ۱۷:۲۸؛ مکاشفه ۴:۱۱
زنده‌گیِ ما یک تحفه از طرفِ یَهُوَه خدا است و ما باید برای آن ارزش و احترام قائل باشیم.
به این خاطر از این کارها اجتناب می‌کنیم:
تثنیه ۵:۱۷؛ خروج ۲۱:۲۲،۲۳، ترجمهٔ هزاره نو؛ مزامیر ۱۳۹:۱۶
قتل و نقصان قصدی طفل (سقط جنین)
-
نفرت داشتن
-
سگرت و هرگونه مواد مخدره
-
هرگونه خشونت در گفتار و رفتار و یا اشتراک در ورزشها و تفریحاتِ خشن و خطرناک
۲ زنده‌گی و خون
«زندگی هر موجودی در خون او است» (لاویان ۱۷:۱۴)
نظر خداوند در مورد زنده‌گی و خون چیست؟
-
خون سمبل یا مظهرِ زنده‌گی است.
-
ما می‌توانیم گوشت بخوریم ولی اجازه خوردن و استفادهٔ خون را نداریم.
اعمال رسولان ۱۵:۲۸،۲۹؛ ۲۱:۲۵
خداوند به ما فرمان داد که از خون پرهیز کنیم. این فرمان شامل هر نوع معالجه و تداوی هم می‌شود.
-
مهم‌ترین چیز در زنده‌گیِ ما داشتن رابطهٔ نزدیک با خداست.
۳ یَهُوَه تنها چه استفاده‌یی از خون را اجازه داده است
«خونِ عیسی ... ما را از همهٔ گناهان ما پاک می‌سازد» (۱ یوحنا ۱:۷)
قربانیِ عیسی چه چیز را برای ما میسر ساخته است؟
-
وقتی اسرائیلیان باستان گناه می‌کردند می‌توانستند از خداوند طلب بخشش کنند و به این خاطر باید حیوانی را برای قربانی پیش کاهنان می‌بردند. کاهن حیوان را ذبح می‌کرد و مقداری از خونش را برای کفاره گناه به قربانگاه می‌پاشید.
متی ۲۰:۲۸؛ عبرانیان ۹:۱۱-۱۴
عیسی زنده‌گی یا خونِ خود را داد تا گناهان ما بخشیده شود. او توسط قربانیِ کاملِ خود، قانون قربانی حیوانات را فسخ کرد.
-
زنده‌گیِ عیسی بسیار باارزش بود. از این سبب یَهُوَه به همهٔ کسانی که به عیسی ایمان دارند و از او اطاعت می‌کنند، زنده‌گی جاودانی می‌بخشد.
