Samotna matka o imieniu Desicar chciała robić coś więcej w służbie dla Jehowy i zostać pionierką stałą. Mieszka w Wenezueli — kraju, który zmaga się z wieloma problemami ekonomicznymi. Była jednak zdecydowana osiągnąć swój cel i w końcu jej się to udało. Dawało jej to dużo radości, ale wtedy wybuchła pandemia COVID-19.

 Na początku pandemii Desicar trudno było dostosować swoją służbę do nowych warunków. Nie czuła się swobodnie w pisaniu listów. Nie mogła też korzystać w służbie z wideokonferencji, bo w jej okolicy internet jest bardzo drogi. Desicar mówi: „Byłam zniechęcona. Z dnia na dzień okazało się, że nie mogę już głosić tak jak do tej pory. Myślałam, że nie jestem w stanie wywiązać się z tego, co obiecałam Jehowie, kiedy zostawałam pionierką”.

 Później, w styczniu 2021 roku, Biuro Oddziału w Wenezueli zatwierdziło specjalną kampanię głoszenia. 60 stacji radiowych oraz 7 kanałów telewizyjnych zgodziło się na nadawanie wybranych wykładów biblijnych przez wszystkie pięć weekendów tego miesiąca. Głosiciele zostali zachęceni, żeby zapraszać ludzi do ich wysłuchania lub obejrzenia. Biuro Oddziału udostępniło również pytania i wersety powiązane z każdym wykładem, dzięki czemu bracia i siostry mogli nawiązywać do nich w rozmowach telefonicznych i listach. Oprócz tego Biuro Oddziału zachęciło głosicieli do korzystania z formy głoszenia, która dla wielu z nich była nowa — pisania wiadomości tekstowych.

 Desicar była podekscytowana możliwością udziału w tej kampanii. Chociaż nigdy wcześniej nie głosiła przez wiadomości tekstowe, postanowiła spróbować. Ale potrzebowała pomocy. „Nie za bardzo znam się na elektronice” — przyznaje Desicar. Dlatego poprosiła córkę o kilka podpowiedzi i wkrótce była gotowa, żeby brać udział w kampanii.

 Desicar wysłała do swoich znajomych wiadomości tekstowe z zaproszeniem do skorzystania z tych wykładów. Rezultaty przerosły jej oczekiwania. Wielu adresatów jej wiadomości wysłuchało przemówień i zadawało pytania. Inni wprawdzie nie mogli wysłuchać audycji, ale poprosili Desicar, żeby opowiedziała im, o czym były. Desicar mówi: „Robiłam streszczenie swoich notatek i potem wykorzystywałam je w rozmowach. Nigdy nie udało mi się dokonać więcej niż 5 odwiedzin w miesiącu, ale na koniec kampanii okazało się, że miałam ich aż 112!” a.

 Do skorzystania z audycji radiowej Desicar zaprosiła też swoją siostrę, która nie jest Świadkiem Jehowy i mieszka po sąsiedzku. „Byłam bardzo zaskoczona, że moja siostra się zgodziła” — opowiada Desicar. „W każdą niedzielę przychodziłam do niej o ósmej rano i razem słuchałyśmy programu. Zarówno w trakcie wykładu, jak i po nim zadawała mnóstwo pytań”. Siostra Desicar była również obecna na Pamiątce śmierci Jezusa, która odbywała się w trybie wideokonferencji. Pozwoliła też, żeby Desicar korzystała podczas służby z jej łącza internetowego.

 Desicar mówi: „Jestem taka wdzięczna Jehowie! Dziękuję też starszym z mojego zboru, którzy mnie zachęcali. Pomogli mi odzyskać radość ze służby” (Jeremiasza 15:16). Desicar nadal jest pionierką i stara się podtrzymywać zainteresowanie osób, do których pisała wiadomości tekstowe.