1 Kronik 16:1-43

  • Arka postawiona w namiocie (1-6)

  • Pieśń dziękczynna Dawida (7-36)

    • „Jehowa został Królem!” (31)

  • Służba przed Arką (37-43)

16  Arkę prawdziwego Boga wniesiono do namiotu, który rozbił Dawid, i tam ją postawiono+. Następnie złożono prawdziwemu Bogu ofiary całopalne i ofiary współuczestnictwa*+. 2  Kiedy Dawid zakończył składanie ofiar całopalnych+ i ofiar współuczestnictwa+, pobłogosławił lud w imię Jehowy. 3  Ponadto rozdał wszystkim Izraelitom — każdemu mężczyźnie i każdej kobiecie — po okrągłym bochenku chleba, po placku daktylowym i placku rodzynkowym. 4  Potem wyznaczył niektórych Lewitów do usługiwania przed Arką Jehowy+, żeby oddawali chwałę* Jehowie, Bogu Izraela, składali Mu podziękowania i Go wysławiali. 5  Asaf+ był ich przełożonym, drugi po nim był Zachariasz. Na harfach* i lirach* grał Jejel, Szemiramot, Jechiel, Mattitiasz, Eliab, Benajasz, Obed-Edom i Jejel+. Na czynelach grał Asaf+. 6  A kapłani Benajasz i Jachazjel stale dęli w trąby przed Arką Przymierza prawdziwego Boga. 7  Tego dnia Dawid po raz pierwszy polecił Asafowi+ i jego braciom wykonać pieśń dziękczynną, którą ułożył dla Jehowy:  8  „Dziękujcie Jehowie+, wzywajcie Jego imienia,rozgłaszajcie wśród ludów Jego czyny!+  9  Śpiewajcie Mu, wysławiajcie Go pieśnią*+,rozmyślajcie* o wszystkich Jego zdumiewających czynach+. 10  Szczyćcie się Jego świętym imieniem+. Niech ci, którzy szukają Jehowy, cieszą się w sercach+. 11  Proście Jehowę, żeby udzielił wam swojej siły*+. Bezustannie zabiegajcie o Jego uznanie*+. 12  Wspominajcie zdumiewające czyny, których dokonał+,Jego cuda i wyroki, które ogłosił, 13  wy, potomkowie* Jego sługi Izraela+,wy, synowie Jakuba, Jego wybrani+. 14  To jest Jehowa, nasz Bóg+. Jego wyroki dotyczą całej ziemi+. 15  Zawsze pamiętajcie o Jego przymierzu,przez tysiąc pokoleń — o złożonej obietnicy*+, 16  o przymierzu, które zawarł z Abrahamem+,o przysiędze, którą złożył Izaakowi+, 17  którą uczynił dekretem dla Jakuba+i trwałym przymierzem dla Izraela, 18  mówiąc: ‚Dam ci ziemię Kanaan+jako przydzielone dziedzictwo’+. 19  Było ich wtedy niewielu,naprawdę niewielu, i byli cudzoziemcami w tej ziemi+. 20  Wędrowali od narodu do narodu,od jednego królestwa do drugiego+. 21  Bóg nikomu nie pozwolił ich gnębić+i ze względu na nich upominał królów+, 22  mówiąc: ‚Nie tykajcie moich pomazańców,a moim prorokom nie róbcie nic złego’+. 23  Śpiewaj Jehowie, cała ziemio! Dzień po dniu ogłaszajcie wybawienie, które On zapewnia!+ 24  Opowiadajcie wśród narodów o Jego chwale,wśród wszystkich ludów — o Jego zdumiewających dziełach. 25  Bo Jehowa jest wielki i szczególnie godny wysławiania. Budzi większy lęk i podziw niż wszyscy inni bogowie+. 26  Wszyscy bogowie ludów są bezwartościowi+,natomiast Jehowa uczynił niebo+. 27  Otacza Go majestat* i wspaniałość+. Miejsce, w którym przebywa, wypełnia siła i radość+. 28  Rodziny ludów, oddajcie Jehowie to, co Mu się należy,oddajcie Jehowie to, co Mu się należy, ze względu na Jego chwałę i siłę+. 29  Oddajcie Jehowie chwałę należną Jego imieniu+,przynieście dar i wejdźcie przed Jego oblicze+. Kłaniajcie się* Jehowie przystrojeni świętością*+. 30  Drżyj przed Nim, cała ziemio! Ziemia* jest utwierdzona, nic nie może nią poruszyć*+. 31  Niech się cieszy niebo i niech się raduje ziemia+. Głoście wśród narodów: ‚Jehowa został Królem!’+. 32  Niech zagrzmi morze i wszystko, co je napełnia. Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich jest. 33  Także niech drzewa leśne radośnie wykrzykują przed Jehową,bo nadchodzi*, żeby sądzić ziemię. 34  Dziękujcie Jehowie, bo jest dobry+,Jego lojalna miłość trwa wiecznie+. 35  I mówcie: ‚Wybaw nas, Boże naszego wybawienia+,zbierz nas i ocal przed narodami,żebyśmy mogli wysławiać Twoje święte imię+i czerpać radość z wysławiania Ciebie*+. 36  Niech Jehowa, Bóg Izraela, będzie wysławianyprzez całą wieczność*’”. Wtedy cały lud powiedział: „Amen!*” i wysławiał Jehowę. 37  Potem Dawid zostawił tam Asafa+ i jego braci, żeby stale pełnili służbę przed Arką Przymierza Jehowy+, wykonując swoje codzienne zadania+. 38  Obed-Edom i jego 68 braci, a także Obed-Edom, syn Jedutuna, oraz Chosa byli odźwiernymi. 39  Kapłan Cadok+ i inni kapłani usługiwali przed przybytkiem Jehowy na wzniesieniu w Gibeonie+. 40  Mieli regularnie, rano i wieczorem, składać Jehowie całopalenia na ołtarzu całopalnym i wykonywać wszystko, co jest napisane w Prawie, którego Jehowa kazał przestrzegać Izraelowi+. 41  Byli z nimi Heman, Jedutun+ i reszta wybranych mężczyzn, których wyznaczono imiennie, żeby składali podziękowania Jehowie+, bo „Jego lojalna miłość trwa wiecznie”+. 42  Heman+ i Jedutun mieli grać na trąbach, czynelach i innych instrumentach, żeby wysławiać* prawdziwego Boga. A synowie Jedutuna+ odpowiadali za bramę. 43  Później wszyscy ludzie rozeszli się do swoich domów. I Dawid poszedł pobłogosławić swoich domowników.

Przypisy

Dosł. „wspominali [Jehowę]”.
Hebr. néwel. Instrument strunowy przypominający harfę lub lirę.
Hebr. kinnòr. Instrument strunowy przypominający lirę lub harfę.
Lub „grajcie Mu”.
Możliwe też „mówcie”.
Lub „szukajcie Jego obecności”. Dosł. „szukajcie Jego oblicza”.
Dosł. „szukajcie Jehowy i Jego siły”.
Lub „potomstwo”.
Dosł. „o słowie, które nakazał”.
Lub „dostojeństwo”.
Możliwe też „ze względu na wspaniałość Jego świętości”.
Lub „oddawajcie cześć”.
Lub „żyzna kraina”.
Lub „nie może się ona zachwiać”.
Lub „przyszedł”.
Lub „radować się z Twojej sławy”.
Lub „od wieczności po wieczność”.
Lub „niech się tak stanie!”.
Lub „i instrumentach akompaniujących do pieśni”.