1 Piotra 1:1-25

  • Przywitanie (1, 2)

  • Zrodzeni na nowo do niezachwianej nadziei (3-12)

  • Bądźcie święci jako posłuszne dzieci (13-25)

1  Piotr, apostoł+ Jezusa Chrystusa, do tymczasowych osiedleńców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kapadocji+, Azji* i Bitynii, do tych, którzy zostali wybrani  zgodnie z posiadaną przez Boga, Ojca, wiedzą o przyszłości+ i którzy zostali uświęceni przez ducha+, żeby byli posłuszni jako ludzie pokropieni krwią Jezusa Chrystusa+: Obyście zaznawali niezasłużonej życzliwości i pokoju w jeszcze większej mierze.  Niech będzie wysławiany Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, bo okazał nam wielkie miłosierdzie: dzięki wskrzeszeniu Jezusa Chrystusa+ zrodził nas na nowo+, żeby nam dać niezachwianą* nadzieję+,  dziedzictwo niezniszczalne, nieskalane i nieprzemijające*+. Bóg zachowuje je w niebie dla was+,  których strzeże swoją mocą, bo okazujecie wiarę. Strzeże was, żebyście dostąpili wybawienia, które ma być ujawnione w czasie końca.  Bardzo się z tego cieszycie, nawet jeśli chwilowo musicie cierpieć z powodu najróżniejszych prób+.  Są one po to, żeby wasza wypróbowana wiara+ — o wiele cenniejsza niż złoto, które ginie, mimo że przechodzi próbę ognia* — przysporzyła wam sławy, chwały i szacunku, gdy zostanie objawiony Jezus Chrystus+.  Chociaż nigdy go nie widzieliście, kochacie go. Chociaż teraz go nie widzicie, to jednak w niego wierzycie i odczuwacie wielką, wręcz nieopisaną radość,  osiągając cel swojej wiary — swoje wybawienie*+. 10  To wybawienie było przedmiotem dociekań i poszukiwań proroków, którzy prorokowali o niezasłużonej życzliwości, jakiej mieliście dostąpić+. 11  Ciągle badali, na jaki konkretnie czas albo porę w odniesieniu do Chrystusa wskazywał w nich duch+, gdy przepowiadał cierpienia Chrystusa+ i jego późniejszą chwałę. 12  Bóg im wyjawił, że usługiwali nie samym sobie, ale wam, gdy prorokowali o tym, co teraz usłyszeliście od osób, które dzięki wsparciu ducha świętego posłanego z nieba głosiły wam dobrą nowinę+. Właśnie te rzeczy pragną zgłębić aniołowie. 13  Dlatego przygotujcie się* do działania+, miejcie trzeźwy umysł+, oprzyjcie swoją nadzieję na niezasłużonej życzliwości, której dostąpicie, gdy zostanie objawiony Jezus Chrystus. 14  Jako posłuszne dzieci, nie dawajcie się już kształtować temu, czego dawniej pragnęliście w swojej niewiedzy, 15  ale wzorem Świętego, który was powołał, stańcie się święci w całym swoim postępowaniu+. 16  Jest przecież napisane: „Macie być święci, ponieważ ja jestem święty”+. 17  A skoro zwracacie się do Ojca, który bezstronnie osądza+ każdego za jego uczynki, to w czasie, gdy pozostajecie w tym świecie tymczasowymi osiedleńcami, kierujcie się w postępowaniu bojaźnią+. 18  Bo wiecie, że od swojego daremnego stylu życia, przekazanego wam przez przodków*, nie zostaliście uwolnieni* czymś zniszczalnym — srebrem albo złotem+. 19  Zostaliście uwolnieni drogocenną krwią+ Chrystusa — podobną do krwi baranka, który nie ma skazy ani wady+. 20  Chociaż już przed założeniem świata przewidziano+, że pojawi się Chrystus, to przy końcu czasów został on ujawniony ze względu na was+. 21  Dzięki niemu wierzycie w Boga+, który go wskrzesił+ i obdarzył chwałą+, żebyście właśnie w Bogu pokładali swoją wiarę i nadzieję. 22  Skoro dzięki posłuszeństwu prawdzie oczyściliście się* i w rezultacie szczerze kochacie jedni drugich jak braci+, to kochajcie jedni drugich żarliwie, z serca+. 23  Bo przez słowo żywego i wiecznego Boga+ zostaliście zrodzeni na nowo+ — nie ze zniszczalnego, ale z niezniszczalnego nasienia*+. 24  Bo „wszyscy ludzie* są jak trawa, a cała ich chwała jest jak polny kwiat. Trawa usycha, a kwiat opada, 25  ale słowo* Jehowy* trwa wiecznie”+. A tym „słowem”* jest dobra nowina, którą wam oznajmiono+.

Przypisy

Lub „żywą”.
Lub „niewiędnące”.
Lub „jest oczyszczane w ogniu”.
Lub „wybawienie swoich dusz”.
Lub „przystosujcie swój umysł”.
Lub „tradycję”.
Dosł. „odkupieni; wykupieni”.
Lub „swoje dusze”.
Chodzi o nasienie, które może przynieść plon.
Dosł. „wszelkie ciało”.
Lub „wypowiedź”.
Lub „wypowiedzią”.