1 Samuela 2:1-36

  • Modlitwa Anny (1-11)

  • Grzechy dwóch synów Helego (12-26)

  • Jehowa osądza ród Helego (27-36)

2  Wtedy Anna zaczęła się modlić: „Moje serce napełnia się radością dzięki Jehowie+. Jehowa daje mi siłę*. Śmiało otwieram usta przeciwko swoim nieprzyjaciołom,bo cieszę się, że zapewniłeś mi wybawienie.   Nikt nie jest tak święty jak Ty, Jehowo,nikt nie może Ci dorównać+. Nie ma takiej skały jak nasz Bóg+.   Nie mówcie wyniośle,niech z waszych ust nie wychodzą żadne zuchwałe słowa,bo Jehowa jest Bogiem, który wie wszystko+i właściwie ocenia uczynki.   Łuki mocarzy zostają roztrzaskane,a słabi nabierają siły+.   Syci najmują się do pracy za chleb,a głodni przestają głodować+. Niepłodna urodziła siedmiu synów+,a ta, która miała wielu synów, stała się samotna*.   Jehowa uśmierca i zachowuje przy życiu*,sprowadza do grobu* i z niego wyprowadza+.   Jehowa zubaża i wzbogaca+,poniża i wywyższa+.   Z prochu podnosi tego, który niewiele znaczy,i z popiołu* dźwiga biednego+,żeby ich posadzić z książętami. Daje im zaszczytne miejsce. Do Jehowy należą podpory ziemi+,na nich osadził ląd.   Strzeże kroków tych, którzy są wobec Niego lojalni+,ale niegodziwcy na zawsze zamilkną w ciemnościach+,bo nie dzięki własnej mocy człowiek zwycięża+. 10  Jehowa roztrzaska tych, którzy z Nim walczą*+,zagrzmi przeciwko nim z niebios+. Jehowa będzie sądził całą ziemię+,udzieli mocy swemu królowi+,da siłę* swojemu pomazańcowi”+. 11  Potem Elkana udał się do swojego domu w Ramie, natomiast chłopiec zaczął pełnić służbę* dla Jehowy+ pod nadzorem kapłana Helego. 12  Synowie Helego postępowali haniebnie+. Nie okazywali szacunku Jehowie. 13  Wykorzystywali prawo kapłanów do części ofiary przynoszonej przez ludzi+: gdy ktoś składał ofiarę i akurat gotowało się mięso, zjawiał się pomocnik kapłana z dużym widelcem* w ręku 14  i wkładał go do misy, garnka, kotła lub rondla, a to, co wyciągnął widelcem, kapłan brał dla siebie. Tak postępowano ze wszystkimi Izraelitami, którzy przychodzili do Szilo. 15  Co więcej, zanim jeszcze spalono* tłuszcz+, zjawiał się pomocnik kapłana i mówił do człowieka składającego ofiarę: „Daj kapłanowi mięso na pieczeń. Ma być surowe, bo gotowanego nie weźmie”. 16  Kiedy ten człowiek odpowiadał: „Niech najpierw spalą tłuszcz+, a potem weźmiesz sobie, co chcesz*”, tamten się sprzeciwiał: „Nie, daj teraz. Inaczej zabiorę siłą!”. 17  W ten sposób pomocnicy ciężko grzeszyli przeciwko Jehowie+. Mężczyźni ci traktowali ofiary dla Jehowy z lekceważeniem. 18  A Samuel, chociaż był jeszcze chłopcem, pełnił służbę+ dla Jehowy i nosił* lniany efod*+. 19  Jego matka co roku robiła dla niego mały płaszcz bez rękawów i przynosiła go, gdy przychodziła z mężem składać doroczną ofiarę+. 20  Heli pobłogosławił Elkanę i jego żonę: „Oby Jehowa dał ci potomstwo z tej żony w zamian za tego, którego oddała* Jehowie”+. Potem wrócili do domu. 21  Jehowa zwrócił uwagę na Annę i zaszła w ciążę+. Z czasem urodziła jeszcze trzech synów oraz dwie córki. A młody Samuel dorastał przy Jehowie+. 22  Heli był już bardzo stary, ale słyszał o tym, jak jego synowie postępowali+ ze wszystkimi Izraelitami, i o tym, że współżyli z kobietami, które służyły przy wejściu do namiotu spotkania+. 23  I mówił do nich: „Dlaczego tak robicie? Od wszystkich słyszę o was złe rzeczy. 24  Moi synowie, nie jest dobre to, co się o was mówi wśród ludu Jehowy. 25  Jeżeli człowiek zgrzeszy przeciwko innemu człowiekowi, ktoś może się za nim wstawić u Jehowy*. Ale jeśli człowiek zgrzeszy przeciw Jehowie+ — kto się będzie za niego modlił?”. Oni jednak nie chcieli słuchać ojca, a Jehowa postanowił ich uśmiercić+. 26  Tymczasem Samuel rósł i zyskiwał coraz większe uznanie zarówno u Jehowy, jak i u ludzi+. 27  Pewnego razu do Helego przyszedł prorok Boży i oświadczył: „Oto co mówi Jehowa: ‚Czy nie dałem się wyraźnie poznać domowi twojego praojca w Egipcie, kiedy Izraelici byli niewolnikami faraona?+ 28  Wybrałem go ze wszystkich plemion Izraela+, żeby usługiwał jako mój kapłan — żeby na moim ołtarzu+ składał ofiary, palił kadzidło* i żeby nosił efod, gdy pełni dla mnie służbę. Dałem też domowi twojego praojca część wszystkich ofiar spalanych w ogniu, które składają Izraelici*+. 29  Dlaczego gardzicie* moimi ofiarami, jakie nakazałem składać w moim domu?+ Dlaczego swoich synów szanujesz bardziej niż mnie? Czemu tuczycie się najlepszymi częściami ofiar, które przynosi mój lud, Izrael?+ 30  „‚Dlatego tak brzmi wypowiedź Jehowy, Boga Izraela: „Rzeczywiście powiedziałem, że twoi potomkowie i potomkowie twojego praojca zawsze będą pełnić dla mnie służbę*+. Ale teraz Jehowa oznajmia: „W żadnym razie na to nie pozwolę! Będę szanował tych, którzy mnie szanują+, a tych, którzy mną gardzą, potraktuję z pogardą”. 31  Nadchodzi czas, kiedy pozbawię siły* ciebie oraz potomków twojego ojca i nikt z twojego rodu nie dożyje starości+. 32  Podczas gdy Izraelowi będzie się dobrze powodziło, ty będziesz patrzył na wroga w moim domu+. I już nigdy nie będzie starca w twoim rodzie. 33  Ale jest u ciebie ktoś, kogo pozostawię, żeby usługiwał przy moim ołtarzu. Sprawi on, że twoje oczy przygasną, i sprowadzi na ciebie nieszczęście*. Jednak większość twoich potomków zginie od miecza+. 34  To, co się stanie z twoimi dwoma synami, Chofnim i Pinechasem, będzie dla ciebie znakiem — obaj umrą tego samego dnia+. 35  Potem ustanowię sobie wiernego kapłana+. Będzie on postępował zgodnie z tym, czego pragnie moje serce*. Utwierdzę jego ród*, a on będzie służył mojemu pomazańcowi* jako kapłan już na zawsze. 36  Ktokolwiek pozostanie z twojego rodu, przyjdzie do niego i mu się pokłoni, żeby się nająć za pieniądze lub bochenek chleba. Powie: „Przydziel mi, proszę, jakieś zajęcie kapłańskie, żebym mógł zjeść kawałek chleba”’”+.

Przypisy

Dosł. „mój róg jest wywyższony w Jehowie”. Zob. Słowniczek pojęć, hasło „Róg”.
Dosł. „zwiędła”.
Lub „Szeolu”, czyli wspólnego grobu ludzkości. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „przywraca życie”.
Możliwe też „z wysypiska śmieci”.
Możliwe też „ci, którzy wiodą spór z Jehową, przerażą się”.
Dosł. „wywyższy róg”. Zob. Słowniczek pojęć, hasło „Róg”.
Lub „został sługą”.
Lub „z trójzębnymi widełkami”.
Dosł. „zamieniono w dym”.
Lub „czego pragnie twoja dusza”.
Dosł. „był przepasany”.
Lub „użyczyła”.
Możliwe też „Bóg będzie dla niego rozjemcą”.
Dosł. „synowie Izraela”.
Możliwe też „sprawiał, żeby na moim ołtarzu wznosiły się kłęby dymu ofiarnego”.
Dosł. „depczecie”.
Dosł. „chodzić przede mną”.
Dosł. „odetnę ramię”.
Lub „i sprawi, że twoja dusza opadnie z sił”.
Lub „co jest w moim sercu i w mojej duszy”.
Dosł. „dom”.
Dosł. „chodził przed moim pomazańcem”.