2 Królów 17:1-41
17 W 12 roku panowania Achaza, króla Judy, królem Izraela został Hoszea+, syn Eli. Sprawował władzę w Samarii dziewięć lat.
2 Robił to, co złe w oczach Jehowy, ale nie w takim stopniu, jak królowie Izraela, którzy panowali przed nim.
3 Przeciwko Hoszei nadciągnął Salmanasar, król Asyrii+, uczynił go swoim sługą i zobowiązał do płacenia daniny+.
4 Kiedy jednak król Asyrii dowiedział się, że Hoszea jest zamieszany w spisek przeciwko niemu — że wysłał posłańców do egipskiego króla+ So i nie zapłacił daniny, którą płacił w poprzednich latach — zamknął go i trzymał związanego w więzieniu.
5 Król Asyrii najechał cały kraj i przybył pod Samarię, którą oblegał trzy lata.
6 Zdobył ją w dziewiątym roku panowania Hoszei+. Uprowadził Izraelitów na wygnanie+ do Asyrii i osiedlił ich w Chalachu i w Chaborze nad rzeką Gozan+ oraz w miastach Medów+.
7 Stało się tak, ponieważ Izraelici grzeszyli przeciwko Jehowie, swojemu Bogu, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej i uwolnił spod władzy faraona, króla Egiptu+. Oddawali cześć* innym bogom+,
8 postępowali według zwyczajów narodów, które Jehowa wypędził ze względu na nich, i według zwyczajów wprowadzonych przez królów Izraela.
9 Izraelici dopuszczali się rzeczy, które nie podobały się Jehowie, ich Bogu. Budowali święte wzniesienia we wszystkich swoich miastach+, od wieży strażniczej po warowne miasto*.
10 Stawiali sobie święte słupy* i święte pale*+ na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym bujnym drzewem+.
11 I tak jak narody, które Jehowa wypędził ze względu na nich, składali ofiary* na wszystkich świętych wzniesieniach+. Postępowali niegodziwie i obrażali tym Jehowę.
12 Cały czas służyli odrażającym bożkom*+, chociaż Jehowa im powiedział: „Nie wolno wam tego robić!”+.
13 Za pośrednictwem wszystkich swoich proroków i wizjonerów Jehowa ostrzegał Izraela i Judę+: „Zawróćcie ze swoich złych dróg!+ Przestrzegajcie moich przykazań i moich ustaw — całego prawa, które dałem waszym przodkom i które przekazałem wam przez swoich sług proroków”.
14 Oni jednak nie słuchali i byli tak uparci* jak ich przodkowie, którzy nie wierzyli Jehowie, swojemu Bogu+.
15 Odrzucali Jego przepisy oraz przymierze+, które zawarł z ich przodkami, a także przypomnienia, które dawał im jako ostrzeżenie+. Oddawali cześć bezwartościowym bożkom+ i sami stali się nic niewarci+, bo naśladowali otaczające ich narody, mimo że Jehowa im tego zabronił+.
16 Łamali wszystkie przykazania Jehowy, swojego Boga, zrobili z metalu posągi dwóch cielców+, postawili święty pal*+, kłaniali się całemu wojsku nieba*+ oraz służyli Baalowi+.
17 Ponadto palili w ogniu* swoich synów i swoje córki+, uprawiali wróżbiarstwo+, wypatrywali znaków wróżebnych, oddawali się* temu, co złe w oczach Jehowy, i w ten sposób Go obrażali.
18 Dlatego Jehowa bardzo się rozgniewał na Izraelitów i usunął ich sprzed swoich oczu+. Pozostawił tylko plemię Judy.
19 Ale nawet Judejczycy nie przestrzegali przykazań Jehowy, swojego Boga+. Postępowali według tych samych zwyczajów co Izraelici+.
20 Jehowa odwrócił się od wszystkich potomków Izraela. Poniżał ich i wydawał w ręce grabieżców, aż w końcu ich od siebie odrzucił.
21 Oderwał Izraela od domu Dawida, a Izraelici obwołali królem Jeroboama, syna Nebata+. Jeroboam odciągnął ich od Jehowy i nakłonił do wielkiego grzechu.
22 Izraelici cały czas popełniali wszystkie grzechy, których dopuszczał się Jeroboam+. Nie odstąpili od nich,
23 aż Jehowa ich usunął sprzed swoich oczu, tak jak zapowiadał przez wszystkich swoich sług proroków+. Izraelici zostali więc uprowadzeni ze swojej ziemi na wygnanie do Asyrii+, gdzie przebywają aż do dzisiaj.
24 Następnie król Asyrii sprowadził ludzi z Babilonu, Kuty, Awwy, Chamatu i Sefarwaim+ i w miejsce Izraelitów osiedlił ich w miastach Samarii. Zajęli oni Samarię i zamieszkali w jej miastach.
25 Na początku, gdy tam się osiedlili, nie czcili* Jehowy. Jehowa posyłał więc między nich lwy+, które ich zabijały.
26 I powiadomiono króla Asyrii: „Narody, które uprowadziłeś, a potem przesiedliłeś do miast Samarii, nie wiedzą, jak czcić Boga* tej ziemi. I On posyła między tych ludzi lwy, które ich zabijają, bo nikt nie wie, jak Go czcić”.
27 W związku z tym król Asyrii wydał rozkaz: „Odeślijcie z powrotem jednego z kapłanów, których stamtąd uprowadziliście. Niech tam znowu zamieszka i niech uczy ich, jak czcić Boga tej ziemi”.
28 Wtedy jeden z kapłanów wysiedlonych z Samarii wrócił i zamieszkał w Betel+, i zaczął ich uczyć, jak oddawać cześć* Jehowie+.
29 Jednak każdy naród robił sobie własnego boga* i umieszczał go w sanktuariach na wzniesieniach, które zbudowali Samarytanie. Każdy naród robił tak w miastach, w których mieszkał.
30 Ludzie pochodzący z Babilonu zrobili Sukkot-Benota, ludzie z Kut — Nergala, ludzie z Chamatu+ — Aszimę,
31 ludzie z Awwy — Nibchaza i Tartaka, a ludzie z Sefarwaim palili swoje dzieci w ogniu dla Adrammelecha i Anammelecha, bogów Sefarwaim+.
32 Chociaż bali się Jehowy, to spośród zwykłych ludzi ustanawiali kapłanów, którzy odprawiali dla nich obrzędy w sanktuariach na wzniesieniach+.
33 Bali się więc Jehowy, ale oddawali cześć swoim własnym bogom zgodnie ze zwyczajami religijnymi* krajów, z których zostali przesiedleni+.
34 I do dzisiaj trzymają się swoich dawnych zwyczajów religijnych*. Nikt z nich nie oddaje czci* Jehowie i nikt nie przestrzega Jego ustaw, postanowień, praw i przykazań, jakie Jehowa dał synom Jakuba, któremu zmienił imię na Izrael+.
35 Kiedy Jehowa zawarł z nimi przymierze+, nakazał im: „Nie wolno wam bać się innych bogów i nie wolno wam się im kłaniać, służyć im ani składać im ofiar+.
36 Ale macie się bać Jehowy+, który was wyprowadził z ziemi egipskiej swoją wielką mocą, swym potężnym* ramieniem+ — Jemu macie się kłaniać i Jemu macie składać ofiary.
37 Zawsze macie ściśle przestrzegać przepisów, postanowień, praw i przykazań, które dla was napisał+. I nie wolno wam bać się innych bogów.
38 Nie wolno wam też zapomnieć o przymierzu, które z wami zawarłem+, i nie wolno wam bać się innych bogów.
39 Ale macie się bać Jehowy, swojego Boga, bo to On wyzwoli was z rąk wszystkich waszych wrogów”.
40 Narody te jednak nie słuchały i nadal trzymały się swoich dawnych zwyczajów religijnych*+.
41 Tak więc zaczęły bać się Jehowy+, lecz jednocześnie oddawały cześć swoim bożkom. Ich synowie i wnuki do dzisiaj postępują tak jak ich przodkowie.
Przypisy
^ Dosł. „bali się”.
^ Czyli wszędzie — zarówno w słabo, jak i gęsto zaludnionych miejscach.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „sprawiali, że wznosił się dym ofiarny”.
^ Hebr. termin przetłumaczony tu na „odrażające bożki” może być spokrewniony ze słowem oznaczającym „gnój”. Używa się go w celu wyrażenia pogardy.
^ Dosł. „swój kark czynili twardym”.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Chodzi o ciała niebieskie.
^ Dosł. „przeprowadzali przez ogień”.
^ Dosł. „zaprzedawali się”.
^ Lub „nie bali się”.
^ Lub „nie znają zwyczajów religijnych i Boga”.
^ Dosł. „bać się”.
^ Lub „bogów”.
^ Lub „zgodnie z religią”.
^ Dosł. „nie boi się”.
^ Lub „swojej poprzedniej religii”.
^ Dosł. „wyciągniętym”.
^ Lub „swojej poprzedniej religii”.
