2 Królów 24:1-20

  • Bunt i śmierć Jehojakima (1-7)

  • Jehojachin królem Judy (8, 9)

  • Pierwsza deportacja do Babilonu (10-17)

  • Sedekiasz królem Judy; bunt (18-20)

24  W czasie panowania Jehojakima kraj najechał Nabuchodonozor*+, król Babilonu. Jehojakim na trzy lata został jego sługą, ale potem się zbuntował.  Jehowa zaczął wysyłać przeciwko niemu oddziały Chaldejczyków+, Syryjczyków, Moabitów i Ammonitów, które dokonywały grabieży. Wysyłał je, żeby zniszczyć Judę — zgodnie z tym, co Jehowa zapowiedział+ za pośrednictwem swoich sług proroków.  Spotkało to Judę, ponieważ Jehowa postanowił usunąć ją sprzed swoich oczu+ za wszystkie grzechy Manassesa+  i za to, że zabijał on niewinnych ludzi i ich krwią napełnił Jerozolimę+. Jehowa nie chciał tego przebaczyć+.  Pozostałe fakty z życia Jehojakima — wszystko, co uczynił — opisano w Księdze Dziejów Królów Judy+.  Potem Jehojakim spoczął ze swoimi praojcami+, a władzę po nim objął jego syn Jehojachin.  Król Egiptu już nigdy więcej nie odważył się wyruszyć ze swojego kraju, bo wszystkie ziemie, które do niego należały, zajął król Babilonu+ — od Doliny Potoku Egipskiego*+ aż po rzekę Eufrat+.  Jehojachin+ miał 18 lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie trzy miesiące+. Jego matką była Nechuszta, córka Elnatana z Jerozolimy.  Jehojachin robił to, co złe w oczach Jehowy. Postępował dokładnie tak jak jego ojciec. 10  W tym czasie wojska Nabuchodonozora, króla Babilonu, wyruszyły przeciwko Jerozolimie i zaczęły ją oblegać+. 11  Kiedy ją oblegały, Nabuchodonozor, król Babilonu, przybył pod miasto. 12  Jehojachin, król Judy, razem ze swoją matką, swoimi sługami, książętami i dworzanami poddali się królowi Babilonu+. Król Babilonu wziął Jehojachina do niewoli w ósmym roku swojego panowania+. 13  Potem zabrał wszystkie skarby z domu Jehowy i z domu* królewskiego+. Porozbijał wszystkie złote przedmioty znajdujące się w świątyni Jehowy, które wykonał Salomon, król Izraela+. Stało się tak, jak zapowiedział Jehowa. 14  Król Babilonu uprowadził na wygnanie całą Jerozolimę, wszystkich książąt+, wszystkich dzielnych wojowników, a także wszystkich rzemieślników i kowali*+ — 10 000 ludzi. Nie pozostawił nikogo oprócz najbiedniejszych+. 15  Tak więc król Babilonu uprowadził na wygnanie Jehojachina+, jego matkę, żony, dworzan i najznamienitszych mieszkańców kraju. Przesiedlił ich z Jerozolimy do Babilonu. 16  Uprowadził też do Babilonu wszystkich wojowników, w liczbie 7000, oraz 1000 rzemieślników i kowali*. Wszyscy oni byli dzielnymi mężczyznami wyszkolonymi do walki. 17  W miejsce Jehojachina król Babilonu ustanowił królem jego wuja Mattaniasza+, któremu zmienił imię na Sedekiasz+. 18  Sedekiasz miał 21 lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie 11 lat. Jego matką była Chamutal+, córka Jeremiasza z Libny. 19  Sedekiasz robił to, co złe w oczach Jehowy. Postępował dokładnie tak jak Jehojakim+. 20  Jehowa rozgniewał się z powodu tego, co działo się w Jerozolimie i Judzie, aż w końcu odrzucił ich mieszkańców+. A Sedekiasz zbuntował się przeciwko królowi Babilonu+.

Przypisy

Lub „Nebukadneccar”.
Lub „Wadi Egiptu”. Zob. Słowniczek pojęć, hasło „Wadi”.
Lub „pałacu”.
Możliwe też „budowniczych wałów obronnych”.
Możliwe też „budowniczych wałów obronnych”.