2 Kronik 28:1-27

  • Achaz królem Judy (1-4)

  • Juda pokonana przez Syrię i Izraela (5-8)

  • Oded ostrzega Izraela (9-15)

  • Juda upokorzona (16-19)

  • Bałwochwalstwo Achaza i jego śmierć (20-27)

28  Achaz+ objął władzę, gdy miał 20 lat, i panował w Jerozolimie 16 lat. W przeciwieństwie do swojego przodka Dawida nie robił tego, co słuszne w oczach Jehowy+.  Postępował tak jak królowie Izraela+ i nawet wykonał metalowe posągi+ Baalów.  Ponadto składał ofiary* w Dolinie Syna Hinnoma* i spalił w ogniu swoich synów+, naśladując obrzydliwe zwyczaje narodów+, które Jehowa wypędził ze względu na Izraelitów.  Poza tym na wzniesieniach+, na wzgórzach i pod każdym bujnym drzewem+ składał ofiary, z których unosił się dym.  Dlatego Jehowa, jego Bóg, wydał go w ręce króla Syrii+. Syryjczycy pokonali go i uprowadzili mnóstwo jeńców do Damaszku+. Bóg wydał go również w ręce króla Izraela, który zadał mu dotkliwą klęskę.  W ciągu jednego dnia Pekach+, syn Remaliasza, zabił w Judzie 120 000 walecznych mężczyzn, ponieważ Judejczycy porzucili Jehowę, Boga swoich przodków+.  A wojownik efraimski Zikri zabił Maasejasza, syna królewskiego, a także Azrikama, zarządcę pałacu*, i Elkanę, który był drugi po królu.  Oprócz tego Izraelici wzięli do niewoli 200 000 jeńców spośród swoich braci — kobiety, synów i córki. Zagarnęli też wielki łup i zabrali go do Samarii+.  Był tam prorok Jehowy o imieniu Oded. Wyszedł on naprzeciw wojsku, które wracało do Samarii, i oświadczył: „Ponieważ Jehowa, Bóg waszych przodków, rozgniewał się na Judejczyków, wydał ich w wasze ręce+. Ale wy zabijaliście ich z taką zajadłością, że dotarło to aż do nieba. 10  A teraz chcecie zrobić z mieszkańców Judy i Jerozolimy swoich służących i służące+. Ale czy wy też nie jesteście winni wobec Jehowy, swojego Boga? 11  Posłuchajcie mnie i odeślijcie jeńców, których zabraliście spośród swoich braci, bo rozpalił się na was gniew Jehowy”. 12  Wtedy niektórzy naczelnicy Efraimitów — Azariasz, syn Jehochanana, Berechiasz, syn Meszillemota, Jechizkiasz, syn Szalluma, i Amasa, syn Chadlaja — wystąpili przeciwko wracającym z wyprawy wojennej 13  i powiedzieli do nich: „Nie przyprowadzajcie tu jeńców, bo przez to staniemy się winni wobec Jehowy. To, co zamierzacie zrobić, jeszcze powiększy nasze grzechy i winę. A nasza wina i tak jest wielka i Bóg płonie gniewem na Izraela”. 14  Żołnierze przekazali więc jeńców oraz łup+ książętom i całemu zborowi. 15  Wskazani imiennie mężczyźni zajęli się jeńcami. Wzięli z łupu ubrania i dali je tym, którzy ich nie mieli. Ubrali ich, dali im sandały, jedzenie, picie oraz oliwę do smarowania ciała. Co więcej, tych, którzy byli słabi, przetransportowali na osłach do Jerycha, miasta palm, do ich braci. Potem wrócili do Samarii. 16  W tym czasie król Achaz poprosił królów Asyrii o pomoc+. 17  Judę znowu najechali Edomici i uprowadzili jeńców. 18  Z kolei Filistyni+ zaatakowali judzkie miasta w Szefeli+ i Negebie. Zdobyli Bet-Szemesz+, Ajjalon+, Gederot, Socho i okoliczne* miejscowości, Timnę+ i okoliczne miejscowości oraz Gimzo i okoliczne miejscowości i tam się osiedlili. 19  Jehowa upokorzył Judę z powodu Achaza, króla izraelskiego, który pozwolił, żeby lud Judy się rozzuchwalił, co doprowadziło do rażącej niewierności wobec Jehowy. 20  W końcu nadciągnął Tiglat-Pileser*+, król Asyrii, ale zamiast wesprzeć Achaza, raczej mu zaszkodził+. 21  Achaz ogołocił dom Jehowy, dom* króla+ oraz domy książąt i złożył dar królowi Asyrii. Nic mu to jednak nie pomogło. 22  W tym trudnym czasie król Achaz dopuszczał się jeszcze większej niewierności wobec Jehowy. 23  Zaczął składać ofiary bogom mieszkańców Damaszku+, którzy go pokonali+. Mówił: „Skoro bogowie królów Syrii im pomagają, będę składał ofiary tym bogom, żeby i mnie pomagali”+. Doprowadziło to Achaza i całego Izraela do upadku. 24  Achaz zabrał sprzęty z domu prawdziwego Boga i porąbał je na kawałki+. Zamknął drzwi domu Jehowy+, a porobił sobie ołtarze na rogu każdej ulicy w Jerozolimie. 25  We wszystkich miastach Judy pobudował święte wzniesienia, żeby składać na nich ofiary innym bogom+, czym obrażał Jehowę, Boga swoich przodków. 26  Pozostałe fakty z jego życia — wszystko, co robił, od początku do końca — opisano w Księdze Królów Judy i Izraela+. 27  Potem Achaz spoczął ze swoimi praojcami i został pochowany w mieście, w Jerozolimie, ale nie w grobowcach królów Izraela+. Władzę po nim objął jego syn Ezechiasz.

Przypisy

Lub „sprawiał, że wznosił się dym ofiarny”.
Dosł. „domu”.
Lub „zależne od niego”.
Lub „Tilgat-Pilneser”.
Lub „pałac”.