2 Kronik 30:1-27
-
Ezechiasz obchodzi Paschę (1-27)
30 Ezechiasz posłał wiadomość do całego Izraela+ i Judy, a nawet napisał listy do Efraimitów i Manassesytów+, żeby przybyli do domu Jehowy w Jerozolimie na obchody Paschy ku czci Jehowy, Boga Izraela+.
2 Król i jego książęta oraz cały zbór w Jerozolimie postanowili obchodzić tę Paschę w miesiącu drugim+,
3 bo nie mogli obchodzić jej w wyznaczonym czasie+ — nie uświęciła się wystarczająca liczba kapłanów+, a poza tym lud nie zebrał się jeszcze w Jerozolimie.
4 Postanowienie to było słuszne w oczach króla i całego zboru.
5 Podjęto więc decyzję o ogłoszeniu w całym Izraelu, od Beer-Szeby po Dan+, że lud ma przybyć do Jerozolimy na obchody Paschy ku czci Jehowy, Boga Izraela, bo nie obchodzono jej wspólnie w taki sposób, w jaki wymagało tego Prawo+.
6 Zgodnie z królewskim nakazem gońcy z listami od króla i jego książąt obeszli cały Izrael i Judę, ogłaszając: „Izraelici, wróćcie do Jehowy, Boga Abrahama, Izaaka i Izraela, żeby On wrócił do tych, którzy uszli cało z rąk królów Asyrii+.
7 Nie bądźcie jak wasi przodkowie i bracia, którzy postępowali niewiernie wobec Jehowy, Boga swoich przodków, przez co On sprowadził na nich zniszczenie, co zresztą widzicie+.
8 Nie bądźcie uparci jak wasi przodkowie+. Podporządkujcie się Jehowie i przyjdźcie do Jego sanktuarium+, które On uświęcił na zawsze. Służcie Jehowie, swojemu Bogu, żeby przestał płonąć na was gniewem+.
9 Gdy wrócicie do Jehowy, to ci, którzy uprowadzili do niewoli waszych braci i synów, okażą im litość+ i pozwolą wrócić do tej ziemi+. Przecież Jehowa, wasz Bóg, jest współczujący* i miłosierny+. Jeśli powrócicie do Niego, nie odwróci się od was”+.
10 Gońcy obchodzili miasta w całej ziemi Efraima i Manassesa+, a nawet w ziemi Zebulona, ale ludzie ich wyśmiewali i szydzili z nich+.
11 Jednak niektórzy z plemienia Aszera, Manassesa i Zebulona okazali pokorę i przybyli do Jerozolimy+.
12 Prawdziwy Bóg błogosławił Judejczykom i pomógł im jednomyślnie* wykonać nakaz, który król i książęta wydali zgodnie ze słowem Jehowy.
13 W Jerozolimie zebrało się mnóstwo ludzi, bardzo wielki zbór, żeby w miesiącu drugim+ obchodzić Święto Przaśników+.
14 Usunęli oni z Jerozolimy ołtarze fałszywych bogów+ oraz wszystkie ołtarze kadzielne+ i wrzucili je do Doliny Kidronu.
15 A 14 dnia miesiąca drugiego zarżnęli zwierzęta na ofiarę paschalną. Kapłanom i Lewitom zrobiło się wstyd, dlatego uświęcili się i przynieśli całopalenia do domu Jehowy.
16 Zajęli swoje miejsca zgodnie z Prawem Mojżesza, sługi prawdziwego Boga. Następnie kapłani kropili ołtarz krwią ofiar+, którą podawali im Lewici.
17 Ponieważ w zborze było wiele osób, które się nie uświęciły, Lewici zarzynali zwierzęta na ofiarę paschalną dla wszystkich, którzy byli nieczyści+, żeby ich uświęcić dla Jehowy.
18 Mnóstwo ludzi, szczególnie z plemienia Efraima, Manassesa+, Issachara i Zebulona, nie oczyściło się, a mimo to wbrew wymogom Prawa spożywało posiłek paschalny. Lecz Ezechiasz modlił się za nich: „Jehowo, Ty jesteś dobry+, przebacz
19 każdemu, kto się nie oczyścił zgodnie z zasadami świętości, ale przygotował swoje serce, żeby szukać Ciebie, Jehowo, prawdziwego Boga+, Boga swoich przodków”+.
20 Jehowa wysłuchał Ezechiasza i przebaczył* ludowi.
21 Izraelici, którzy przebywali w Jerozolimie, z wielką radością obchodzili Święto Przaśników+ przez siedem dni+. Lewici i kapłani każdego dnia wysławiali Jehowę, głośno grając Jehowie na swoich instrumentach+.
22 Ponadto Ezechiasz udzielił zachęty* wszystkim Lewitom, którzy w służbie dla Jehowy wykazywali się mądrością. W ciągu tego siedmiodniowego święta ludzie jedli+, składali ofiary współuczestnictwa*+ i dziękowali Jehowie, Bogu swoich przodków.
23 Potem cały zbór postanowił świętować jeszcze przez siedem dni. Świętowali więc z radością kolejne siedem dni+.
24 Ezechiasz, król Judy, dał zborowi 1000 byków i 7000 owiec, a książęta dali 1000 byków i 10 000 owiec+. I bardzo dużo kapłanów się uświęcało+.
25 Cieszył się cały zbór Judy, kapłani i Lewici, cały zbór, który przybył z Izraela+, cudzoziemcy+ z ziemi izraelskiej oraz cudzoziemcy mieszkający w Judzie.
26 W Jerozolimie zapanowała wielka radość, ponieważ nic podobnego nie wydarzyło się tam od czasów izraelskiego króla Salomona, syna Dawida+.
27 Na koniec kapłani lewiccy powstali i pobłogosławili lud+. Bóg usłyszał ich głos i ich modlitwa dotarła do nieba, Jego świętego mieszkania.
