2 Samuela 23:1-39

  • Ostatnia wypowiedź Dawida (1-7)

  • Dokonania dzielnych wojowników Dawida (8-39)

23  To jest ostatnia wypowiedź Dawida+: „Słowa Dawida, syna Jessego+,słowa człowieka wyniesionego wysoko+,pomazańca+ Boga Jakuba,śpiewaka* pieśni+ izraelskich.   Mówił przeze mnie duch Jehowy+,Jego słowo było na moim języku+.   Bóg Izraela przemówił,On, Skała Izraela+, powiedział do mnie: ‚Gdy sprawujący władzę nad ludźmi jest prawy+,gdy rządzi, przejawiając bojaźń przed Bogiem+,   jego panowanie jest jak promienie porannego słońca+świecącego na bezchmurnym niebie,jak światło słoneczne po deszczu,dzięki któremu z ziemi wyrasta trawa’+.   Czy nie taki jest mój dom przed Bogiem? On przecież zawarł ze mną przymierze wieczne+,dopracowane w każdym szczególe i niezawodne. To oznacza moje całkowite wybawienie, to cała moja radość. Czy nie dlatego Bóg zapewnia temu wspaniały wzrost?+   Ale wszyscy podli ludzie są wyrzucani+ jak ciernie,których nie można wziąć do ręki.   Gdy ktoś ich dotyka,musi być uzbrojony w żelazo i drzewce włóczni. I trzeba je doszczętnie spalić tam, gdzie się znajdują”.  To są imiona dzielnych wojowników Dawida+: Joszeb-Baszszebet Tachkemonita, który stał na czele trójki+. Pewnego razu zabił włócznią 800 ludzi.  Następny po nim, Eleazar+, syn Doda+, syna Achochiego, był jednym z trzech dzielnych wojowników Dawida, którzy szydzili z Filistynów, gdy ci zebrali się do bitwy przeciwko Izraelowi. Kiedy Izraelici się wycofali, 10  Eleazar pozostał i zabijał Filistynów, dopóki ręka mu się nie zmęczyła i nie zdrętwiała od trzymania miecza+. W tym dniu Jehowa odniósł wielkie zwycięstwo*+. Żołnierze wrócili za Eleazarem ogołocić zabitych. 11  Następny po nim był Szamma, syn Agego Hararyty. Kiedy Filistyni zebrali się w Lechi, gdzie znajdował się kawałek ziemi obsiany soczewicą, i ludzie przed nimi uciekli, 12  Szamma stanął na środku pola i bronił go, zabijając Filistynów. Jehowa odniósł wtedy wielkie zwycięstwo*+. 13  Trzech z 30 wodzów przyszło w okresie żniw do Dawida do jaskini Adullam+. W tym czasie oddział* Filistynów obozował w dolinie* Refaim+. 14  Dawid przebywał w warownym miejscu+, a posterunek Filistynów był w Betlejem. 15  Dawid wyraził wtedy swoje pragnienie: „Gdybym tylko mógł się napić wody z cysterny, która jest przy bramie Betlejem!”. 16  Wówczas ci trzej dzielni wojownicy przedarli się do obozu Filistynów i naczerpali wody z cysterny przy bramie Betlejem. Przynieśli ją Dawidowi, ale on nie chciał jej pić i wylał ją dla Jehowy+. 17  Powiedział: „Jehowo, to nie do pomyślenia, żebym zrobił coś takiego! Czy miałbym pić krew+ ludzi, którzy poszli po tę wodę z narażeniem życia*?”. Nie chciał jej więc pić. Właśnie takich rzeczy dokonało tych trzech dzielnych wojowników. 18  Abiszaj+, brat Joaba, syna Cerui+, stał na czele innej trójki. Pewnego razu zabił włócznią 300 ludzi. Był sławny jak tych pierwszych trzech dzielnych wojowników+. 19  Chociaż był najwybitniejszy ze swojej trójki i został jej dowódcą, to nie osiągnął takiej pozycji jak pierwszych trzech dzielnych wojowników. 20  Benajasz+, syn Jehojady, był odważnym mężczyzną*, który wsławił się wieloma czynami w Kabceelu+. Zabił dwóch synów Ariela z Moabu i w dniu, gdy spadł śnieg, zszedł do dołu na wodę, gdzie zabił lwa+. 21  Zabił też nadzwyczaj wysokiego Egipcjanina. Chociaż Egipcjanin miał w ręku włócznię, Benajasz zaatakował go kijem, wyrwał mu włócznię z ręki i zabił go tą włócznią. 22  Tych rzeczy dokonał Benajasz, syn Jehojady. Był sławny jak pierwszych trzech dzielnych wojowników. 23  Chociaż był wybitniejszy od należących do trzydziestki, to nie osiągnął takiej pozycji jak pierwszych trzech dzielnych wojowników. Dawid ustanowił go jednak dowódcą swojej straży przybocznej. 24  Do trzydziestki należeli: Asahel+, brat Joaba; Elchanan, syn Doda z Betlejem+; 25  Szamma z Charodu; Elika z Charodu; 26  Chelec+ z Bet-Pelet*; Ira+, syn Ikkesza z Tekoi; 27  Abiezer+ z Anatot+; Mebunnaj z Chuszy*; 28  Achochita Calmon; Maharaj+ z Netofy; 29  Cheleb, syn Baany z Netofy; Ittaj, syn Ribaja z Gibei Beniaminitów; 30  Benajasz+ z Piratonu; Hiddaj z dolin* Gaasz+; 31  Abi-Albon z Bet-Araby*; Azmawet z Bachurim*; 32  Eliachba Szaalbonita; synowie Jaszena; Jonatan; 33  Szamma Hararyta; Achiam, syn Szarara Hararyty; 34  Elifelet, syn Achasbaja, syna Maakatyty; Eliam, syn Achitofela+ z Gilo; 35  Checro z Karmelu; Paaraj z Arabu; 36  Jigal, syn Natana z Coby; Gadyta Bani; 37  Ammonita Celek; Nachraj z Beerot, giermek Joaba, syna Cerui; 38  Itryta Ira; Itryta+ Gareb; 39  Hetyta Uriasz+ — razem 37.

Przypisy

Lub „miłego człowieka”.
Lub „zapewnił wielkie wybawienie”.
Lub „zapewnił wtedy wielkie wybawienie”.
Lub „na nizinie”.
Lub „wioska namiotowa”.
Lub „swoich dusz”.
Dosł. „synem walecznego człowieka”.
Lub „Paltyta”.
Możliwe też „potomek Chuszy”.
Lub „wadi”. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „Arbatczyk”.
Lub „Barchumita”.