Hebrajczyków 6:1-20
6 Skoro już poznaliśmy podstawowe nauki+ o Chrystusie, wytrwale zmierzajmy do dojrzałości+ i nie kładźmy na nowo fundamentu, którym jest skrucha za martwe uczynki, wiara w Boga,
2 nauka o chrztach, wkładaniu rąk+, zmartwychwstaniu+ i sądzie wiecznym.
3 Będziemy więc zmierzać do dojrzałości, jeśli tylko Bóg pozwoli.
4 Co do tych, którzy kiedyś zostali oświeceni+, zakosztowali daru z nieba i otrzymali ducha świętego
5 oraz zakosztowali wspaniałego słowa Bożego i przejawów mocy nadchodzącego nowego świata*,
6 ale odpadli+ — nie można ich ponownie przywieść do skruchy, bo oni sami znowu przybijają Syna Bożego do pala i wystawiają go na publiczną hańbę+.
7 Bo gdy ziemia pije często padający na nią deszcz i wydaje plon użyteczny dla tych, którzy ją uprawiają, to otrzymuje błogosławieństwo od Boga.
8 Ale jeżeli rodzi ciernie i osty, to jest bezużyteczna i bliska przeklęcia, a w końcu zostanie spalona.
9 Natomiast jeśli chodzi o was, kochani, to chociaż w taki sposób mówimy, jesteśmy przekonani, że znajdujecie się w lepszym położeniu, prowadzącym do wybawienia.
10 Przecież Bóg nie jest nieprawy i nie zapomni o waszej pracy oraz o miłości, którą okazaliście Jego imieniu+ przez to, że usługiwaliście świętym i w dalszym ciągu tak robicie.
11 Pragniemy, by każdy z was nadal odznaczał się taką samą gorliwością* jak na początku i dzięki temu miał całkowitą pewność nadziei+ aż do końca+.
12 Nie chcemy, żebyście stali się leniwi+, lecz żebyście naśladowali tych, którzy dzięki wierze i cierpliwości dziedziczą obietnice.
13 Gdy Bóg dawał obietnicę Abrahamowi, przysiągł na samego siebie, bo nie mógł przysiąc na nikogo większego+.
14 Powiedział: „Na pewno będę ci błogosławił i na pewno cię rozmnożę”+.
15 Abraham otrzymał tę obietnicę po tym, jak okazał cierpliwość.
16 Ludzie przysięgają na kogoś większego, a ich przysięga kończy wszelkie spory, bo stanowi dla nich prawną gwarancję+.
17 Podobnie Bóg, gdy postanowił jeszcze dobitniej pokazać dziedzicom obietnicy+, że Jego zamierzenie* jest niezmienne, zagwarantował to* przysięgą.
18 Zrobił tak, żeby te dwie niezmienne rzeczy, w których Bóg nie może skłamać+, stały się dla nas — dla tych, którzy uciekli do miejsca schronienia — silną zachętą do tego, by mocno uchwycić się danej nam nadziei.
19 Nadzieja+, którą mamy, jest kotwicą dla duszy* — jest pewna i niewzruszona. Prowadzi poza zasłonę+,
20 gdzie dla naszego dobra wstąpił najpierw* Jezus+, który na zawsze stał się arcykapłanem na wzór Melchizedeka+.
