Kapłańska 10:1-20

  • Ogień od Jehowy uśmierca Nadaba i Abihu (1-7)

  • Przepisy dla kapłanów dotyczące napojów i pokarmów (8-20)

10  Później synowie Aarona, Nadab i Abihu+, wzięli swoje kadzielnice, włożyli do nich ogień, nasypali kadzidła+ i zaczęli składać przed Jehową niedozwoloną ofiarę*+ — zrobili coś, czego On nie nakazał im robić.  Wtedy Jehowa zesłał na nich ogień+, tak że umarli przed Jehową+.  Potem Mojżesz rzekł do Aarona: „Tak powiedział Jehowa: ‚Wśród zbliżających się do mnie zostanę uświęcony+ i przed całym ludem zostanę okryty chwałą’”. Tymczasem Aaron milczał.  Mojżesz wezwał Miszaela i Elcafana, synów Uzziela+, wuja Aarona, i im polecił: „Podejdźcie tu. Zabierzcie swoich braci sprzed świętego miejsca* i wynieście ich poza obóz”.  Podeszli więc i zabrali ich w szatach, i wynieśli poza obóz, tak jak powiedział Mojżesz.  Następnie Mojżesz rzekł do Aarona i do jego pozostałych synów, Eleazara i Itamara: „Nie rozwichrzajcie włosów ani nie rozdzierajcie szat+, żeby nie umrzeć i żeby Bóg nie oburzył się na cały lud. Niech wasi bracia — cały lud Izraela — opłakują tych, których Jehowa uśmiercił ogniem.  Nie wolno wam odchodzić od wejścia do namiotu spotkania, bo inaczej umrzecie. Zostaliście przecież namaszczeni olejkiem od Jehowy”+. Postąpili więc zgodnie ze słowami Mojżesza.  Potem Jehowa przemówił do Aarona:  „Gdy ty i twoi synowie idziecie do namiotu spotkania, nie pijcie wina ani innego alkoholu+, bo inaczej umrzecie. Jest to trwałe postanowienie dla wszystkich waszych pokoleń — 10  żebyście umieli odróżniać to, co święte, od tego, co nie jest święte, oraz to, co nieczyste, od tego, co czyste+, 11  i żebyście uczyli Izraelitów wszystkich przepisów, które Jehowa przekazał wam przez Mojżesza”+. 12  Wtedy Mojżesz powiedział do Aarona i do jego pozostałych synów, Eleazara i Itamara: „Weźcie to, co zostało z ofiary zbożowej*, i zjedzcie przy ołtarzu w postaci przaśnego chleba+, bo jest to coś szczególnie świętego z ofiar dla Jehowy spalanych w ogniu+. 13  Macie to jeść w świętym miejscu+, bo z ofiar dla Jehowy spalanych w ogniu jest to część należna tobie i twoim synom. Tak właśnie mi nakazano. 14  W miejscu czystym będziecie też jeść mostek ofiary kołysanej oraz udziec ze świętej części+ — ty, twoi synowie i twoje córki+ — bo z ofiar współuczestnictwa* składanych przez Izraelitów ta część została przydzielona tobie i twoim synom. 15  Izraelici przyniosą udziec ze świętej części i mostek zwierzęcia złożonego na ofiarę kołysaną razem z tłuszczem ofiar spalanych w ogniu, żeby tym kołysać. Będzie to ofiara kołysana przed Jehową. Będzie to część na stałe należna tobie i twoim synom+, tak jak nakazał Jehowa”. 16  Gdy Mojżesz szukał kozła złożonego w ofierze za grzech+, odkrył, że został on już spalony. Oburzył się więc na Eleazara i Itamara, pozostałych synów Aarona, i rzekł: 17  „Dlaczego nie zjedliście mięsa ofiary za grzech w świętym miejscu?+ Przecież jest ona czymś szczególnie świętym. Bóg wam ją dał, żebyście mogli brać na siebie grzech ludu i dokonywać za lud przebłagania przed Jehową. 18  Krwi kozła nie wniesiono do świętego miejsca+. Koniecznie powinniście byli go zjeść w świętym miejscu, tak jak mi nakazano”. 19  Aaron odpowiedział Mojżeszowi: „Lud złożył dziś przed Jehową ofiarę za grzech i całopalenie+, ale czy po tym, co mnie spotkało, mógłbym jeść mięso tych ofiar? Czy Jehowie by się to spodobało?”. 20  Kiedy Mojżesz usłyszał to wyjaśnienie, uznał je za zadowalające.

Przypisy

Dosł. „ogień”.