Kapłańska 22:1-33

  • Czystość kapłanów a jedzenie rzeczy świętych (1-16)

  • Zwierzęta składane w ofierze muszą być zdrowe (17-33)

22  Jehowa mówił dalej do Mojżesza:  „Powiedz Aaronowi i jego synom, żeby uważali, jak się obchodzą ze świętymi rzeczami*, które Izraelici dla mnie uświęcają+, i nie bezcześcili mojego świętego imienia+. Ja jestem Jehowa.  Przekaż im: ‚Jeśli ktoś z waszych potomków zbliży się do świętych rzeczy, które Izraelici uświęcają dla Jehowy, a będzie nieczysty, to ktoś taki* zostanie zgładzony* — i już nigdy nie stanie przede mną. Będzie tak przez wszystkie wasze pokolenia+. Ja jestem Jehowa.  Żaden mężczyzna z potomków Aarona, który choruje na trąd+ lub ma jakiś wyciek+, nie może jeść ze świętych rzeczy, dopóki nie stanie się czysty+. Dotyczy to też mężczyzny, który dotknie kogoś, kto stał się nieczysty z powodu zmarłej osoby*+, mężczyzny, u którego nastąpi wypływ nasienia+,  mężczyzny, który dotknie nieczystego stworzenia — spośród stworzeń, od jakich roi się na ziemi+ — lub który dotknie kogoś, kto z jakiegokolwiek powodu stał się nieczysty i może uczynić nieczystym jego samego+.  Kto dotknie* kogoś lub czegoś takiego, będzie nieczysty aż do wieczora i dopóki się nie wykąpie, nie może jeść nic ze świętych rzeczy+.  Gdy zajdzie słońce, będzie czysty i będzie mógł jeść ze świętych rzeczy, bo jest to jego pokarm+.  Poza tym nie może jeść zwierzęcia padłego ani rozszarpanego przez dzikie zwierzęta, żeby nie stać się przez to nieczystym+. Ja jestem Jehowa.  „‚Mają trzymać się moich nakazów, żeby nie obciążyć się grzechem za zbezczeszczenie świętych rzeczy i żeby nie umrzeć. Ja jestem Jehowa, który ich uświęca. 10  „‚Osoba nieupoważniona* nie może jeść nic świętego+. Żaden cudzoziemiec goszczący u kapłana ani wynajęty pracownik nie może jeść nic świętego. 11  Ale jeśli kapłan kupi kogoś* za własne pieniądze, to ktoś taki może to jeść. Również niewolnicy urodzeni w jego domu mogą jeść jego pokarm+. 12  Jeśli córka kapłana wyjdzie za mężczyznę, który nie jest kapłanem*, to nie może jeść ze świętych rzeczy złożonych w darze. 13  Ale jeśli zostanie wdową lub rozwódką, a nie ma dzieci, i powróci do domu ojca, gdzie mieszkała w młodości, to może jeść jego pokarm+. Tylko osoba nieupoważniona* nie może tego robić. 14  „‚Jeśli ktoś przez pomyłkę zje coś świętego, to da kapłanowi rekompensatę powiększoną o jedną piątą wartości tej świętej rzeczy+. 15  Kapłani nie mogą bezcześcić świętych rzeczy składanych Jehowie przez Izraelitów+, 16  narażając ich na jedzenie tych rzeczy i tym samym na karę. Bo ja jestem Jehowa, który ich uświęca’”. 17  Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza: 18  „Powiedz Aaronowi i jego synom oraz wszystkim Izraelitom: ‚Jeżeli jakiś Izraelita lub cudzoziemiec, który osiedlił się wśród was, składa Jehowie ofiarę całopalną+ w związku z jakimś ślubem lub jako inną dobrowolną ofiarę+, 19  to ma złożyć zdrowego samca+, baranka lub koziołka. Wtedy taka ofiara zostanie przyjęta z uznaniem. 20  Nie wolno wam składać żadnego zwierzęcia, które ma jakąś skazę+, bo taka ofiara nie zostanie przyjęta z uznaniem. 21  „‚Jeśli ktoś składa Jehowie ofiarę współuczestnictwa*+ w związku ze spełnieniem jakiegoś ślubu lub jako inną dobrowolną ofiarę, to żeby została ona przyjęta z uznaniem, ma złożyć zdrowe zwierzę z bydła albo z owiec lub kóz. Nie może mieć ono żadnej skazy. 22  Nie wolno wam przynosić Jehowie żadnego zwierzęcia, które jest ślepe albo ma złamanie, skaleczenie, brodawkę, strupiejące rany lub grzybicę. Żadnej takiej ofiary nie wolno wam złożyć na ołtarzu dla Jehowy. 23  Jeśli byk lub owca ma którąś kończynę dłuższą lub krótszą, to możesz złożyć takie zwierzę jako dobrowolną ofiarę, ale nie może to być ofiara związana z jakimś ślubem, bo nie zostałaby przyjęta z uznaniem. 24  Nie możesz złożyć Jehowie zwierzęcia ze zgniecionymi, zmiażdżonymi, oderwanymi lub wyciętymi jądrami. Nie wolno wam składać takich zwierząt w ofierze w swojej ziemi. 25  Jeśli takie zwierzę przyniesie cudzoziemiec, nie wolno wam go złożyć jako chleba dla swojego Boga, bo jest okaleczone, ma skazę. Taka ofiara nie zostanie przyjęta z uznaniem’”. 26  Jehowa powiedział jeszcze do Mojżesza: 27  „Jeśli urodzi się cielę, jagnię lub koźlę, to przez siedem dni pozostanie przy swojej matce+, a ósmego dnia i później można je będzie złożyć jako ofiarę dla Jehowy spalaną w ogniu. Ofiara ta zostanie przyjęta z uznaniem. 28  Krowy lub owcy nie wolno wam zarzynać razem z ich młodymi w tym samym dniu+. 29  „Jeśli składacie Jehowie ofiarę dziękczynną+, złóżcie ją tak, żeby zyskać Jego uznanie. 30  Należy ją zjeść w tym samym dniu. Nic z niej nie wolno wam pozostawić do rana+. Ja jestem Jehowa. 31  „Przestrzegajcie moich przykazań+. Ja jestem Jehowa. 32  Nie wolno wam bezcześcić mojego świętego imienia+. Izraelici mają mnie uświęcać+. Ja jestem Jehowa, który was uświęca+. 33  Ja wyprowadziłem was z ziemi egipskiej, żeby pokazać, że jestem waszym Bogiem+. Ja jestem Jehowa”.

Przypisy

Dosł. „żeby byli oddzieleni od świętych rzeczy”.
Lub „taka dusza”.
Dosł. „odcięty”.
Lub „duszy”.
Lub „dusza, która dotknie”.
Dosł. „obcy”, czyli ktoś, kto nie należy do rodu Aarona.
Lub „jakąś duszę”.
Lub „za obcego”.
Dosł. „obcy”, czyli ktoś, kto nie należy do rodu Aarona.