Pieśń nad Pieśniami 2:1-17

  • Szulamitka (1)

    • „Jestem tylko polnym kwiatkiem”

  • Pasterz (2)

    • ‛Moja ukochana jest jak lilia’

  • Szulamitka (3-14)

    • ‛Nie rozbudzajcie miłości, skoro sama nie jest do tego skłonna’ (7)

    • Szulamitka cytuje pasterza (10b-14)

      • ‛Moja piękna, chodź ze mną’ (10b, 13)

  • Bracia Szulamitki (15)

    • „Połapcie nam lisy”

  • Szulamitka (16, 17)

    • „Mój ukochany jest mój, a ja jestem jego” (16)

2  „Jestem tylko polnym kwiatkiem* z nadbrzeżnej równiny,lilią z dolin”+.  2  „Jak lilia wśród ciernistych krzewów,taka jest moja ukochana pośród dziewcząt*”.  3  „Jak jabłoń wśród drzew leśnych,taki jest mój ukochany pośród młodzieńców*. Jakże pragnę usiąść w jego cieniu,jego owoce mają dla mnie słodki smak.  4  Zabrał mnie tam, gdzie się ucztuje*,niczym sztandar rozciągnął nade mną swoją miłość.  5  Dajcie mi placków rodzynkowych+ i jabłek. Niech mnie pokrzepią i wzmocnią,bo jestem chora z miłości.  6  Jego lewa ręka jest pod moją głową,a prawa mnie obejmuje+.  7  Zaprzysięgam was, córki Jerozolimy,na gazele+ i łanie polne: Nie próbujcie rozbudzać we mnie miłości, gdy sama nie jest do tego skłonna+.  8  Słyszę, że nadchodzi mój ukochany. Wspina się po górach,skacze po wzgórzach.  9  Mój ukochany jest jak gazela, jak młody jeleń+. Stoi za naszym murem,zagląda do okien,patrzy przez ażurowe kratki. 10  Mój ukochany mówi do mnie: ‚Wstań, moja ukochana,moja piękna, i chodź ze mną. 11  Patrz! Zima* minęła,deszcze już ustały. 12  Ziemia pokryła się kwiatami+,nadeszła pora przycinania pędów+i w naszej krainie słychać śpiew turkawki+. 13  Na drzewie figowym dojrzały już wczesne figi+. Winorośle kwitną i roztaczają swój zapach. Wstań, moja ukochana, i chodź. Chodź ze mną, moja piękna. 14  Gołębico moja, wyjdź ze skalnych rozpadlin+,z zakamarków klifu,żebym mógł cię zobaczyć i usłyszeć twój głos+,bo jest on przyjemny, a ty sama — przepiękna’”+. 15  „Połapcie nam lisy,młode liski, bo wyrządzają szkody w winnicach,a nasze winnice kwitną”. 16  „Mój ukochany jest mój, a ja jestem jego+. Pasie on stada+ wśród lilii+. 17  Zanim powieje bryza* i znikną cienie,wróć szybko, mój ukochany —jak gazela+ lub jak młody jeleń+ na górach rozłąki*.

Przypisy

Lub „krokusem”. Dosł. „szafranem”.
Dosł. „córek”.
Dosł. „synów”.
Dosł. „do domu wina”.
Lub „pora deszczowa”.
Dosł. „nadejdzie powiew dnia”.
Możliwe też „górach poprzecinanych rozpadlinami”. Lub „górach Beter”.