Pieśń nad Pieśniami 5:1-16

  • Pasterz (1a)

  • Mieszkanki Jerozolimy (1b)

    • ‛Niech was odurzy miłość!’

  • Szulamitka (2-8)

    • Opowiada swój sen

  • Córki Jerozolimy (9)

    • „Czym twój ukochany przewyższa wszystkich innych?”

  • Szulamitka (10-16)

    • „Wyróżnia się spośród dziesięciu tysięcy” (10)

5  „Wszedłem do swojego ogrodu+,moja miła*, moja najdroższa*. Nazbierałem mirry i wonnych korzeni+. Zjadłem miód z plastra,wypiłem wino i mleko”+. „Jedzcie, zakochani*! Pijcie, niech was odurzą przejawy miłości!”+  2  „Ja śpię, ale moje serce czuwa+. Słyszę, jak puka mój ukochany! ‚Otwórz mi, moja miła*, moja ukochana,moja gołębico, ty, która nie masz żadnej skazy! Bo moja głowa jest mokra od rosy,moje włosy — od wilgoci nocy’+.  3  Zdjęłam szatę. Czy mam ją znowu włożyć? Umyłam stopy. Czy mam je znowu pobrudzić?  4  Mój ukochany zabrał rękę z otworu w drzwiach,a moje uczucia do niego wezbrały.  5  Wstałam, żeby otworzyć swojemu ukochanemu. Na uchwyt zasuwyspływała mirra z moich rąk,płynna mirra z moich palców.  6  Otworzyłam swojemu ukochanemu,ale mój ukochany już zawrócił, odszedł. Kiedy się oddalił, wpadłam w rozpacz*. Szukałam go, ale nie znalazłam+. Wołałam go, ale mi nie odpowiedział.  7  Spotkali mnie strażnicy obchodzący miasto. Pobili mnie, poranili. Strzegący murów ściągnęli ze mnie chustę*.  8  Zaprzysięgam was, córki Jerozolimy: Jeśli spotkacie mojego ukochanego,powiedzcie mu, że jestem chora z miłości”.  9  „Czym twój ukochany przewyższa wszystkich innych,o najpiękniejsza z kobiet? Czym twój ukochany przewyższa wszystkich innych,że nas tak zaprzysięgasz?” 10  „Mój ukochany jest olśniewający i rumiany. Wyróżnia się spośród dziesięciu tysięcy. 11  Jego głowa to złoto, najczystsze złoto. Jego loki są jak liście palmy na wietrze*,czarne jak kruk. 12  Jego oczy są jak gołębie nad strumieniami wód,kąpiące się w mleku,siedzące nad sadzawką wypełnioną po brzegi*. 13  Jego policzki są jak grządka pachnących roślin+,jak kępki aromatycznych ziół. Usta jego to lilie ociekające płynną mirrą+. 14  Jego ręce to złote walce wysadzane chryzolitem. Brzuch jego to polerowana kość słoniowa pokryta szafirami. 15  Jego nogi to marmurowe kolumny osadzone na podstawach z najczystszego złota. Podobny jest do Libanu, niezrównany jak cedry+. 16  Jego usta* to sama słodycz. Wszystko w nim jest zachwycające+. Taki jest mój ukochany, taki jest mój najdroższy, córki Jerozolimy”.

Przypisy

Dosł. „siostro”.
Dosł. „oblubienico”.
Lub „kochani przyjaciele”.
Dosł. „siostro”.
Lub „moja dusza uszła”. Możliwe też „kiedy mówił, moja dusza uszła”.
Lub „woal”.
Możliwe też „jak grona daktyli”.
Możliwe też „nad brzegami źródełka”.
Dosł. „podniebienie”.