Powtórzonego Prawa 19:1-21
19 „Gdy Jehowa, wasz Bóg, wytraci narody, których ziemię Jehowa, wasz Bóg, wam daje, gdy je wywłaszczycie i zamieszkacie w ich miastach i w ich domach+,
2 wtedy w tej ziemi, którą Jehowa, wasz Bóg, daje wam na własność, wyznaczycie sobie trzy miasta+
3 i ziemię, którą Jehowa, wasz Bóg, daje wam na własność, podzielicie na trzy części. Macie zadbać o drogi prowadzące do tych miast, żeby do jednego z nich mógł uciec człowiek, który kogoś zabije.
4 „Zabójca może uciec do takiego miasta i pozostać przy życiu, gdy zabije swojego bliźniego nieumyślnie, a wcześniej nie żywił do niego nienawiści+,
5 na przykład gdy pójdzie z kimś do lasu po drewno i zamachnie się siekierą, żeby ściąć drzewo, a ostrze* siekiery spadnie z trzonka i uderzy tego kogoś, tak iż on umrze. Wtedy żeby pozostać przy życiu, zabójca powinien uciec do jednego z tych miast+.
6 Gdyby droga do miasta była zbyt daleka, mściciel krwi+, pałając gniewem*, mógłby ruszyć za nim w pościg, dogonić go i zabić, chociaż nie zasługiwał on na śmierć, bo wcześniej nie żywił do bliźniego nienawiści+.
7 Dlatego nakazuję wam: ‚Wyznaczcie sobie trzy miasta’.
8 „Kiedy Jehowa, wasz Bóg, powiększy wasze terytorium, jak przysiągł waszym praojcom+, i da wam całą tę ziemię, którą obiecał dać waszym praojcom+ —
9 a zrobi to, jeśli będziecie wiernie przestrzegać wszystkich przykazań, które wam dzisiaj daję, kochać Jehowę, swojego Boga, i zawsze chodzić Jego drogami+ — to do tych trzech miast dodacie sobie trzy inne+.
10 Dzięki temu w ziemi, którą Jehowa, wasz Bóg, daje wam jako dziedzictwo, nie zostanie przelana żadna niewinna krew+ i nie obciążycie się winą krwi+.
11 „Ale gdyby ktoś nienawidził swojego bliźniego+ i czyhał na niego, żeby go zaatakować, i śmiertelnie go* ranił, a potem uciekł do jednego z tych miast,
12 to starsi z jego miasta sprowadzą go stamtąd, wydadzą w ręce mściciela krwi i będzie musiał umrzeć+.
13 Nie wolno wam* się nad nim użalić. Macie usunąć z Izraela winę za przelanie niewinnej krwi+, żeby wam się dobrze wiodło.
14 „Kiedy otrzymacie swoje dziedzictwo w ziemi, którą Jehowa, wasz Bóg, daje wam na własność, nie wolno wam przesuwać znaków granicznych swojego bliźniego+, które wyznaczą wasi przodkowie.
15 „Jeden świadek nie wystarczy, żeby obciążyć kogoś winą za jakieś wykroczenie lub grzech+. Każda taka sprawa ma być potwierdzona zeznaniami* dwóch lub trzech świadków+.
16 Jeżeli jakiś świadek ma złe zamiary i zezna przeciw komuś, oskarżając go o jakieś wykroczenie+,
17 to obie te osoby, między którymi toczy się spór, staną przed Jehową, przed kapłanami i sędziami pełniącymi wtedy służbę+.
18 Sędziowie dokładnie zbadają sprawę+ i jeśli człowiek, który złożył zeznanie, okazał się fałszywym świadkiem, jeśli fałszywie oskarżył swojego brata,
19 to macie postąpić z nim tak, jak on zamierzał postąpić ze swoim bratem+. Macie usunąć spośród siebie zło+.
20 Gdy inni to usłyszą, będą się bać i już nigdy nikt wśród was nie dopuści się takiego zła+.
21 Nie wolno wam* się użalić+: życie* należy dać za życie*, oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę+.
