Wyjścia 2:1-25

  • Narodziny Mojżesza (1-4)

  • Córka faraona adoptuje Mojżesza (5-10)

  • Mojżesz ucieka do Midianu i żeni się z Cypporą (11-22)

  • Bóg słyszy wołanie Izraelitów (23-25)

2  Mniej więcej w tym czasie pewien mężczyzna z rodu Lewiego ożenił się z kobietą z tego samego rodu+. 2  I ta kobieta zaszła w ciążę, i urodziła syna. Gdy zobaczyła, jaki jest śliczny, schowała go i trzymała w ukryciu przez trzy miesiące+. 3  Nie była jednak w stanie dłużej go ukrywać+, wzięła więc kosz* z papirusu, powlekła asfaltem i smołą, po czym włożyła do niego dziecko i umieściła go wśród trzcin nad brzegiem Nilu. 4  Ale jego siostra+ obserwowała z pewnej odległości, co się z nim stanie. 5  Kiedy córka faraona przyszła wykąpać się w Nilu, a jej służące spacerowały nad brzegiem, zobaczyła w trzcinie kosz. Natychmiast posłała po niego niewolnicę+. 6  Gdy go otworzyła, zobaczyła płaczącego chłopca. Zrobiło jej się żal dziecka i powiedziała: „To mały Hebrajczyk”. 7  Wtedy jego siostra zapytała córkę faraona: „Czy mam pójść i sprowadzić Hebrajkę, żeby wykarmiła dla ciebie to dziecko?”. 8  „Idź!” — odrzekła córka faraona. Dziewczynka od razu poszła i przyprowadziła matkę chłopca+. 9  Córka faraona zwróciła się do niej: „Weź to dziecko do siebie i wykarm je dla mnie, a ja ci zapłacę”. Kobieta zabrała więc dziecko i je wykarmiła. 10  Kiedy chłopiec podrósł, przyprowadziła go do córki faraona, a ona uznała go za swojego syna+. Dała mu na imię Mojżesz*, bo powiedziała: „Wyciągnęłam go z wody”+. 11  Gdy Mojżesz był już dorosły*, wyszedł do swoich hebrajskich braci i zobaczył, jak ciężko pracują+. Ujrzał też Egipcjanina, który bił jednego z nich. 12  Rozejrzał się dookoła, a widząc, że nikogo nie ma, zabił tego Egipcjanina i ukrył w piasku+. 13  Następnego dnia wyszedł i zobaczył, jak bije się dwóch Hebrajczyków. Zapytał więc tego, który nie miał racji: „Dlaczego bijesz swojego brata?”+. 14  Na to on rzekł: „Kto cię ustanowił księciem i sędzią nad nami? Masz zamiar mnie zabić, tak jak zabiłeś tego Egipcjanina?”+. Wtedy Mojżesz się zląkł i pomyślał: „Na pewno wszyscy już wiedzą, co zrobiłem!”. 15  Faraon usłyszał o tym, co się stało, i usiłował zabić Mojżesza. Ale on uciekł przed faraonem i zamieszkał w krainie Midian+. Kiedy siedział przy pewnej studni, 16  przyszło tam siedem córek midianickiego kapłana+, żeby naczerpać wody, napełnić koryta i napoić trzodę ojca. 17  Ale jak zwykle przyszli też pasterze i je odpędzili. Widząc to, Mojżesz wstał i pośpieszył kobietom na pomoc*, po czym napoił ich trzodę. 18  Gdy wróciły do domu, ich ojciec, Reuel*+, zapytał zaskoczony: „Jak to się stało, że dzisiaj tak szybko przyszłyście do domu?”. 19  Odrzekły: „Jakiś Egipcjanin+ obronił nas przed pasterzami, a do tego jeszcze naczerpał za nas wody, żeby napoić trzodę”. 20  Wtedy powiedział do nich: „Ale gdzie on jest? Dlaczego go zostawiłyście? Zawołajcie go! Niech przyjdzie z nami zjeść”. 21  Mojżesz zgodził się zostać u tego człowieka, a on dał mu swoją córkę Cypporę+ za żonę. 22  Później urodziła ona syna, któremu nadał imię Gerszom*+, bo powiedział: „Mieszkam w obcej ziemi”+. 23  Minęło dużo czasu* i król Egiptu umarł+. Ale Izraelici dalej cierpieli niewolę i głośno skarżyli się na swój los, i wołali o pomoc do prawdziwego Boga+. 24  Bóg usłyszał ich jęk+ i postanowił działać zgodnie z przymierzem*, które zawarł z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem+. 25  Tak więc Bóg zwrócił uwagę na Izraelitów i ulitował się nad nimi.

Przypisy

Lub „arkę; skrzynkę”.
Imię to znaczy „wyciągnięty [z wody]”.
Lub „stał się silniejszy”.
Lub „obronił kobiety”.
Czyli Jetro.
Imię to znaczy „mieszkający tam cudzoziemiec”.
Dosł. „wiele dni”.
Lub „przypomniał sobie o przymierzu”.