Wyjścia 21:1-36

  • Prawa dla Izraelitów (1-36)

    • Hebrajscy niewolnicy (2-11)

    • Przestępstwa wobec bliźnich (12-27)

    • Zwierzęta (28-36)

21  „To są prawa, które masz przedstawić ludowi+:  „Jeżeli kupisz hebrajskiego niewolnika+, będzie ci służyć sześć lat, ale w siódmym roku uwolnisz go bez żadnej opłaty+.  Jeżeli przyszedł sam, to sam odejdzie. Jeśli miał żonę, to żona odejdzie razem z nim.  Ale jeśli żonę da mu pan i ta urodzi mu synów lub córki, to żona i jej dzieci będą należeć do jej pana, a niewolnik odejdzie sam+.  Jeżeli jednak niewolnik będzie usilnie zapewniał: ‚Kocham swojego pana, swoją żonę i dzieci i nie chcę odchodzić’+,  to jego pan przyprowadzi go przed prawdziwego Boga. Potem przy drzwiach lub węgarze przekłuje mu ucho szydłem. I ten niewolnik będzie służył swojemu panu do końca życia.  „Jeżeli ktoś sprzeda w niewolę córkę, to ona nie może odejść wolno tak, jak odchodzą mężczyźni.  Jeśli jej pan nie będzie z niej zadowolony i nie będzie chciał, żeby została jego nałożnicą*, ale postanowi ją komuś sprzedać*, to nie ma prawa sprzedać jej cudzoziemcom, bo postępuje z nią niesprawiedliwie*.  Jeśli przeznaczy ją dla swojego syna, to ma jej przyznać prawa przysługujące córce. 10  Jeżeli weźmie sobie jeszcze inną żonę, to nie może pierwszej żonie ująć niczego z wyżywienia i odzieży ani zaniedbywać wobec niej powinności małżeńskich+. 11  Gdyby nie spełniał tych trzech warunków, to uwolni ją bez żadnej opłaty. 12  „Kto uderzy drugiego człowieka, tak że on umrze, ma ponieść śmierć+. 13  Ale jeśli nie zrobi tego umyślnie, a prawdziwy Bóg do tego dopuści, to będzie mógł uciec do miejsca, które ci wyznaczę+. 14  Jeśli jednak ktoś rozgniewa się na bliźniego i zabije go z premedytacją+, to masz go uśmiercić, choćbyś musiał go zabrać od mojego ołtarza+. 15  Kto uderzy swojego ojca albo swoją matkę, ma ponieść śmierć+. 16  „Jeżeli ktoś porwie innego człowieka+ i go sprzeda lub będzie przetrzymywał+, ma ponieść śmierć+. 17  „Każdy, kto złorzeczy swojemu ojcu lub swojej matce*, ma ponieść śmierć+. 18  „Jeżeli w czasie kłótni jeden człowiek uderzy drugiego kamieniem lub pięścią* i ten nie umrze, ale będzie przykuty do łóżka, 19  to jeśli wstanie i będzie mógł wychodzić na zewnątrz, podpierając się laską, wtedy ten, kto go uderzył, nie poniesie kary. Będzie jedynie dawał mu odszkodowanie za stracony czas pracy, dopóki tamten całkowicie nie wyzdrowieje. 20  „Jeżeli ktoś uderzy kijem i zabije swojego niewolnika lub niewolnicę, to ma zostać ukarany+. 21  Jeśli jednak niewolnik przeżyje dzień lub dwa, to pan nie poniesie kary, bo niewolnik jest jego własnością. 22  „Jeżeli mężczyźni biją się i wyrządzą krzywdę kobiecie w ciąży, tak że ona przedwcześnie urodzi*+, ale nikt nie umrze*, to sprawca musi zapłacić odszkodowanie, jakiego za zgodą sędziów zażąda od niego mąż tej kobiety+. 23  Ale jeśli ktoś poniesie śmierć, to należy dać życie za życie*+, 24  oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę+, 25  oparzenie za oparzenie, ranę za ranę, cios za cios. 26  „Jeżeli ktoś uderzy swojego niewolnika lub niewolnicę w oko i je wybije, to w ramach odszkodowania pozwoli takiej osobie odejść wolno+. 27  Jeśli wybije niewolnikowi lub niewolnicy ząb, to w ramach odszkodowania pozwoli takiej osobie odejść wolno. 28  „Jeżeli byk pobodzie mężczyznę lub kobietę i ktoś taki umrze, to byka należy ukamienować+, a jego mięsa nie wolno jeść. Właściciel byka nie zostanie ukarany. 29  Jeśli jednak byk już wcześniej bódł, a właściciel — choć zwracano mu na to uwagę — nie pilnował byka i ten zabił mężczyznę lub kobietę, to byk zostanie ukamienowany, a jego właściciel także ma ponieść śmierć. 30  Gdyby na właściciela byka nałożono okup*, to ma zapłacić za swoje życie* taką cenę, jaką mu wyznaczono. 31  Prawo to należy zastosować wobec właściciela byka również wtedy, gdy byk zabodzie chłopca lub dziewczynkę. 32  Jeśli byk zabodzie niewolnika lub niewolnicę, to właściciel da ich panu 30 syklów*, a byk zostanie ukamienowany. 33  „Jeżeli ktoś zostawi odkryty dół albo jeżeli wykopie dół i go nie przykryje, a wpadnie do niego byk lub osioł, 34  to ten człowiek ma wyrównać właścicielowi stratę+. Wypłaci mu odpowiednią sumę pieniędzy, a martwe zwierzę będzie należeć do niego. 35  Jeżeli czyjś byk ranił śmiertelnie innego byka, to właściciele sprzedadzą żywego byka i podzielą się zapłatą za niego. Mają się też podzielić martwym bykiem. 36  Gdyby jednak właściciel wiedział, że byk bodzie, ale go nie pilnował, to jako odszkodowanie ma dać byka za byka, a martwe zwierzę będzie należeć do niego.

Przypisy

Lub „pozwoli ją wykupić”.
Lub „zdradziecko”.
Lub „przeklina swojego ojca lub swoją matkę”.
Możliwe też „jakimś narzędziem”.
Lub „nikt nie odniesie poważnych obrażeń”.
Dosł. „wyjdą z niej dzieci”.
Lub „duszę za duszę”.
Lub „od właściciela byka zażądano zadośćuczynienia”.
Lub „duszę”.
Sykl odpowiadał 11,4 g. Zob. Dodatek B14.