Daniela 1:1-21

  • Babilończycy oblegają Jerozolimę (1, 2)

  • Specjalne szkolenie dla młodych jeńców z rodu królewskiego (3-5)

  • Wierność czterech Hebrajczyków poddana próbie (6-21)

1  W trzecim roku panowania Jehojakima+, króla Judy, Nabuchodonozor*, król Babilonu, przybył pod Jerozolimę i zaczął ją oblegać+.  Po pewnym czasie Jehowa wydał w jego rękę Jehojakima, króla Judy+, oraz część sprzętów z domu* prawdziwego Boga. Nabuchodonozor zabrał je do ziemi Szinear*+, do domu* swojego boga, i umieścił je w skarbcu swojego boga+.  Potem król rozkazał Aszpenazowi, przełożonemu dworzan, żeby przyprowadził niektórych Izraelitów*, a wśród nich potomków królewskich i dzieci dostojników+.  Miał wybrać młodych ludzi* bez żadnej wady, którzy dobrze się prezentowali, odznaczali się mądrością, wiedzą i rozeznaniem+ i nadawali się do pełnienia służby w pałacu królewskim. Miał ich nauczyć pisma* i języka Chaldejczyków.  Poza tym król polecił dostarczać im codziennie porcję przysmaków ze swojego stołu oraz wino, które pijał. Mieli być szkoleni* przez trzy lata, żeby później rozpocząć służbę u króla.  Wśród nich było kilku młodzieńców z plemienia* Judy: Daniel*+, Chananiasz*, Miszael* i Azariasz*+.  Przełożony dworzan nadał im imiona*: Danielowi dał imię Belteszaccar+, Chananiaszowi — Szadrach, Miszaelowi — Meszach, Azariaszowi — Abed-Nego+.  Ale Daniel postanowił w sercu, że nie skala się przysmakami ze stołu króla ani winem, które on pijał. Poprosił więc przełożonego dworzan, żeby nie musiał się w ten sposób kalać.  A prawdziwy Bóg sprawił, że przełożony dworzan okazywał Danielowi przychylność* i miłosierdzie+. 10  Dworzanin ten powiedział jednak do Daniela: „Boję się swojego pana, króla, który postanowił, co macie pić i jeść. A jeśli zobaczy, że wyglądacie gorzej niż inni młodzi ludzie* w waszym wieku? Przez was król uzna mnie* za winnego”. 11  Wtedy Daniel zwrócił się do opiekuna, którego przełożony dworzan ustanowił nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem: 12  „Proszę cię, wypróbuj swoich sług przez 10 dni — niech nam dają do jedzenia warzywa, a do picia wodę. 13  Potem zobaczysz, jak wyglądamy w porównaniu z młodymi ludźmi*, którzy jedzą przysmaki ze stołu królewskiego. I wtedy zdecydujesz, co z nami zrobić”. 14  Opiekun zgodził się na ich propozycję i poddał ich dziesięciodniowej próbie. 15  A po 10 dniach wyglądali lepiej i zdrowiej* niż wszyscy młodzi ludzie*, którzy karmili się ze stołu królewskiego. 16  Dlatego opiekun dalej dawał im warzywa zamiast przeznaczonych dla nich przysmaków i wina. 17  I tych czterech młodzieńców* prawdziwy Bóg obdarzył wiedzą, mądrością oraz umiejętnością wnikania we wszelkie pisma. Daniel otrzymał też umiejętność wyjaśniania wszelkiego rodzaju wizji i snów+. 18  Kiedy nadszedł czas wyznaczony przez króla Nabuchodonozora+, przełożony dworzan przyprowadził do niego wszystkich młodych ludzi. 19  Król porozmawiał z nimi i w całej grupie nie znalazł się nikt taki jak Daniel, Chananiasz, Miszael oraz Azariasz+. Zaczęli więc usługiwać królowi. 20  I król stwierdził, że w każdej sprawie wymagającej mądrości i zrozumienia, o którą ich pytał, dziesięciokrotnie przewyższają wszystkich kapłanów zajmujących się magią i zaklinaczy+ w całym jego królestwie. 21  Daniel pozostał tam aż do pierwszego roku króla Cyrusa+.

Przypisy

Lub „Nebukadneccar”.
Lub „ze świątyni”.
Czyli do Babilonii.
Lub „świątyni”.
Dosł. „synów Izraela”.
Dosł. „dzieci”.
Lub „zapoznać z pismami”.
Możliwe też „żywieni”.
Imię to znaczy „Jehowa pomaga”.
Imię to może znaczyć „któż jest jak Bóg?”.
Imię to znaczy „Jehowa okazał przychylność”.
Imię to znaczy „moim sędzią jest Bóg”.
Dosł. „z synów”.
Chodzi o imiona babilońskie.
Lub „życzliwość”.
Dosł. „moją głowę”.
Dosł. „dzieci”.
Dosł. „dziećmi”.
Dosł. „tłusto na ciele”.
Dosł. „dzieci”.
Dosł. „dzieci”.