Dzieje Apostolskie 1:1-26
1 W swoim pierwszym sprawozdaniu, Teofilu, opisałem wszystko, czego Jezus dokonał i czego nauczał+,
2 aż do dnia, gdy pod wpływem ducha świętego udzielił wskazówek wybranym przez siebie apostołom+ i został zabrany do nieba+.
3 Po tym, co wycierpiał, dawał im wiele przekonujących dowodów, że żyje+. Ukazywał im się przez 40 dni i mówił o Królestwie Bożym+.
4 Spotykając się z nimi, nakazywał im: „Nie opuszczajcie Jerozolimy+, ale czekajcie na to, co obiecał Ojciec+, a o czym usłyszeliście ode mnie.
5 Bo Jan chrzcił wodą, lecz wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni duchem świętym”+.
6 Kiedy więc zebrali się razem, zapytali Jezusa: „Panie, czy teraz przywrócisz królestwo Izraelowi?”+.
7 Powiedział im: „Nie musicie wiedzieć, kiedy coś się wydarzy. Czasy i pory są pod kontrolą* Ojca+.
8 Gdy zstąpi na was duch święty, otrzymacie moc+ i będziecie moimi świadkami+ w Jerozolimie+, w całej Judei, Samarii+ i aż do najdalszego miejsca na ziemi*”+.
9 Kiedy to powiedział, zobaczyli, jak unosi się w górę, aż w końcu zakrył go obłok i stracili go z oczu+.
10 Gdy jeszcze wpatrywali się w niebo, nagle stanęli obok nich dwaj mężczyźni w białych szatach+
11 i rzekli: „Galilejczycy, czemu stoicie i wpatrujecie się w niebo? Jezus, który był z wami, a został zabrany do nieba, powróci* w taki sam sposób, w jaki widzieliście, że odchodzi do nieba”.
12 Potem zeszli z Góry Oliwnej, leżącej w pobliżu Jerozolimy zaledwie w odległości drogi szabatowej*, i wrócili do miasta+.
13 Kiedy tam przybyli, weszli do górnego pomieszczenia w domu, w którym się zatrzymali. W grupie tej byli: Piotr, Jan, Jakub, Andrzej, Filip, Tomasz, Bartłomiej, Mateusz, Jakub — syn Alfeusza, Szymon zwany Gorliwym i Judas — syn Jakuba+.
14 Wszyscy oni jednomyślnie spędzali czas na modlitwie. Razem z nimi była też Maria, matka Jezusa, i inne kobiety+, a także jego bracia+.
15 W tych dniach Piotr stanął pośród zebranych braci (ogółem było tam około 120 osób) i rzekł:
16 „Bracia, koniecznie musiały się spełnić prorocze słowa z Pism, jakie duch święty wypowiedział ustami Dawida. Dotyczyły one Judasza+, który przyprowadził tych, co aresztowali Jezusa+.
17 A przecież był jednym z nas+, została mu powierzona ta sama służba.
18 (Gdy otrzymał zapłatę za nieprawy postępek+, kupił pole. A potem spadł głową w dół i się roztrzaskał*, tak iż wypłynęły wszystkie jego wnętrzności+.
19 Wieść o tym rozeszła się wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy i pole to nazwano w ich języku Akeldama, czyli Pole Krwi).
20 W Księdze Psalmów napisano: ‚Niech jego dom opustoszeje, niech już nikt tam nie mieszka’+ oraz ‚Jego urząd nadzorcy niech przejmie ktoś inny’+.
21 Jest więc konieczne, żeby wybrać jednego z mężczyzn, którzy nam towarzyszyli przez cały ten czas, gdy wśród nas działał* Pan Jezus —
22 począwszy od chwili, kiedy został ochrzczony przez Jana+, aż do dnia, gdy został zabrany do nieba+ — by mógł razem z nami dawać świadectwo o jego zmartwychwstaniu”+.
23 Zaproponowali dwóch: Józefa nazywanego Barsabbasem oraz Justusem, a także Macieja.
24 Następnie pomodlili się: „Jehowo*, Ty znasz serca wszystkich+. Wskaż nam, którego z tych dwóch mężczyzn wybrałeś,
25 żeby zajął miejsce Judasza. Bo on porzucił tę służbę i urząd apostoła i poszedł swoją własną drogą”+.
26 Rzucili więc losy+ i los padł na Macieja. I dołączono go do grona 11 apostołów*.
Przypisy
^ Lub „leżą w kompetencji”.
^ Lub „aż po krańce ziemi”.
^ Dosł. „przyjdzie”.
^ Chodzi o odległość, jaką Żydom pozwalano pokonać w szabat. Było to ok. 1 km.
^ Lub „pękł na pół”.
^ Dosł. „wchodził i wychodził”.
^ Zob. Dodatek A5.
^ Czyli uznano go za takiego samego apostoła jak pozostałych 11.
