Dzieje Apostolskie 15:1-41
15 Wtedy przybyli tam niektórzy z Judei i zaczęli nauczać braci: „Jeśli nie dacie się obrzezać zgodnie z Prawem Mojżeszowym*+, nie zostaniecie wybawieni”.
2 Gdy między nimi a Pawłem i Barnabasem doszło do niemałych tarć i sporów, ustalono, że Paweł i Barnabas oraz kilku innych uda się w tej sprawie* do apostołów i starszych w Jerozolimie+.
3 Członkowie zboru odprowadzili ich więc kawałek drogi, a potem szli oni dalej przez Fenicję i Samarię i opowiadali ze szczegółami o nawróceniu ludzi z innych narodów, sprawiając wszystkim braciom wielką radość.
4 Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali życzliwie przyjęci przez zbór oraz apostołów i starszych i opowiedzieli o wielu rzeczach, których Bóg przez nich dokonał.
5 Ale niektórzy z wierzących, należący wcześniej do stronnictwa* faryzeuszy, powstali z miejsc i powiedzieli: „Koniecznie trzeba ich obrzezać i im nakazać, żeby przestrzegali Prawa Mojżeszowego”+.
6 Apostołowie i starsi zebrali się więc, żeby rozpatrzyć tę sprawę.
7 Po burzliwej dyskusji* wstał Piotr i rzekł do nich: „Bracia, dobrze wiecie, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, żeby ludzie z innych narodów usłyszeli z moich ust dobrą nowinę i uwierzyli+.
8 Bóg, który zna serca+, potwierdził, że darzy ich uznaniem, dając im ducha świętego+ tak samo jak nam.
9 Pokazał, że nie ma dla Niego żadnej różnicy między nami a nimi+, i ze względu na ich wiarę oczyścił ich serca+.
10 Dlaczego więc teraz wystawiacie Boga na próbę, nakładając na kark uczniów jarzmo+, którego ani nasi przodkowie, ani my nie mogliśmy udźwignąć?+
11 Wierzymy, że zarówno my, jak i oni zostaniemy wybawieni dzięki niezasłużonej życzliwości Pana Jezusa”+.
12 Wtedy wszyscy obecni zamilkli i zaczęli się przysłuchiwać relacji Barnabasa i Pawła o tym, jak wielu znaków i cudów* Bóg przez nich dokonał wśród innych narodów.
13 Gdy oni skończyli mówić, zabrał głos Jakub: „Bracia, posłuchajcie mnie.
14 Symeon*+ wyczerpująco opowiedział, jak Bóg po raz pierwszy zwrócił uwagę na inne narody, żeby wybrać spośród nich lud, który by nosił Jego imię+.
15 I jest to zgodne ze słowami zapisanymi w pismach proroków:
16 ‚Potem wrócę i na nowo postawię dom* Dawidowy, który upadł. Podniosę go z ruin i odbuduję,
17 żeby pozostali z tego narodu pilnie szukali mnie, Jehowy*, razem z ludźmi ze wszystkich narodów nazwanymi od mojego imienia. Tak mówi Jehowa*, który dokonuje tych rzeczy+,
18 wiadomych już od dawna’+.
19 Dlatego moje zdanie* jest takie: Nie należy robić trudności ludziom z innych narodów, którzy się nawracają do Boga+.
20 Wystarczy im napisać, żeby powstrzymywali się od tego, co ofiarowano bożkom*+, od niemoralnych kontaktów seksualnych*+, od mięsa uduszonych* zwierząt i od krwi+.
21 Bo od najdawniejszych czasów w każdym mieście byli ludzie, którzy przekazywali słowa Mojżesza. Jego pisma odczytuje się w synagogach w każdy szabat”+.
22 Wtedy apostołowie i starsi oraz cały zbór postanowili wybrać spośród siebie Judasa nazywanego Barsabbasem i Sylasa+ — którzy przewodzili braciom — i wysłać ich do Antiochii razem z Pawłem i Barnabasem.
23 Napisali i przekazali za ich pośrednictwem taki list:
„Do braci w Antiochii+, Syrii i Cylicji pochodzących z innych narodów od apostołów i starszych, waszych braci: Przyjmijcie nasze pozdrowienia!
24 Usłyszeliśmy, że niektórzy spośród nas przybyli do was bez naszego upoważnienia i zaniepokoili was swoimi słowami+, zasiali w waszych umysłach* zamęt.
25 Dlatego po wypracowaniu jednomyślnego stanowiska postanowiliśmy posłać do was wybranych mężczyzn razem z naszym drogim Barnabasem i Pawłem —
26 którzy dla imienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa, ryzykowali życie*+.
27 Wysyłamy więc Judasa i Sylasa, żeby też ustnie przekazali wam to samo+.
28 Bo duch święty+ i my sami uznaliśmy za słuszne nie nakładać na was dodatkowego ciężaru, z wyjątkiem następujących rzeczy koniecznych:
29 Macie powstrzymywać się od tego, co ofiarowano bożkom+, od krwi+, od mięsa uduszonych* zwierząt+ i od niemoralnych kontaktów seksualnych*+. Jeśli będziecie się tego starannie wystrzegać, dobrze się wam powiedzie. Bądźcie zdrowi*!”.
30 Wysłani mężczyźni przybyli więc do Antiochii, zebrali wszystkich i przekazali im list.
31 A oni, gdy go przeczytali, ucieszyli się z jego zachęcającej treści.
32 Judas i Sylas, którzy byli też prorokami, zachęcali i umacniali braci wieloma przemówieniami+.
33 Spędzili tam jakiś czas, po czym bracia wyprawili ich z powrotem z życzeniami bezpiecznej drogi*.
34 ——*
35 A Paweł i Barnabas pozostali w Antiochii. Nauczali tam i razem z wieloma innymi głosili dobrą nowinę, słowo Jehowy*.
36 Po jakimś czasie Paweł powiedział do Barnabasa: „Wróćmy do każdego z miast, w których głosiliśmy słowo Jehowy*, i odwiedźmy tam braci, żeby zobaczyć, jak się mają”+.
37 Barnabas był zdecydowany zabrać ze sobą Jana nazywanego Markiem+.
38 Ale Paweł nie chciał, żeby go zabrali, skoro w Pamfilii ich opuścił i już z nimi nie działał+.
39 Wtedy wybuchła między nimi gwałtowna kłótnia, tak iż się rozdzielili. Barnabas+ wziął ze sobą Marka i odpłynął na Cypr.
40 A Paweł wybrał Sylasa i powierzony przez braci niezasłużonej życzliwości Jehowy*+, wyruszył w drogę.
41 Przemierzał Syrię i Cylicję i umacniał zbory.
Przypisy
^ Lub „według zwyczaju Mojżeszowego”.
^ Lub „w związku z tym sporem”.
^ Lub „sekty”.
^ Lub „wielkim sporze”.
^ Lub „proroczych znaków”.
^ Inna forma imienia Szymon (Piotr).
^ Lub „szałas; namiot”.
^ Zob. Dodatek A5.
^ Zob. Dodatek A5.
^ Lub „rozstrzygnięcie”.
^ Lub „niewykrwawionych”.
^ Dosł. „rozpusty”. Gr. porneía. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „rzeczy skalanych przez bożki”.
^ Lub „duszach”.
^ Lub „swoje dusze”.
^ Lub „do widzenia”.
^ Dosł. „rozpusty”. Gr. porneía. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „niewykrwawionych”.
^ Lub „odesłali ich w pokoju”.
^ Zob. Dodatek A3.
^ Zob. Dodatek A5.
^ Zob. Dodatek A5.
^ Zob. Dodatek A5.
