Estery 1:1-22

  • Uczta króla Aswerusa w Suzie (1-9)

  • Królowa Waszti odmawia przybycia (10-12)

  • Król radzi się mędrców (13-20)

  • Dekret królewski (21, 22)

1  Wydarzyło się to za dni Aswerusa*, który panował nad 127 prowincjami+, od Indii po Etiopię*.  Zasiadał on wtedy na królewskim tronie na zamku* w Suzie+.  W trzecim roku swojego panowania wyprawił ucztę dla wszystkich swoich książąt i sług. Przybyli do niego wojskowi z Persji+ i Medii+, dostojnicy oraz książęta prowincji.  Aswerus aż 180 dni pokazywał im bogactwa swojego olśniewającego królestwa i roztaczał przed nimi blask i wspaniałość swojego majestatu.  Po tym czasie król wyprawił siedmiodniową ucztę dla wszystkich, którzy przebywali na zamku* w Suzie — zarówno dla wielkich, jak i małych. Odbyła się ona na dziedzińcu ogrodu przy pałacu królewskim.  Dziedziniec ozdabiały zasłony z lnu, delikatnej bawełny i błękitnej tkaniny, które sznurami z delikatnego materiału i purpurowej wełny przymocowano do srebrnych pierścieni na marmurowych kolumnach. Na posadzce z porfiru, masy perłowej oraz białego i czarnego marmuru ustawiono złote i srebrne sofy.  Wino podawano w złotych kielichach*, a każdy kielich był niepowtarzalny. Wina było mnóstwo, stosownie do bogactwa króla.  Przestrzegano zasady, by nikogo nie przymuszać do picia*, bo król ustalił z zarządcami pałacu, że każdy sam może o tym decydować.  Natomiast królowa Waszti+ wyprawiła ucztę dla kobiet w domu* królewskim Aswerusa. 10  Siódmego dnia, gdy wino wprawiło króla w dobry nastrój, zwrócił się do Mehumana, Bizzety, Charbony+, Bigty, Abagty, Zetara i Karkasa — siedmiu dworzan, swoich osobistych sług — 11  i polecił, żeby przyprowadzili królową Waszti w królewskim nakryciu głowy*. Chciał pokazać ludowi i książętom jej urodę, bo była bardzo piękna. 12  Jednak królowa Waszti odmawiała przybycia na rozkaz króla, który przekazali jej dworzanie. Wtedy król bardzo się oburzył, wręcz ogarnęła go wściekłość. 13  Zwrócił się do mędrców obeznanych w procedurach prawnych*, ponieważ we wszystkich sprawach król konsultował się ze znawcami prawa i sądownictwa. 14  Do jego najbliższych doradców należeli: Karszena, Szetar, Admata, Tarszisz, Meres, Marsena i Memuchan — siedmiu książąt+ Persji i Medii, którzy mieli dostęp do króla i zajmowali najwyższe stanowiska w królestwie. 15  Król zapytał ich: „Jak według prawa należy postąpić z królową Waszti, skoro nie posłuchała rozkazu króla Aswerusa, który przekazali jej dworzanie?”. 16  Na to Memuchan oświadczył w obecności króla i książąt: „Królowa Waszti zawiniła nie tylko wobec króla+, ale także wobec wszystkich książąt i ludów we wszystkich prowincjach króla Aswerusa. 17  Kiedy wszystkie żony dowiedzą się o tym, jak postąpiła królowa, zaczną pogardzać swoimi mężami. Powiedzą: ‚Król Aswerus polecił przyprowadzić do siebie królową Waszti, ale ona odmówiła i nie przyszła’. 18  Jeszcze dziś żony książąt Persji i Medii, które usłyszały, jak zachowała się królowa, zaczną tak samo mówić do swoich mężów, przez co będzie się szerzyć brak szacunku i złość. 19  Jeżeli królowi wydaje się to dobre, niech wyda dekret królewski, który zostanie wpisany do nieodwołalnych praw Persji i Medii+. Niech dekret stanowi, że Waszti już nigdy więcej nie będzie wolno przychodzić do króla Aswerusa. Niech król odbierze jej godność królewską i przekaże innej kobiecie, lepszej niż ona. 20  A kiedy dekret króla ogłoszą po całym jego ogromnym królestwie, wtedy wszystkie żony będą okazywać szacunek swoim mężom, zarówno wielkim, jak i małym”. 21  Propozycja ta spodobała się królowi oraz książętom i król zrobił tak, jak zasugerował Memuchan. 22  Posłał więc listy do wszystkich prowincji królewskich+ — do każdej prowincji w jej własnym piśmie* i do każdego ludu w jego własnym języku. W listach ogłosił, że każdy mąż ma być panem* we własnym domu i ma używać języka swojego ludu.

Przypisy

Uważa się, że chodzi o Kserksesa I, syna Dariusza I Wielkiego.
Lub „Kusz”.
Lub „w pałacu; w twierdzy”.
Lub „w pałacu; w twierdzy”.
Lub „naczyniach”.
Lub „nie ograniczać w piciu”.
Lub „pałacu”.
Lub „turbanie”.
Lub „w precedensach”. Dosł. „w czasach”.
Lub „stylu pisania”.
Lub „księciem”.