Ezdrasza 3:1-13
3 Gdy nastał miesiąc siódmy+ i Izraelici* mieszkali już w swoich miastach, wszyscy jak jeden mąż zebrali się w Jerozolimie.
2 Jeszua+, syn Jehocadaka, i inni kapłani oraz Zerubbabel+, syn Szealtiela+, i jego bracia zabrali się do pracy i zbudowali ołtarz dla Boga Izraela, żeby składać na nim ofiary całopalne — zgodnie z tym, co jest napisane w Prawie Mojżesza+, sługi prawdziwego Boga.
3 Chociaż bali się okolicznych narodów, wznieśli ołtarz tam, gdzie stał poprzednio+, i zaczęli na nim składać poranne i wieczorne ofiary całopalne dla Jehowy+.
4 Potem według tego, co jest napisane w Prawie, obchodzili Święto Szałasów+, podczas którego codziennie składali wymaganą liczbę ofiar całopalnych+.
5 Oprócz stałych ofiar całopalnych+ składali też ofiary z okazji nowiu+ i wszystkich świąt+ ku czci Jehowy oraz dobrowolne ofiary+ od każdego, kto chętnie przynosił je dla Jehowy.
6 Zaczęli składać Jehowie całopalenia od pierwszego dnia miesiąca siódmego+, mimo że fundament świątyni Jehowy nie był jeszcze położony.
7 Przekazali pieniądze kamieniarzom+ i rzemieślnikom+, a Sydończykom i Tyryjczykom dali żywność, napoje oraz oliwę za drewno cedrowe, które z upoważnienia Cyrusa, króla Persji+, sprowadzili drogą morską z Libanu do Joppy+.
8 W drugim roku po przybyciu do domu prawdziwego Boga w Jerozolimie, w miesiącu drugim, Zerubbabel, syn Szealtiela, i Jeszua, syn Jehocadaka, oraz pozostali ich bracia — kapłani i Lewici, a także wszyscy, którzy wrócili z niewoli do Jerozolimy+ — rozpoczęli odbudowę. Do nadzorowania prac przy domu Jehowy wyznaczyli Lewitów w wieku od 20 lat wzwyż.
9 Tak więc Lewici — Jeszua, jego synowie i bracia, Kadmiel i jego synowie, synowie Judy razem z synami Chenadada+ oraz ich synami i braćmi — zaczęli wspólnie nadzorować tych, którzy pracowali przy domu prawdziwego Boga.
10 Kiedy budowniczowie położyli fundament świątyni Jehowy+, kapłani w swoich urzędowych szatach ustawili się tam z trąbami+, a synowie Asafa, Lewici, z czynelami, żeby wysławiać Jehowę według wskazówek Dawida, króla Izraela+.
11 Zaczęli dziękować Jehowie i Go wysławiać, śpiewając na zmianę+ słowa: „Bo jest dobry, bo Jego lojalna miłość do Izraela trwa wiecznie”+. A cały lud wznosił głośne okrzyki, wychwalając Jehowę, ponieważ położono fundament domu Jehowy.
12 Wielu kapłanów, Lewitów i głów rodów — starszych ludzi, którzy widzieli poprzedni dom+ — głośno płakało, gdy patrzyło, jak powstaje fundament tego domu. A wielu innych na cały głos wykrzykiwało z radości+.
13 Nie dało się odróżnić okrzyków radości od płaczu. Ludzie krzyczeli tak głośno, że było ich słychać z daleka.
Przypisy
^ Dosł. „synowie Izraela”.
