Ezechiela 13:1-23

  • Proroctwo przeciw fałszywym prorokom (1-16)

    • Ściana otynkowana wapnem runie (10-12)

  • Proroctwo przeciw fałszywym prorokiniom (17-23)

13  I Jehowa znów do mnie przemówił:  „Synu człowieczy, prorokuj przeciwko prorokom Izraela+, powiedz tym, którzy wypowiadają swoje własne proroctwa*+: ‚Posłuchajcie słowa Jehowy.  Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Biada głupim prorokom, którzy głoszą to, co im dyktuje serce*, chociaż nic nie widzieli!+  Twoi prorocy, Izraelu, stali się podobni do lisów wśród ruin.  Nie pójdą do wyłomów w kamiennych murach, żeby je naprawić dla domu Izraela+ i żeby Izrael mógł się ostać w bitwie w dniu Jehowy”+.  „Oglądają fałszywe wizje i zapowiadają kłamstwo. Głoszą: ‚Tak mówi Jehowa’ i czekają, że ich słowa się spełnią, chociaż Jehowa wcale ich nie posłał+.  Czy wizja, którą widzicie, nie jest fałszywa i czy nie zapowiadacie kłamstwa, gdy głosicie: ‚Tak mówi Jehowa’, chociaż ja nic nie mówiłem?”’.  „‚Dlatego Wszechwładny Pan, Jehowa, rzekł: „‚Ponieważ to, co głosicie jest kłamstwem, ponieważ wasze wizje są fałszywe, więc ja występuję przeciwko wam’. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy”+.  Moja ręka zwróciła się przeciw prorokom, którzy mają fałszywe wizje i głoszą kłamstwo+. Nie znajdą się wśród ludzi, którym ufam, nie zostaną ujęci w spisach domu Izraela i nie wrócą do jego ziemi. I przekonają się, że ja jestem Wszechwładny Pan, Jehowa+. 10  A wszystko to dlatego, że sprowadzili mój lud na manowce, mówiąc: „Jest pokój!”, chociaż nie ma pokoju+. Buduje się prowizoryczną ścianę, a oni tynkują ją wapnem*+. 11  „Powiedz tym, którzy ją tynkują, że ona runie. Nadciągnie gwałtowna ulewa, spadną bryły gradu*, rozszaleje się wichura i ściana się rozpadnie+. 12  A kiedy runie, zapytają ich: ‚Gdzie się podział tynk, który położyliście?’+. 13  „Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚To ja w swej wielkiej złości sprowadzę potężną wichurę, w swoim oburzeniu — gwałtowną ulewę i bryły gradu. I spowoduję wielkie zniszczenie, bo jestem bardzo rozgniewany. 14  Zburzę ścianę, którą otynkowaliście wapnem, sprawię, że runie na ziemię i zostanie odsłonięty jej fundament. Kiedy miasto upadnie, zginiecie w nim. I przekonacie się, że ja jestem Jehowa’. 15  „‚Gdy wywrę cały swój gniew na tej ścianie i na tych, którzy ją tynkują wapnem, powiem do was: „Nie ma już ściany ani tych, którzy ją tynkują+. 16  Nie ma proroków Izraela, tych, którzy prorokują Jerozolimie i przekazują jej wizje pokoju, chociaż nie ma pokoju”’+. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy. 17  „Synu człowieczy, zwróć się przeciwko córkom swego ludu, które wypowiadają swoje własne proroctwa, prorokuj przeciwko nim. 18  Powiedz im: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Biada kobietom, które zszywają opaski na każdą rękę* i zasłony na każdą głowę, żeby zastawiać sidła na ludzi*! Czy zastawiacie sidła na mój lud*, a próbujecie zachować własne życie*? 19  Czy będziecie mnie znieważać przed moim ludem dla paru garści jęczmienia i paru kawałków chleba+, okłamując mój lud, który słucha waszych kłamstw, i uśmiercając tych*, którzy nie powinni umrzeć, a zachowując przy życiu tych*, którzy nie powinni żyć?”’+. 20  „Dlatego tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Posłuchajcie, kobiety! Rozprawię się z waszymi opaskami, których używacie do zastawiania sideł na ludzi*, jak gdyby to były ptaki. Zerwę je z waszych rąk i uwolnię tych, na których zastawiacie sidła jak na ptaki. 21  Zerwę wasze zasłony i wyzwolę swój lud z waszych rąk, tak iż nie będzie go już można złapać w sidła. I przekonacie się, że ja jestem Jehowa+. 22  Bo przez swoje kłamstwa przygnębiałyście prawego+, chociaż ja nie zadawałem mu bólu, i wzmacniałyście rękę niegodziwca+, żeby nie zawrócił ze złej drogi i nie pozostał przy życiu+. 23  Dlatego nie będziecie już oglądać fałszywych wizji i zajmować się wróżbiarstwem+. Uwolnię swój lud z waszych rąk i przekonacie się, że ja jestem Jehowa’”.

Przypisy

Lub „prorokują z własnego serca”.
Dosł. „chodzą za swoim duchem”.
Czyli cienką wewnętrzną ścianę pokrywają tynkiem, żeby sprawiała wrażenie solidnej.
Dosł. „a wy, bryły gradu, spadniecie”.
Chodzi o opaski, którym przypisywano moc magiczną, zawiązywane na łokciach lub nadgarstkach.
Lub „dusze”.
Lub „dusze mojego ludu”.
Lub „dusze”.
Lub „dusze”.
Lub „dusze”.
Lub „dusze”.