Ezechiela 20:1-49
20 W roku siódmym*, 10 dnia miesiąca piątego, przyszli do mnie niektórzy starsi Izraela i usiedli przede mną, żeby wypytywać Jehowę.
2 Jehowa przemówił wtedy do mnie:
3 „Synu człowieczy, przekaż starszym Izraela: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Przychodzicie mnie wypytywać? Przysięgam na swoje życie*, że nie będę odpowiadał na wasze pytania”+. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy’.
4 „Czy jesteś gotowy ich osądzić*? Czy jesteś gotowy ich osądzić, synu człowieczy? Opowiedz im o obrzydliwych rzeczach, jakich się dopuszczali ich przodkowie+.
5 Przekaż im: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „W dniu, w którym wybrałem Izraela+, złożyłem przysięgę* potomkom Jakuba* i dałem im się poznać w ziemi egipskiej+. Tak, złożyłem im przysięgę i powiedziałem: ‚Ja jestem Jehowa, wasz Bóg’.
6 W tym dniu przysiągłem im, że ich wyprowadzę z Egiptu i zaprowadzę do ziemi, którą dla nich upatrzyłem, do ziemi mlekiem i miodem płynącej+. Była ona najpiękniejszą* ze wszystkich krain.
7 Następnie rzekłem do nich: ‚Niech każdy z was odrzuci obrzydliwe rzeczy, w stronę których kierują się wasze oczy. Nie kalajcie się odrażającymi bożkami* egipskimi+. Ja jestem Jehowa, wasz Bóg’+.
8 „‚„Ale oni zbuntowali się przeciw mnie i nie chcieli mnie słuchać. Nie odrzucili obrzydliwych rzeczy, w stronę których kierowały się ich oczy, nie porzucili odrażających bożków egipskich+. Zapowiedziałem więc, że dam upust swojej złości na nich, że wyleję na nich cały swój gniew w ziemi egipskiej.
9 Ale zacząłem działać ze względu na swoje imię, żeby nie było bezczeszczone na oczach narodów, wśród których żyli+ — dałem im się poznać na oczach tych narodów, kiedy wyprowadziłem ich z Egiptu+.
10 Wyprowadziłem ich z Egiptu i zaprowadziłem na pustkowie+.
11 „‚„Dałem im wtedy swoje ustawy, sprawiłem, że poznali moje rozporządzenia+, żeby człowiek, który ich przestrzega, mógł żyć+.
12 Dałem im też swoje szabaty+ jako znak między mną a nimi+, żeby zrozumieli, że to ja, Jehowa, ich uświęcam.
13 „‚„Ale oni, dom Izraela, zbuntowali się na pustkowiu przeciwko mnie+. Nie postępowali zgodnie z moimi ustawami, odrzucili moje rozporządzenia, których przestrzeganie zapewnia życie. I haniebnie bezcześcili moje szabaty. Zapowiedziałem więc, że dam upust swojemu wielkiemu gniewowi na nich, żeby ich wytracić na pustkowiu+.
14 Zacząłem działać ze względu na swoje imię, żeby nie było bezczeszczone na oczach narodów, które widziały, jak ich wyprowadziłem+.
15 I przysiągłem im na pustkowiu, że nie wprowadzę ich do ziemi, którą im dałem+ — do ziemi mlekiem i miodem płynącej+, najpiękniejszej* ze wszystkich krain —
16 ponieważ odrzucili moje rozporządzenia i nie postępowali zgodnie z moimi ustawami, a moje szabaty bezcześcili. A wszystko to dlatego, że ich serce lgnęło do odrażających bożków+.
17 „‚„Ale użaliłem się* nad nimi i ich nie zniszczyłem, nie wytraciłem ich na pustkowiu.
18 I powiedziałem tam ich synom+: ‚Nie postępujcie jak wasi przodkowie*+, nie przestrzegajcie ich rozporządzeń, nie kalajcie się ich odrażającymi bożkami.
19 Ja jestem Jehowa, wasz Bóg. Postępujcie zgodnie z moimi ustawami i przestrzegajcie moich rozporządzeń, wprowadzajcie je w czyn+.
20 A moje szabaty uważajcie za święte+ — mają służyć za znak między mną a wami, żebyście wiedzieli, że ja, Jehowa, jestem waszym Bogiem’+.
21 „‚„Ale ich synowie zbuntowali się przeciw mnie+. Nie postępowali zgodnie z moimi ustawami, nie wprowadzali w czyn moich rozporządzeń, których przestrzeganie zapewnia życie, i bezcześcili moje szabaty. Zapowiedziałem więc, że dam upust swojej złości na nich, że na pustkowiu wyleję na nich cały swój gniew+.
22 Ale się powstrzymałem+. Zacząłem działać ze względu na swoje imię+, żeby nie było bezczeszczone na oczach narodów, które widziały, jak ich wyprowadziłem.
23 Ponadto przysiągłem im na pustkowiu, że ich rozproszę między narodami, że ich rozrzucę po krajach+,
24 ponieważ nie wprowadzali w czyn moich rozporządzeń, odrzucali moje ustawy+ i bezcześcili moje szabaty, a ich oczy kierowały się ku odrażającym bożkom ich przodków+.
25 Dopuściłem też, żeby trzymali się złych przepisów i rozporządzeń, które nie mogły im zapewnić życia+.
26 I pozwoliłem, żeby kalali się swoimi ofiarami — paląc w ogniu* każde pierworodne dziecko+. Zrobiłem to, żeby ich zniszczyć i żeby się przekonali, że ja jestem Jehowa”’.
27 „Dlatego, synu człowieczy, tak przemów do domu Izraela: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Również pod tym względem wasi przodkowie mnie znieważali, że postępowali wobec mnie niewiernie.
28 Wprowadziłem ich do ziemi, którą przysiągłem im dać+. A oni na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym bujnym drzewem+, które zobaczyli, zaczęli składać ofiary, dary ofiarne, które mnie obrażały. Przynosili tam ofiary o przyjemnej* woni i wylewali ofiary płynne.
29 Zapytałem więc ich: ‚Co to za święte wzniesienie, na które chodzicie?’”’. (Po dziś dzień jest ono nazywane Świętym Wzniesieniem)+.
30 „Powiedz więc domowi Izraela: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Czy nie kalacie się tak samo jak wasi przodkowie, uprawiając duchową prostytucję ze swoimi odrażającymi bożkami?+
31 Czy nie kalacie się aż po dziś dzień, składając ofiary wszystkim swoim odrażającym bożkom, paląc w ogniu* swoich synów?+ A ja miałbym jeszcze odpowiadać na wasze pytania, domu Izraela?”’+.
„‚Przysięgam na swoje życie’, oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa, ‚że nie będę odpowiadał na wasze pytania+.
32 A to, o czym myślicie*, mówiąc: „Bądźmy jak inne narody, jak plemiona innych krajów, które oddają cześć* drewnu i kamieniowi”+, nigdy się nie zdarzy’”.
33 „‚Przysięgam na swoje życie’, oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa, ‚że będę panował nad wami jako król silną ręką i potężnym* ramieniem, dając upust swojej złości na was+.
34 Silną ręką i potężnym ramieniem, dając upust swojej złości, wyprowadzę was spośród ludów, pozbieram z krajów, do których zostaliście rozproszeni+.
35 Zaprowadzę was na pustkowie tych ludów i tam będę sądził się z wami twarzą w twarz+.
36 „‚Jak na pustkowiu ziemi egipskiej sądziłem się z waszymi przodkami, tak będę się sądził z wami’ — oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa.
37 ‚Każę wam przejść pod laską pasterską+ i zwiążę się z wami przymierzem.
38 Ale buntowników spośród was, tych, którzy przeciw mnie występują, usunę+. Wyprowadzę ich z kraju, w którym byli cudzoziemcami, ale do ziemi Izraela nie wejdą+. I przekonacie się, że ja jestem Jehowa’.
39 „Domu Izraela, tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Idźcie więc, niech każdy z was służy swoim odrażającym bożkom+. A jeśli potem nie będziecie mnie słuchać, to już więcej nie zbezcześcicie mojego świętego imienia swoimi ofiarami i swoimi odrażającymi bożkami’+.
40 „‚Bo na mojej świętej górze, na wysokiej górze Izraela’+, oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa, ‚będzie mi służyć cały dom Izraela, wszyscy w kraju+. Tam odniosę się do was przychylnie i będę domagał się waszych darów ofiarnych, najlepszych ofiar, wszystkich waszych świętych rzeczy+.
41 Gdy wyprowadzę was spośród ludów, pozbieram z krajów, do których zostaliście rozproszeni+, odniosę się do was przychylnie ze względu na przyjemną* woń waszych ofiar. I zostanę uświęcony wśród was na oczach narodów’+.
42 „‚Gdy was przyprowadzę do ziemi Izraela+, ziemi, którą przysiągłem dać waszym praojcom, przekonacie się, że ja jestem Jehowa+.
43 Przypomnicie tam sobie swoje postępowanie, wszystkie swoje postępki, którymi się skalaliście+, i będziecie się sobą* brzydzić z powodu wszystkich złych rzeczy, których się dopuszczaliście+.
44 Gdy ze względu na swoje imię nie potraktuję was stosownie do waszego złego postępowania, waszych haniebnych postępków, domu Izraela, przekonacie się, że ja jestem Jehowa’+. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy”.
45 Jehowa znów do mnie przemówił:
46 „Synu człowieczy, zwróć swoją twarz w stronę południową i skieruj swoje słowa na południe, prorokuj lasowi na południu.
47 Powiedz mu: ‚Posłuchaj słowa Jehowy. Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Wzniecam przeciw tobie ogień+, który pochłonie w tobie każde drzewo zielone i każde drzewo suche. Jego płomień nie zostanie zgaszony+ i przypiecze się od niego każda twarz, od południa po północ.
48 I wszyscy ludzie* zobaczą, że to ja, Jehowa, zapaliłem ten ogień, który nie zostanie ugaszony”’”+.
49 A ja powiedziałem: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo! Mówią o mnie: ‚Czy on zawsze musi mówić zagadkami*?’”.
Przypisy
^ Chodzi o siódmy rok pobytu króla Jehojachina, Ezechiela i innych Żydów na wygnaniu (zob. Eze 1:2).
^ Dosł. „jako żyję”. Tak samo w kolejnych wystąpieniach w rozdziale.
^ Lub „ogłosić im wyrok”.
^ Dosł. „podniosłem rękę”.
^ Dosł. „[potomkom] domu Jakuba”.
^ Lub „była ona ozdobą”.
^ Hebr. termin przetłumaczony tu na „odrażające bożki” może być spokrewniony ze słowem oznaczającym „gnój”. Używa się go w celu wyrażenia pogardy.
^ Lub „ozdoby”.
^ Dosł. „moje oko się użaliło”.
^ Lub „zgodnie z przepisami waszych przodków”.
^ Dosł. „przeprowadzając przez ogień”.
^ Dosł. „kojącej”.
^ Dosł. „przeprowadzając przez ogień”.
^ Dosł. „co wstępuje do waszego ducha”.
^ Lub „usługują; służą”.
^ Dosł. „wyciągniętym”.
^ Dosł. „kojącą”.
^ Dosł. „swoimi twarzami”.
^ Dosł. „wszelkie ciało”.
^ Lub „w przypowieściach”.
