Ezechiela 24:1-27
24 W roku dziewiątym*, 10 dnia miesiąca dziesiątego, Jehowa znów do mnie przemówił:
2 „Synu człowieczy, zapisz sobie tę datę*, ten dzień, bo właśnie dzisiaj król Babilonu zaatakował Jerozolimę+.
3 I opowiedz przypowieść* o tym buntowniczym domu:
„‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa:
„Postaw na ogniu kocioł*, postaw go i nalej do niego wody+.
4 Włóż do niego kawałki mięsa+, same wyborne części —udziec i łopatkę. Napełnij go najlepszymi kośćmi.
5 Weź najdorodniejszą owcę+ i ułóż pod kotłem drewno.
Ugotuj w nim mięso i ugotuj kości”’.
6 „Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa:
‚Biada miastu przelewającemu krew+, zardzewiałemu kotłowi, z którego rdzy nie sposób usunąć!
Wyciągaj z kotła mięso kawałek po kawałku+. Nie przebieraj ich*.
7 Bo w jego wnętrzu jest krew+. To miasto rozlało ją na nagiej skale.
Nie wylało jej na ziemię i nie przykryło jej ziemią+.
8 Ja też rozlałem jego krew na nagiej skale,żeby nie została przykryta,żeby wzbudziła we mnie złość i bym mógł mu odpłacić’+.
9 „Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa:
‚Biada miastu przelewającemu krew!+
Ułożę pod nim wielki stos.
10 Ułóż dużo drewna i rozpal ogień.
Mięso dobrze ugotuj, wywar wylej, a kości niech się zwęglą.
11 Pusty kocioł postaw na rozżarzonych węglach, żeby się rozgrzał,żeby miedź rozpaliła się do czerwoności,żeby nieczystość w nim się stopiła+, żeby ogień pochłonął jego rdzę.
12 Daremny trud! Tyle wysiłku,a gruba warstwa rdzy i tak nie zejdzie+.
Wrzuć kocioł do ognia razem z jego rdzą!’.
13 „‚Nieczystym uczyniło cię twoje bezwstydne postępowanie+. Próbowałem cię oczyścić, ale napotkałem z twojej strony opór. Nie staniesz się czyste, dopóki nie przeminie moja złość na ciebie+.
14 Ja, Jehowa, to powiedziałem i na pewno tak się stanie. Niezwłocznie przystąpię do działania — nie użalę się, niczego nie będę żałował+. Osądzą cię stosownie do twoich czynów, do twoich postępków’. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy”.
15 Jehowa znów do mnie przemówił:
16 „Synu człowieczy, jednym ciosem* odbiorę ci ukochaną+. Nie możesz się smucić*, płakać, nie możesz ronić łez.
17 Jęcz w milczeniu. Nie obchodź żałoby+. Zawiąż sobie na głowie zawój+ i włóż na nogi sandały+. Nie zasłaniaj sobie ust*+ ani nie jedz chleba, który przyniosą ci inni*”+.
18 Rano przemawiałem do ludu, a wieczorem zmarła moja żona. Następnego dnia rano zrobiłem więc tak, jak mi nakazano.
19 I lud zaczął mnie pytać: „Po co to wszystko? Czy ma to jakiś związek z nami?”.
20 Rzekłem im więc: „Jehowa mi polecił:
21 ‚Powiedz domowi Izraela: „Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Sprofanuję swoje sanktuarium+, z którego jesteście tacy dumni, które kochacie, które jest drogie waszemu sercu*. Wasze córki i wasi synowie, którzy nie przyszli tu z wami, padną od miecza+.
22 Ale wy będziecie musieli zrobić to, co Ezechiel. Nie zasłonicie sobie ust*, nie będziecie jeść chleba, który przyniosą wam inni+.
23 Na głowach będziecie mieć zawoje, a na nogach sandały. Nie będziecie się smucić ani płakać. Będziecie marnieć z powodu swoich przewinień+ i jęczeć jeden do drugiego.
24 Ezechiel stał się dla was znakiem+. Postąpicie dokładnie tak jak on. Gdy to wszystko się stanie, przekonacie się, że ja jestem Wszechwładny Pan, Jehowa’”’”.
25 „Synu człowieczy, w dniu, w którym im odbiorę ich piękną twierdzę, ich powód do radości, to, co kochają, co jest drogie ich sercu*, a także ich synów i córki+,
26 dowiesz się o tym od jednego z uciekinierów+.
27 W tym dniu otworzysz swoje usta, będziesz rozmawiał z tym uciekinierem, nie będziesz już milczał+. Staniesz się dla nich znakiem. I przekonają się, że ja jestem Jehowa”.
Przypisy
^ Chodzi o dziewiąty rok pobytu króla Jehojachina, Ezechiela i innych Żydów na wygnaniu (zob. Eze 1:2).
^ Dosł. „nazwę tego dnia”.
^ Lub „alegorię”.
^ Lub „garnek z szerokim otworem”.
^ Lub „nie rzucaj o nie losów”.
^ Lub „bić się w piersi”.
^ Lub „nagle”.
^ Lub „wąsów”.
^ Dosł. „chleba ludzi”.
^ Lub „któremu współczuje wasza dusza”.
^ Lub „wąsów”.
^ Lub „duszy”.
