Ezechiela 33:1-33

  • Obowiązki strażnika (1-20)

  • Wiadomość o zburzeniu Jerozolimy (21, 22)

  • Orędzie do mieszkańców ruin (23-29)

  • Ludzie nie postępują zgodnie ze słowami proroka (30-33)

    • Ezechiel jak ktoś, kto śpiewa pieśń o miłości (32)

    • ‛Przekonają się, że wśród nich był prorok’ (33)

33  Jehowa znów do mnie przemówił: 2  „Synu człowieczy, przemów do członków swojego ludu+, powiedz im: „‚Załóżmy, że na jakiś kraj postanowię sprowadzić miecz+ i cały lud tego kraju wybierze jakiegoś człowieka i ustanowi go swoim strażnikiem, 3  a on zobaczy, że nadciąga miecz i zadmie w róg, żeby ostrzec ludzi+. 4  Jeśli ktoś usłyszy dźwięk rogu, ale zignoruje to ostrzeżenie+ i zginie od miecza*, to jego krew spadnie na jego własną głowę+. 5  Słyszał dźwięk rogu, ale zignorował ostrzeżenie, więc jego krew spadnie na niego samego. Gdyby usłuchał ostrzeżenia, uratowałby swoje życie*. 6  „‚Jeżeli jednak strażnik zobaczy, że nadciąga miecz, a nie zadmie w róg+, żeby ostrzec ludzi, i ktoś straci życie* od miecza, to ktoś taki umrze za swój grzech, ale jego krwi będę się domagał od strażnika*+. 7  „Synu człowieczy, wyznaczyłem cię na strażnika dla domu Izraela. Słuchaj więc tego, co do ciebie mówię, i przekazuj im moje ostrzeżenia+. 8  Gdy powiem grzesznikowi*: ‚Grzeszniku, na pewno umrzesz’+, a ty go nie ostrzeżesz, żeby zmienił swoje postępowanie, to on umrze za swój grzech+, ale jego krwi będę się domagał od ciebie*. 9  Jeśli jednak ostrzeżesz grzesznika, żeby zawrócił ze złej drogi, a on nie zechce zmienić swojego postępowania, to umrze za swój grzech+, ale ty z całą pewnością uratujesz swoje życie*+. 10  „Synu człowieczy, powiedz domowi Izraela: ‚Mówicie: „Ciążą na nas takie bunty i grzechy, że z ich powodu marniejemy+. Jak więc możemy pozostać przy życiu?”’+. 11  Powiedz im: ‚„Przysięgam na swoje życie”*, oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa, „że śmierć grzesznika nie sprawia mi przyjemności+. Chciałbym raczej, żeby grzesznik zawrócił ze złej drogi+ i żył+. Zawróćcie, zawróćcie ze złej drogi+, bo czemu mielibyście umrzeć, domu Izraela?”’+. 12  „Synu człowieczy, powiedz członkom swojego ludu: ‚Gdy prawy się zbuntuje, to jego wcześniejsze prawe uczynki go nie ocalą+, a gdy grzesznik przestanie grzeszyć, to jego dawne grzechy nie sprawią, że umrze*+. Żaden prawy, gdy zacznie grzeszyć, nie zdoła pozostać przy życiu dzięki swoim wcześniejszym prawym uczynkom+. 13  Gdy powiem prawemu: „Na pewno będziesz żył”, a on — przekonany o swej prawości — zacznie czynić zło*+, to wszystkie jego prawe uczynki pójdą w niepamięć i umrze za zło, którego się dopuszczał+. 14  „‚A gdy powiem grzesznikowi: „Na pewno umrzesz”, ale on przestanie grzeszyć i zacznie czynić to, co sprawiedliwe i prawe+, 15  gdy zwróci to, co wziął w zastaw+, i spłaci to, co zrabował+, gdy przestanie czynić zło, a zacznie przestrzegać nakazów, dzięki którym można zyskać życie, to na pewno będzie żył+. Nie umrze. 16  Żaden grzech, który popełnił, nie będzie już nad nim ciążył*+. Czyni to, co sprawiedliwe i prawe, więc na pewno pozostanie przy życiu’+. 17  „Ale członkowie twojego ludu mówią: ‚Jehowa postępuje niesprawiedliwie’, choć w rzeczywistości to ich postępowanie jest niesprawiedliwe. 18  „Gdy prawy porzuci prawe postępowanie i zacznie czynić zło, to poniesie śmierć+. 19  A gdy grzesznik przestanie grzeszyć i zacznie czynić to, co sprawiedliwe i prawe, pozostanie przy życiu+. 20  „Mówicie: ‚Jehowa postępuje niesprawiedliwie’+, ale ja, domu Izraela, każdego z was osądzę stosownie do jego postępowania”. 21  W końcu, w 12 roku naszego wygnania, piątego dnia miesiąca dziesiątego, przybył do mnie uciekinier z Jerozolimy+ i powiedział: „Miasto zostało zdobyte!”+. 22  Poprzedniego wieczora przed przybyciem tego uciekiniera zaczęła na mnie oddziaływać moc* Jehowy i On otworzył moje usta, tak iż rano, jeszcze zanim ten człowiek przybył, już nie byłem niemy+. 23  Wtedy Jehowa przemówił do mnie: 24  „Synu człowieczy, mieszkańcy tych ruin+ mówią o ziemi izraelskiej: ‚Abraham był tylko jeden, a jednak objął ten kraj na własność+. A nas jest wielu, więc ten kraj z całą pewnością należy do nas’. 25  „Dlatego powiedz im: ‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Jadacie z krwią+, wznosicie oczy ku swoim odrażającym bożkom* i przelewacie krew+. Czemu więc ten kraj miałby należeć do was? 26  Polegacie na swoim mieczu+. Dopuszczacie się obrzydliwych praktyk. Każdy z was kala żonę swojego bliźniego+. Czemu więc ten kraj miałby należeć do was?”’+. 27  „Powiedz im tak: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Przysięgam na swoje życie*, że ci, którzy mieszkają w tych ruinach, padną od miecza, tych, którzy będą na otwartym polu, wydam na żer dzikim zwierzętom, a ci, którzy ukryją się w twierdzach i jaskiniach, umrą od zarazy+. 28  I zamienię ten kraj w pustkowie, w miejsce bezludne+. I zniknie jego pycha i siła. Góry Izraela opustoszeją+. Nikt nie będzie tamtędy przechodził. 29  A gdy zamienię ten kraj w pustkowie, miejsce bezludne+ — z powodu wszystkich obrzydliwych rzeczy, które popełnili+ — przekonają się, że ja jestem Jehowa”’. 30  „Synu człowieczy, członkowie twojego ludu rozmawiają ze sobą o tobie przy murach i w drzwiach swoich domów+. Mówią jeden do drugiego, każdy do swojego brata: ‚Chodźcie, posłuchajmy, co mówi Jehowa’. 31  Tłumnie przyjdą i usiądą przed tobą tak jak mój lud. Będą słyszeć twoje słowa, ale nie będą zgodnie z nimi postępować+. Bo ustami ci schlebiają*, ale ich serca pożądają nieuczciwego zysku. 32  Jesteś dla nich jak ktoś, kto śpiewa pieśń o miłości, jak śpiewak o pięknym głosie, dobrze grający na instrumencie strunowym. Będą słyszeć twoje słowa, ale nikt nie będzie zgodnie z nimi postępować. 33  A gdy to wszystko się spełni — a spełni się na pewno — wtedy się przekonają, że wśród nich był prorok”+.

Przypisy

Lub „i miecz go zabierze”.
Lub „duszę”.
Lub „duszę”.
Lub „odpowiedzialnością za jego krew obciążę strażnika”.
Lub „niegodziwcowi”.
Lub „odpowiedzialnością za jego krew obciążę ciebie”.
Lub „duszę”.
Dosł. „jako żyję”.
Lub „nie doprowadzą go do upadku”.
Lub „niesprawiedliwość”.
Dosł. „nie będzie mu pamiętany”.
Dosł. „spoczęła na mnie ręka”.
Hebr. termin przetłumaczony tu na „odrażające bożki” może być spokrewniony ze słowem oznaczającym „gnój”. Używa się go w celu wyrażenia pogardy.
Dosł. „jako żyję”.
Lub „mówią rzeczy pożądane”.