Ezechiela 41:1-26

  • Sanktuarium świątyni (1-4)

  • Ściana świątyni i boczne pomieszczenia (5-11)

  • Budynek po stronie zachodniej (12)

  • Pomiary budynków (13-15a)

  • Wnętrze sanktuarium (15b-26)

41  Następnie wprowadził mnie do zewnętrznego pomieszczenia sanktuarium* i zmierzył pilastry. Miały one po 6 łokci* szerokości.  Wejście miało 10 łokci szerokości, a boczne ściany* wejścia miały po 5 łokci. Długość tego pomieszczenia wynosiła 40 łokci, a szerokość 20 łokci.  Potem wszedł do środka* i zmierzył pilaster wejścia. Miał on 2 łokcie szerokości. Wejście miało 6 łokci szerokości, a boczne ściany wejścia miały po 7 łokci.  Następnie zmierzył to pomieszczenie — przylegające do zewnętrznego pomieszczenia sanktuarium — i było ono długie na 20 łokci i szerokie na 20 łokci+. I rzekł do mnie: „Jest to Miejsce Najświętsze”+.  Następnie zmierzył ścianę świątyni i miała ona 6 łokci grubości. Wokół świątyni znajdowały się boczne pomieszczenia, które miały po 4 łokcie szerokości+.  Były one na trzech kondygnacjach, rozmieszczone jedno nad drugim — na każdej kondygnacji 30 pomieszczeń. Ich belki stropowe opierały się na występach wokół ściany świątyni, ale nie wchodziły w ścianę świątyni+.  Z obu stron świątyni były kręte schody, które w miarę jak pięły się do wyższych pomieszczeń, były coraz szersze+. Gdy się szło z dołu do góry przez kondygnację środkową, szerokość zwiększała się z każdą kondygnacją.  Zobaczyłem, że świątynia stała na wysokim podwyższeniu, które wystawało ze wszystkich stron. Była to też podstawa, na której stały boczne pomieszczenia. Jej wysokość wynosiła 6 łokci — całą trzcinę.  Grubość zewnętrznej ściany bocznych pomieszczeń wynosiła 5 łokci. Pomieszczenia te — będące częścią świątyni — były tak zbudowane, że między ich zewnętrzną ścianą a skrajem podwyższenia pozostawała wolna przestrzeń*. 10  Między świątynią a jadalniami*+ po obu stronach był teren o szerokości 20 łokci. 11  Między bocznymi pomieszczeniami a wolną przestrzenią — której szerokość dookoła wynosiła 5 łokci — było jedno wejście od strony północnej i jedno wejście od strony południowej. 12  Na zachód od otwartego terenu znajdował się budynek, który miał 70 łokci szerokości i 90 łokci długości. Jego zewnętrzne ściany miały 5 łokci grubości. 13  Gdy zmierzył świątynię, okazało się, że ma 100 łokci długości. Otwarty teren razem z budynkiem* i jego zewnętrznymi ścianami również miał 100 łokci długości. 14  Od wschodu, od frontowej strony świątyni, jej szerokość razem z otwartym terenem wynosiła 100 łokci. 15  Gdy zmierzył długość budynku — z galeriami po obu stronach — zwróconego na tylną część otwartego terenu, okazało się, że wynosi ona 100 łokci. Zmierzył zewnętrzne i wewnętrzne pomieszczenie sanktuarium+ oraz portyk wychodzący na dziedziniec, 16  a także progi, okna ze zwężającymi się wnękami okiennymi+ i galerie w tych trzech miejscach. Przekraczając każdy próg, można było zobaczyć drewnianą okładzinę+ — od podłogi do okien. Okna też były drewniane. 17  Zmierzona została część nad wejściem, wewnętrzna i zewnętrzna część świątyni, wszystkie ściany dookoła. 18  Były tam wyrzeźbione cheruby+ i palmy+ — po jednej palmie między dwoma cherubami. Każdy cherub miał dwie twarze. 19  Twarz człowieka była zwrócona w kierunku palmy z jednej strony, a twarz lwa* w kierunku palmy z drugiej strony+. Tak to wyglądało w całej świątyni. 20  Wyrzeźbione cheruby i palmy były na ścianach sanktuarium od podłogi aż do powierzchni powyżej wejścia. 21  Odrzwia zewnętrznego pomieszczenia sanktuarium były czworokątne+. Przed wewnętrznym pomieszczeniem sanktuarium było coś, co przypominało 22  drewniany ołtarz+ — na 3 łokcie wysoki i na 2 łokcie długi. Miał on rogi. Jego podstawa* i boki były z drewna. Człowiek ten powiedział do mnie: „To jest stół, który stoi przed Jehową”+. 23  Zewnętrzne pomieszczenie sanktuarium i wewnętrzne pomieszczenie sanktuarium miały po dwoje drzwi+. 24  Każde drzwi miały po dwa ruchome skrzydła. 25  Były na nich wyrzeźbione cheruby i palmy, takie jak te na ścianach sanktuarium+. Na zewnątrz od frontu portyku był drewniany gzyms*. 26  Po obu stronach portyku i na ścianach bocznych pomieszczeń świątyni były okna ze zwężającymi się wnękami okiennymi+, również przy samych gzymsach. Były tam też wizerunki palm.

Przypisy

Dosł. „do świątyni”. W rozdziałach 41 i 42 słowo to odnosi się do zewnętrznego pomieszczenia sanktuarium (Miejsca Świętego) lub do całego sanktuarium (świątyni obejmującej Miejsce Święte i Miejsce Najświętsze).
Chodzi o długie łokcie. Zob. Dodatek B14.
Dosł. „boki”.
Chodzi o wewnętrzne pomieszczenie sanktuarium, czyli Miejsce Najświętsze.
Najwyraźniej wąski chodnik na podwyższeniu wokół świątyni.
Lub „salami”. Chodzi o jadalnie na dziedzińcu wewnętrznym, szczegółowo opisane w rozdziale 42.
Chodzi o budynek na zachód od sanktuarium.
Lub „młodego grzywiastego lwa”.
Dosł. „długość”.
Lub „daszek”.